Guangjia
| |
| Historia | |
| Stocznia |
arsenał w Fuzhou |
|---|---|
| Położenie stępki |
grudzień 1885 |
| Wodowanie |
14 grudnia 1886 |
 Cesarstwo chińskie
| |
| Wejście do służby |
6 sierpnia 1887 |
| Zatopiony |
18 września 1895 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
1296 ton |
| Długość |
67,66 m |
| Szerokość |
10,21 m |
| Zanurzenie |
3,81 m |
| Napęd | |
| 1 maszyna parowa, moc 1600 ihp, 1 śruba | |
| Prędkość |
14 węzłów |
| Uzbrojenie | |
| 1x150mm Krupp BL, 4x120mm Krupp BL | |
| Załoga |
ok. 150[2] |
Guangjia (chiń. trad.
Konstrukcja
[edytuj | edytuj kod]Zbudowana kosztem 220 tys. taeli w stoczni w Fuzhou jako rozwinięcie wcześniejszego typu „Weiyuan". Posiadała mieszaną konstrukcję (stalowy szkielet z drewnianym poszyciem) i prawdopodobnie opancerzone kazamaty dział. Napęd był także mieszany, z jedną maszyną parową uzupełnioną ożaglowaniem typu trójmasztowej fregaty. Ze względu na swoją konstrukcję i zadania (głównie patrolowe) klasyfikowana bywa jako krążownik[3], korweta[4] lub okręt łącznikowy[2].
Nie jest jasne uzbrojenie okrętu: mogły być to odtylcowe działa Kruppa kalibru 150 mm (jedno na dziobie) i 120 mm (cztery, na burtach) lub trzy 150 mm i cztery 120 mm[3]. F.T. Jane podaje 3x120 mm podczas bitwy pod Yalu[5]. Wspominane jest też 6 lekkich działek 37 mm (w ustawieniu 2xI, co prawdopodobnie oznacza dwa trójlufowe działka Hotchkissa)[2].
Służba
[edytuj | edytuj kod]Zbudowana pierwotnie dla flotylli kantońskiej, przed 1892 trafiła do floty Beiyang; w przededniu wojny chińsko-japońskiej jej dowódcą był kantończyk Wu Jingrong; okręt został włączony do głównych sił floty Beiyang w miejsce lepiej opancerzonego, lecz zbyt wolnego pancernika Pingyuan[6]. Gdy 17 września floty chińska i japońska starły się u ujścia rzeki Jalu „Guangjia” zajmowała, wraz z krążownikiem „Jiyuan”, skrajną pozycję na lewym skrzydle. Oba okręty uciekły z pola walki na samym początku bitwy. Krążownik dotarł do Port Artura, ale korweta wpadła na skały u wejścia do zatoki Dalian i została następnego dnia zniszczona przez Japończyków[7] lub wysadzona przez własną załogę wobec zbliżania się sił wroga[8]. W bitwie okręt stracił 2 rannych członków załogi[9].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Dane w infoboksie, o ile nie zaznaczono inaczej, za Wright 2001 ↓
- ↑ a b c Roger Chesneau, Eugène Kolesnik: Conway’s All the World’s Fighting Ships, 1860–1905. London: Conway Maritime Press, 1979, s. 399. ISBN 0-85177-133-5.
- ↑ a b Wright 2001 ↓, s. 70.
- ↑ Wright 2001 ↓, s. 69.
- ↑ Jane 1904 ↓, s. 120.
- ↑ Wright 2001 ↓, s. 87-88.
- ↑ Wright 2001 ↓, s. 91.
- ↑ Philo Norton McGiffin: The Battle of the Yalu. Personal Recollections by the Commander Chinese Ironclad “Chen Yuen.”. [w:] Century Illustrated Monthly Magazine [on-line]. maj-październik 1895. [dostęp 2010-08-22]. (ang.).
- ↑ Jane 1904 ↓, s. 148.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Fred. T. Jane: The Imperial Japanese Navy. Londyn: W. Thacker & Co., 1904. (ang.).
- Richard N.J. Wright: The Chinese Steam Navy, 1862-1945. London: Chatham Publishing, 2001. ISBN 1-86176-144-9. (ang.).