Fraates III
Portret Fraatesa III na awersie jego monety | |
król Partów | |
Okres | |
---|---|
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
Data śmierci |
ok. 57 p.n.e. |
Ojciec | |
Dzieci |
Fraates III – król Partów w latach ok. 70 p.n.e. - ok. 57 p.n.e.
Był synem Sinatrucesa, po którego śmierci objął rządy. Najważniejsze wydarzenia jego panowania były związane z wojną jaką Rzymianie prowadzili przeciwko Tigranesowi II, który kilkanaście lat wcześniej zdobył szereg partyjskich terytoriów na pograniczu Armenii i Medii Atropatene zwanych krainą "Siedemdziesięciu Dolin"[1]. Mimo tej zadawnionej wrogości Fraates początkowo w roku 69 p.n.e. odmówił zawarcia sojuszu z rzymskim dowódcą Lukullusem, zachowując neutralność[2][3]. Dopiero kiedy w roku 66 p.n.e. na Wschód przybył Pompejusz, Fraates zawarł z nim przymierze i w następnym roku zaatakował Armenię korzystając z buntu syna Tigranesa, Tigranesa Młodszego, który poślubił jego córkę. Nie udało mu się jednak zdobyć Artaksaty. Tigranes Młodszy został wkrótce pobity przez swojego ojca i uciekł do obozu Pompejusza, który niedługo potem przyjął kapitulację Tigranesa II, pozostawił go jednak na tronie Armenii. Partowie odzyskali większość ziem dawniej utraconych na rzecz Tigranesa, a jego syn otrzymał prowincję Sophene jako apanaż, po to tylko żeby szybko stracić łaskę Pompejusza i zostać pod przymusem wysłanym do Rzymu. Próby odzyskania wolności dla swojego zięcia przez Fraatesa III zakończyły się fiaskiem, zaś Pompejusz zaczął prowadzić politykę w stosunku do niego wrogą, tytułując go jedynie królem, a tytuł Króla królów używając w stosunku do Tigranesa II, a ponadto rozpoczynając okupację wasalnego księstwa Partów Gordyene. Ponadto Pompejusz nawiązał bezpośrednie stosunki z innymi wasalami Fraatesa, władcami Medii i Elymais, tym samym dążąc do stworzenia całego łańcucha państw przyjaznych Rzymowi, które okrążałaby królestwo Partów. Fraates nie zdołał przedsięwziąć środków zaradczych przeciwko tej polityce, gdyż jego synowie Mitrydates i Orodes zamordowali go ok. roku 57 p.n.e.
Generalnie tytulatura używana przez Fraatesa III na jego monetach nie odbiega od tytulatury jego ojca. Na niektórych tetradrachmach używa on tytułu BA
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Bazentkiewicz 2017 ↓, s. 136.
- ↑ Plutarch ↓, Lukullus 30.1.
- ↑ Bazentkiewicz 2017 ↓, s. 137–139.
- ↑ Yarshater 1983 ↓, s. 45, 289.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
Źródła[edytuj | edytuj kod]
- Plutarch: Żywoty równoległe. Kimon. Lukullus i ich porównanie. Z języka greckiego przełożyli, wstępami i komentarzami opatrzyli Lech Trzcionkowski i Aleksander Wolicki. Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2012, seria: Akme. Źródła starożytne. ISBN 978-83-235-0955-4.
Opracowania[edytuj | edytuj kod]
- Łukasz Bazentkiewicz: Kampanie Lucjusza Licyniusza Lukullusa na Wschodzie 74–66 p.n.e.. Zabrze-Tarnowskie Góry: Wydawnictwo inforteditions, 2017. ISBN 978-83-64023-87-3.
- Ehsan Yarshater: The Cambridge History of Iran. Volume 3 (1). The Seleucid, Parthian and Sasanian Periods. Cambridge: Cambridge University Press, 1983. ISBN 0-521-20092-X.
- Encyclopaedia Britannica, 15th edition, Encyclopaedia Britannica Inc., William Benton, Publisher, 1943-1973, Helen Hemingway Benton, Publisher, Chicago/London/Toronto/Geneva/Sydney/Tokyo/Manila/Seoul/Johannesburg.