I synod w Bradze
I synod w Bradze miał miejsce w 561 roku. Wzięło w nim udział ośmiu biskupów z terenów Galicji i Luzytanii, którzy powzięli dwadzieścia dwie uchwały. Jednym z ważniejszych celów synodu była dyskusja nad pryscylianizmem.
Na synodzie uchwalono: w kościołach powinien obowiązywać ten sam ryt, na czuwaniach i mszach powinno głosić się te same nauki; biskupi i księża powinni pozdrawiać ludzi mówiąc Pan z Wami, ludzie odpowiadać I z duchem Twoim; msze powinny być odprawiane w porządku rzymskim; sposób udzielania chrztu nie powinien być zmieniony, biskupi powinni zasiadać za metropolitą według zasady starszeństwa; biskupi nie powinni wyświęcać członków innych diecezji bez listów polecających od ich biskupów; w kościele nie powinno się śpiewać nic poza Psalmami i fragmentami z Biblii; wszyscy duchowni którzy powstrzymują się od spożywania mięsa muszą jeść warzywa gotowana na mięsie aby zdjąć z siebie odium podejrzeń o sprzyjanie pryscylianizmowi, Ci którzy tego nie uczynią będą ukarani ekskomuniką; samobójcy i katechumeni powinni być chowani bez wielkich uroczystości, nikt nie powinien być chowany w kościele; księża powinni udzielać namaszczeń i błogosławieństw krzyżmem. Kanony 9 i 10 synodu zabraniają praktyk astrologicznych a kolejne stanowczo potępiają pryscylianizm.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Ferreiro Alberto, "Braga and Tours: Some Observations on Gregory's De virtutibus sancti Martini." Journal of Early Christian Studies, numer 3, 1995
- Thompson, E. A., The Conversion of the Spanish Suevi to Catholicism Visigothic Spain: New Approaches, edycja Edward James, Wydawnictwo Uniwersytetu Oxford, 1980
- Encyklopedia Katolicka