(Translated by https://www.hiragana.jp/)
Iwowe – Wikipedia, wolna encyklopedia Przejdź do zawartości

Iwowe

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Iwowe
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Powiat

garwoliński

Gmina

Borowie

Liczba ludności (2011)

584[2][3]

Strefa numeracyjna

25

Kod pocztowy

08-412[4]

Tablice rejestracyjne

WG

SIMC

0668778[5]

Położenie na mapie gminy Borowie
Mapa konturowa gminy Borowie, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Iwowe”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej znajduje się punkt z opisem „Iwowe”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Iwowe”
Położenie na mapie powiatu garwolińskiego
Mapa konturowa powiatu garwolińskiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Iwowe”
Ziemia51°58′33″N 21°51′39″E/51,975833 21,860833[1]

Iwowewieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie garwolińskim, w gminie Borowie[5][6].

Integralne części wsi Iwowe[5][6]
SIMC Nazwa Rodzaj
0668784 Iwowe-Kolonia część wsi
0668790 Iwowe-Parcele część wsi

Wieś królewska położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie garwolińskim ziemi czerskiej województwa mazowieckiego[7].

W latach 1526–1795 wieś należała do starostwa latowickiego. W latach 1795–1809 była pod zaborem austriackim. Od 1809 w Księstwie Warszawskim, guberni warszawskiej. W latach 1870–1954 należała do gminy Iwowe, a w latach 1954-1972 do gromady Iwowe. Od 1973 należy do gminy Borowie. W latach II Rzeczypospolitej była w granicach województwa warszawskiego, 1939-1945 w Generalnym Gubernatorstwie, a w 1946-1975 w województwie warszawskim.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa siedleckiego.

Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Świętej Trójcy w Latowiczu[8].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Najstarszy ślad osadnictwa stanowi cmentarzysko kultury grobów kloszowych na południe od wsi w rejonie nazywanym „Łysymi Górami”. Wieś wzmiankowano po raz pierwszy w 1525. W 1565 powierzchnia gruntów wynosiła 36 włók i 63 gospodarstwa, we wsi była karczma. W 1613 było 46 domów. Podczas wojen szwedzkich wieś została spalona (pozostała jedynie karczma). W 1789 we wsi były 44 domy. W 1827 wieś liczyła 46 domów i 280 mieszkańców. W 1870 utworzono gminę Iwowe (istniała do 1975). W 1880 po pożarze wioski pozostało 40 domów. W 2 poł. XIX wieku powstała szkoła elementarna.

Podczas II wojny światowej mieszkańcy wioski działali w AK. W dniach 24 i 25 lutego 1944 miała miejsce akcja odwetowa Niemców za próbę odbicia więźniów ze szkoły-więzienia w Latowiczu. W odwecie zamordowani zostali: Bronisław Kosut, Jan Kosut, Władysław Kosut, Kazimierz Ositek, Jan Pazura, Henryk Zaborowski. W 1960 powstało Koło Gospodyń Wiejskich. W latach 1970–1973 wzniesiono murowany budynek szkoły.

Nazwa wsi odnosiła się do miejsca gdzie rosły wierzby iwy. Jest to tylko pierwszy człon nazwy, która pierwotnie brzmiała zapewne „Iwowe Bagno” lub „Iwowe Błota” i odnosiła do rozciągających w okolicy mokradeł, na których rosły wierzby.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 42667
  2. Wieś Iwowe w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2018-11-20], liczba ludności na podstawie danych GUS.
  3. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2018-11-20].
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 359 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
  6. a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  7. Mazowsze w drugiej połowie XVI wieku ; Cz.1, Mapa, plany, Warszawa 1973, k. 4.
  8. Opis parafii na stronie diecezji

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Iwowe, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 328.
  • AGAD, Metryka Koronna nr 4182 - pierwsza wzmianka
  • AGAD, Archiwum Skarbu Koronnego, Oddział I, sygn. 72 cz.2. – Rejestr pogłownego Ziemi Czerskiej.
  • AGAD, Archiwum Skarbu Koronnego Oddział XLVI, sygn. 143-B – Lustracja Starostwa Latowickiego z 1569 r. (mikrofilm: 2262)
  • AGAD, Archiwum Skarbu Koronnego Oddział XLVI, sygn. 147a – Lustracja starostwa latowickiego z 1613 r. (mikrofilm: 2567)
  • AGAD, Archiwum Skarbu Koronnego Oddział XLVI, sygn. 147-B - Lustracja Starostwa Latowickiego (odpis z 1853 r.) 1660 r. (mikrofilm: 2568)
  • AGAD, Archiwum Skarbu Koronnego Oddział XLVI, sygn. 170 – Lustracja starostwa latowickiego z 1789 r. (mikrofilm: 2585)
  • Archiwum Parafii Latowicz, Liber ekronicae parachialis, Parochia Latowicz. [Liber Confraternitatis SS. Rossarii in Latowic ad Maiorem Dei Gloriam di vae q Matris Mariae sine labre conceptae honore tum adavgenda et promovenda Christi fidelium devotio Anno Dni 1777 (1721 - 1951)]
  • Gajowniczek. Z. 1999. Dzieje Latowicza, FPL, Latowicz
  • Gajowniczek Z., 1999. Sto lat kościoła parafialnego Św. Walentego i Św. Trójcy w Latowiczu, FPL, Latowicz,
  • Gieysztorowa I., 1967. Lustracja województwa Mazowieckiego 1565 roku, cześć l. Warszawa.
  • Wawrzyńczyk A., 1989. Lustracje województwa Mazowieckiego XVII wieku, T.2 (1660-1661), Warszawa.