Gorłówka
Budynek przy Prospekcie Lenina 11 | |||||
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Obwód | |||||
Data założenia |
1867[1] | ||||
Prawa miejskie |
1932[1] | ||||
Burmistrz | |||||
Powierzchnia |
422 km² | ||||
Populacja (01.01.2022) • liczba ludności |
| ||||
Nr kierunkowy |
+380-6242 | ||||
Kod pocztowy |
84600-84690 | ||||
Położenie na mapie obwodu donieckiego | |||||
Położenie na mapie Ukrainy | |||||
48°18′N 38°03′E/48,300000 38,050000 | |||||
Strona internetowa |
Gorłówka (ukr. Горлівка, Horliwka; ros. Горловка, Gorłowka) – miasto we wschodniej części Ukrainy, w obwodzie donieckim; niecałe 240 tys. mieszkańców (2022)[2]. Ośrodek wydobycia węgla kamiennego. Ważny węzeł kolejowy. Obecna nazwa miejscowości pochodzi od geologa rosyjskiego Piotra Gorłowa, który prowadził prace badawcze na terenie osady. Od 2014 znajduje się pod kontrolą Donieckiej Republiki Ludowej[3].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Założone w 1779 roku jako osada zasiedlenia przez ludność pochodzącą z dzisiejsze Serbii, Chorwacji i położonych na zachód rejonów Ukrainy. Na terenie niewielkiej osady istniały chłopskie biedaszyby już w pierwszej połowie XIX wieku. Miejscowość zaczęła się rozwijać od momentu przeprowadzenia przez nią w 1867 roku linii kolejowej.
W drugiej połowie XIX wieku rozwinął się przemysł wydobywczy węgla kamiennego. Podczas rewolucji 1905 roku w Gorłówce doszło do zbrojnego antycarskiego powstania robotniczego[4]. Prawa miejskie otrzymała w 1916 roku. Miasto zostało zajęte przez wojska niemieckie w grudniu 1941 roku. Przed odwrotem na wschód Armia Czerwona zalała miejscowe kopalnie, aby nie oddać ich okupantowi (patrz: taktyka spalonej ziemi). Po odbiciu miasta przez wojska sowieckie w 1943 roku rozpoczęto odbudowę przemysłu i kopalń.
Po 1990 roku liczba ludności zaczęła maleć w związku z zamknięciem części kopalń i wzrostem bezrobocia. W kwietniu 2014 roku w toku wojny we wschodniej Ukrainie miasto zostało opanowane przez rosyjskich separatystów i weszło w skład samozwańczej Donieckiej Republiki Ludowej.
Gospodarka
[edytuj | edytuj kod]W mieście rozwinął się przemysł maszynowy, chemiczny, spożywczy, materiałów budowlanych oraz drzewny[1].
Demografia
[edytuj | edytuj kod]Skład narodowościowy miasta w 1939 roku na podstawie radzieckiego spisu powszechnego[5]:
Skład narodowościowy miasta w 2001 roku na podstawie ukraińskiego spisu powszechnego[6]:
- Ukraińcy: 160 397 (51,36%)
- Rosjanie: 139 980 (44,82%)
- Białorusini: 4079 (1,31%)
- Tatarzy: 876 (0,28%)
- Ormianie: 784 (0,25%)
- Mołdawianie: 720 (0,23%)
- Azerowie: 647 (0,21%)
Galeria zdjęć
[edytuj | edytuj kod]-
Pałac Kultury
-
Dworzec kolejowy
-
Hotel Rodina
-
Pomnik uczestników powstania gorłowskiego w 1905 r.
Urodzeni w Gorłówce
[edytuj | edytuj kod]- Siergiej Baranow – rosyjski siatkarz, reprezentant Rosji
- Nikołaj Kapustin – rosyjski kompozytor i pianista
- Czesław Knothe – polski architekt wnętrz i artysta plastyk
- Michał Kwapiszewski – polski dyplomata
- Rusłan Ponomariow – ukraiński szachista, mistrz świata
- Serhij Rebrow – ukraiński piłkarz
- Aleksandr Wołkow – rosyjski kosmonauta
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Gorłówka, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-10-03] .
- ↑ Number of Present Population of Ukraine, as of January 1, [w:] db.ukrcensus.gov.ua [online] [dostęp 2023-08-17] .
- ↑ В Горловке захвачены все ключевые административные здания [online] [dostęp 2020-11-07] .
- ↑ ГОРЛІВСЬКЕ ЗБРОЙНЕ ПОВСТАННЯ 1905 [online], resource.history.org.ua [dostęp 2023-12-26] .
- ↑ Демоскоп Weekly – Приложение. Справочник статистических показателей [online], demoscope.ru [dostęp 2017-11-23] .
- ↑ WebCite query result [online], www.webcitation.org [dostęp 2017-11-23] (ang.).
Miasta partnerskie
[edytuj | edytuj kod]Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Oficjalna strona miasta
- Wiadomości z Gorłówki. glove.org.ua. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-03)].