Język biga
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
300–350 (2001) | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 6b zagrożony↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | bhc | ||
| IETF | bhc | ||
| Glottolog | biga1238 | ||
| Ethnologue | bhc | ||
| BPS | 0884 6 | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język biga – język austronezyjski używany w prowincji Papua Zachodnia w Indonezji, we wsi Biga na wyspie Misool w grupie wysp Raja Ampat[1][2]. Według danych szacunkowych (2001, 2019) posługuje się nim 300–350 osób[1][3].
Jest zdecydowanie odrębny od sąsiedniego języka ma’ya[4][5]. Tradycja ustna Biga głosi, że społeczność wywodzi się z Waigeo, podobnie jak Ma’ya[6][7].
Charakteryzuje się stosunkowo wysokim poziomem żywotności, w 2020 r. stwierdzono, że władają nim wszystkie grupy wiekowe we wsi Biga. Niemniej w powszechnym użyciu jest też malajski papuaski, który wyraźnie konkuruje z biga. W pewnym zakresie są znane języki ma’ya (w dialekcie misool) i matbat[8].
Został opisany w postaci pewnych list słownictwa z XX w.[1]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Remijsen 2001 ↓, s. 24.
- ↑ David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Biga, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2022-07-28] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-05] (ang.).
- ↑ Laura Arnold: Fieldwork. laura-arnold.org. [dostęp 2024-08-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-08-09)]. (ang.).
- ↑ van der Leeden 1983 ↓, s. 84.
- ↑ van der Leeden 1993 ↓, s. 10.
- ↑ Remijsen 2001 ↓, s. 170.
- ↑ Arnold 2020 ↓, s. 36.
- ↑ Arnold 2020 ↓, s. 37.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Laura Arnold: Four undocumented languages of Raja Ampat, West Papua, Indonesia. W: Peter K. Austin (red.): Language Documentation and Description 17. London: EL Publishing, 2020, s. 25–43. DOI: 10.25894/ldd95. (ang.).
- A.C. van der Leeden: Gale Maya. Phonology of a Tone Language of the Raja Ampat Islands. W: E.K.M. Masinambow (red.): Halmahera dan Raja Ampat sebagai kesatuan majemuk: studi-studi terhadap suatu daerah transisi. Jakarta: Lembaga Ekonomi dan Kemasyarakatan Nasional, Lembaga Ilmu Pengetahuan Indonesia (LEKNAS-LIPI), 1983, s. 77–146, seria: Buletin LEKNAS. Vol. II. No. 2. OCLC 23557257. (ang.).
- A.C. van der Leeden: Ma’ya: A Language Study: A Phonology. Jakarta: Lembaga Ilmu Pengetahuan Indonesia (LIPI) / Rijksuniversiteit Leiden, 1993, seria: LIPI-RUL 2A. ISBN 979-8258-01-0. OCLC 29305187. (ang.).
- Albert C.L. Remijsen: Word-prosodic Systems of Raja Ampat Languages. Utrecht: LOT, 2001, seria: LOT Dissertation Series 49. ISBN 90-76864-09-8. OCLC 55067520. [dostęp 2024-08-09]. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Laura Arnold: Biga. laura-arnold.org. [dostęp 2024-08-09]. (ang.).