Gospodarstwo domowe
Gospodarstwo domowe – w naukach ekonomicznych definiuje się jako podstawową jednostkę gospodarującą, której celem jest zaspokojenie wspólnych i osobistych potrzeb jego członków. Jest to jednostka ekonomiczna o walorach społecznych, zgłaszających zapotrzebowanie na dobra i usługi[1].
Gospodarstwo domowe to autonomiczna jednostka ekonomiczna, trwale uprawiająca działalność. To zarówno jednoosobowy, jak i wieloosobowy zespół osób spokrewnionych lub niespokrewnionych, wspólnie utrzymujących się i podejmujących decyzje o zagospodarowaniu środków w części lub w całości wniesionych do budżetu domowego[2]. Jedną z kategorii wyróżniających gospodarstwo domowe jest mieszkanie – gospodarstwo domowe to zespół osób zamieszkujących jedno mieszkanie[3].
Podstawowe przychody gospodarstw domowych pochodzą z[4]:
- wynagrodzeń pracowników;
- dochodów z tytułu własności;
- transferów otrzymywanych z innych sektorów;
- sprzedaży produktów rynkowych;
- przypisanych umownie przychodów z produkcji wyrobów i usług na cele własnego spożycia.
Polska
[edytuj | edytuj kod]Zgodnie z definicją GUS gospodarstwo domowe to zespół osób zamieszkujących razem i wspólnie utrzymujących się. GUS w instrukcji do Narodowego Spisu Powszechnego uznał, że członkowie rodzin mieszkających wspólnie, ale utrzymujących się oddzielnie, stanowią odrębne gospodarstwa domowe.
Przeciętny majątek polskiego gospodarstwa domowego w 2014 roku wyniósł 257 tysięcy złotych[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Por M.Latuch, Demografia społeczno-ekonomiczna, 1998.
- ↑ Beata Świecka, Bankructwa Gospodarstw Domowych, 2008.
- ↑ J.C. Mowen, Consumer Behaviour, 1987.
- ↑ Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 549/2013 z dnia 21 maja 2013 r. w sprawie europejskiego systemu rachunków narodowych i regionalnych w Unii Europejskiej (CELEX: 32013R0549).
- ↑ polskieradio.pl: Raport NBP: 257 tysięcy zł to przeciętny majątek polskiej rodziny. [dostęp 2015-11-19].