Gerwazy i Protazy

Święci
Gerwazy i Protazy
	męczennicy
Data i miejsce śmierci	w I lub III wieku ; Mediolan (?)
Czczeni przez	Kościół katolicki; Apostolski Kościół Ormiański; Cerkiew prawosławną
Wspomnienie	19 czerwca (kat.); 20 lub 27 października (Kościoły wschodnie według kal. greg.)
Atrybuty	bicz, miecz oraz palma męczeńska, wieniec zwycięstwa, krzyż, dyscyplina
Patroni	Mediolanu, Breisachu, dzieci i pracowników przy sianokosach
Szczególne miejsca kultu	Mediolan
	Multimedia w Wikimedia Commons

Męczeństwo świętych Gerwazego i Protazego (*"Żywoty Świętych",Richard Montbaston*, Francja, Paryż XIV w.)

Gerwazy, łac. Gervasius, cs. Muczenik Miediołanskij Gierwasij i Protazy, łac. Protasius, cs. Muczenik Miediołanskij Protasij – pierwsi męczennicy Mediolanu, święci Kościoła katolickiego, prawosławnego i ormiańskiego.

Żywot świętych

O ich życiu niewiele wiadomo. Według Passio z V wieku Gerwazy i Protazy byli braćmi bliźniakami. Ich rodzicami byli święci Witalis z Mediolanu (męczennik) i Waleria^[1]. Żyli prawdopodobnie w I wieku w czasach prześladowań chrześcijan przez Nerona. Według niektórych źródeł były to czasy Dioklecjana, na przełomie wieków III i IV.

Będąc wyznawcami Jezusa Chrystusa ponieśli śmierć męczeńską w imię wiary. Gerwazy został zatłuczony ołowianymi prętami, Protazy - ścięty mieczem.

Z dziejami męczenników związane jest życie świętych: Syrusa, który po śmierci został pochowany w pierwszym kościele w Pawii pod wezwaniem św. Gerwazego i Protazego, oraz Iwencjusza. Wysłani przez św. Piotra (+ ok. 67) z misją do Pawii, Syrus został w mieście, Iwencjusz dotarł do Mediolanu. Tam miał pogrzebać ciała braci męczenników odkryte w późniejszym czasie przez św. Ambrożego w 356 (lub 386) roku^[a] w podziemiach kościoła świętych Nabora i Feliksa. Z woli św. Ambrożego, ówczesnego bpa Mediolanu, w latach 379-386 została zbudowana bazylika, dedykowana męczennikom, w dzielnicy w której byli pochowani chrześcijanie zamordowani w czasie prześladowań rzymskich (łac. Basilica Martyrium). Sam św. Ambroży chciał umieścić w niej relikwie świętych: Satyra, Wiktora, Nabora, Witaliana (Witalisa?), Gerwazego i Protazego.

Po śmierci św. Ambrożego jego relikwie umieszczono w zdobionym sarkofagu wraz z relikwiami Gerwazego i Protazego oraz przemianowano bazylikę pod wezwaniem jego imienia. Od tej chwili udokumentowany jest kult świętych Gerwazego i Protazego (co ma odzwierciedlenie w starochrześcijańskiej sztuce), a uroczystą translację relikwii (przeniesienie) z ziemi do kościoła zaczęto uważać za formalną kanonizację przez lokalnych biskupów do końca XII wieku.

Patronat

Święci Gerwazy i Protazy są patronami miast: Mediolanu i Breisachu, gdzie również znajduje się relikwiarz świętych (w kościele św. Stefana, Szczepana), oraz drugimi patronami diecezji Lugano z rytem ambrozjańskim.
Są również patronami dzieci i pracowników przy sianokosach oraz orędownikami: dobrych zbiorów siana, przeciw kradzieży, krwawieniu i moczeniu się.

Dzień obchodów

Ich wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim obchodzone jest 19 czerwca.

Kościoły wschodnie, z uwagi na liturgię według kalendarza juliańskiego, wspominają świętych męczenników:

7/20 października^[b] – w Kościele ormiańskim,
14/27 października - w Cerkwi prawosławnej, razem ze świętymi: Nazariuszem i Celzjuszem, którzy zginęli również śmiercią męczeńską w I wieku, a ich relikwie, odnalezione przez św. Ambrożego w 10 lat po odnalezienia relikwii Gerwazego i Protazego, spoczywały początkowo wspólnie z relikwiami braci w jednym relikwiarzu.

Ikonografia

W ikonografii Gerwazy i Protazy zazwyczaj przedstawiani są razem. Na jednych wyobrażeniach są bliźniaczo do siebie podobnymi, brodatymi mężczyznami w średnim wieku, trzymającymi w rękach krzyże, na innych są bezbrodymi bliźniakami-młodzieńcami w zbrojach. W obu wyobrażeniach najbardziej charakterystyczne jest ich bliźniacze podobieństwo.

W sztuce zachodniej święci przedstawiani są jako młodzieńcy, niekiedy w dalmatykach.

Ich atrybutami są narzędzia męki: bicz, miecz oraz palma męczeńska, wieniec zwycięstwa, krzyż, dyscyplina.

Zobacz też

Uwagi

↑ Rok 386 może być związany z ukończeniem budowy bazyliki w Mediolanie. Jest to pierwszy znany przypadek poświęcenia, "dedicatio", kościoła wykorzystujące relikwie świętych. Domniemane zwłoki Protazego i Gerwazego zostały wtedy przeniesione do nowo zbudowanej bazyliki mediolańskiej.
↑ podwójne datowanie

Przypisy

↑ Witalis i Ursycyn. Deon.pl. [dostęp 2013-11-15].

Bibliografia

Gervasius. i Protasius. Ökumenisches Heiligenlexikon. [dostęp 2013-11-15]. (niem.).
Święci męczennicy Gerwazy i Protazy. Internetowa Liturgia Godzin, brewiarz.pl. [dostęp 2013-11-15].
Jarosław Charkiewicz: męcz. Gerwazy, męczennik mediolański. i męcz. Protazy, męczennik mediolański. Serwis Cerkiew.pl. [dostęp 2013-11-15].
Gerwazy i Protazy, męczennicy. Deon.pl. [dostęp 2013-11-15].

[2] Rok 386 może być związany z ukończeniem budowy bazyliki w Mediolanie. Jest to pierwszy znany przypadek poświęcenia, "dedicatio", kościoła wykorzystujące relikwie świętych. Domniemane zwłoki Protazego i Gerwazego zostały wtedy przeniesione do nowo zbudowanej bazyliki mediolańskiej.

[3] wójne datowanie

[1] Witalis i Ursycyn. Deon.pl. [dostęp 2013-11-15].

[1]

[a]

[b]