Indonezystyka
Indonezystyka, inaczej indonezjanistyka[1] – jedna z dziedzin orientalistyki, zajmująca się językami Indonezji (zwłaszcza językiem indonezyjskim), a także kulturą, historią, literaturą, religiami i grupami etnicznymi tego kraju. Związana jest ściśle z malaistyką oraz austronezystyką i może dzielić się na mniejsze specjalizacje takie jak jawanologia[2]. Tradycyjnym centrum badań nad Indonezją jest Uniwersytet w Lejdzie[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Klimiuk 2014 ↓, s. 209–210.
- ↑ Klimiuk 2014 ↓, s. 210.
- ↑ Dixon 1991 ↓, s. 243.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Maciej Klimiuk, Bibliografia polskich i polskojęzycznych publikacji z zakresu studiów indonezjanistycznych i malaistycznych (1913–2013), [w:] Piotr Bachtin, Maciej Klimiuk (red.), Azja i Afryka: inność – odmienność – różnorodność, Warszawa: Uniwersytet Warszawski, Wydział Orientalistyczny, 2014, s. 209–232, ISBN 978-83-903188-8-2, OCLC 907398592.
- Robert M.W. Dixon, The endangered languages of Australia, Indonesia and Oceania, [w:] Robert Henry Robins, E.M. Uhlenbeck (red.), Endangered Languages, Providence–Oxford: Berg Publishers, 1991, s. 229–255, ISBN 0-85496-313-8, OCLC 24628327 (ang.).