(Translated by https://www.hiragana.jp/)
Jonathan Rhys Meyers – Wikipedia, wolna encyklopedia Przejdź do zawartości

Jonathan Rhys Meyers

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jonathan Rhys Meyers
Ilustracja
Jonathan Rhys Meyers na premierze filmu Mission: Impossible III
Imię i nazwisko

Jonathan Michael Francis O’Keeffe

Data i miejsce urodzenia

27 lipca 1977
Dublin

Zawód

aktor, model, muzyk

Współmałżonek

Mara Lane
(od 2016)

Multimedia w Wikimedia Commons

Jonathan Rhys Meyers, właśc. Jonathan Michael Francis O’Keeffe[1] (ur. 27 lipca 1977 w Dublinie) – irlandzki aktor filmowy i telewizyjny, model i muzyk[2]. Laureat Złotego Globu dla najlepszego aktora w miniserialu lub filmie telewizyjnym i nagrody Satelity za rolę Elvisa Presleya w biograficznym miniserialu CBS Elvis – Zanim został królem (Elvis, 2005)[3].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Dublinie[4] w rodzinie katolickiej jako najstarszy z czwórki synów Mary Geraldine „Geri” (z domu Myers; 1957–2007) i Johna O’Keeffe, muzyka folkowego[5][6]. Gdy przyszedł na świat, miał duże problemy z sercem, a lekarze prognozowali, że długo nie pożyje. Tak więc bardzo szybko został ochrzczony. Kilka pierwszych miesięcy swojego życia spędził w szpitalu[7]. Po jego narodzeniu rodzina przeprowadziła się do hrabstwa Cork, gdzie dorastał z trzema młodszymi braćmi: Jamiem, Paulem i Alanem[8]. Gdy miał trzy lata, jego ojciec opuścił rodzinę[9]. Jonathan i jego brat Alan dorastali pod opieką matki, podczas gdy pozostali dwaj bracia wychowali się u boku ojca. W wieku szesnastu lat został wyrzucony ze szkoły North Monastery Secondary School i na tym zakończył edukację[10].

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Został odkryty przez agentów filmowych w lokalnym klubie bilardowym. Zanim rozpoczynał karierę aktorską, przyjął panieńskie nazwisko matki – Meyers. Zbuntowany, charyzmatyczny nastolatek granie w filmach traktował początkowo jako dobrą zabawę i przyjmował każdą propozycję, od reklamy zupy Knorr po epizody filmowe, wystąpił m.in. w biblijnym filmie telewizyjnym Samson i Dalila (Samson and Delilah, 1996) jako 14-letni Samson. Jego nonszalanckie podejście do zawodu spowodowało, że nie zrażał się niepowodzeniami na castingach, a sukcesy przyjmował spokojnie. Jego pierwsze właściwe role to zabójca Collinsa (Liam Neeson) w biograficznym dramacie wojennym Neila Jordana Michael Collins (1996) i łotr w dramacie telewizyjnym BBC Towarzystwo (The Tribe, 1998)[11].

Rozgłos i uznanie przyniósł mu rola gwiazdora rocka wzorowana na Jobriathu w dramacie muzycznym Todda Haynesa Idol (Velvet Goldmine, 1998)[12], w którym wykonał dwie piosenki – „Tumbling Down” i „Baby’s on Fire”[13]. W 1998 znalazł się na 34 miejscu na liście „100 najbardziej seksownych mężczyzn na świecie” wybrany przez magazyn „Cosmopolitan”[14].

Od tego czasu najczęściej obsadzany był w rolach charakterystycznych, ale niejednoznacznych, które niepokoją amoralnymi poglądami i raczej nie budzą sympatii: Tytus Andronikus (Titus, 1999), Pokolenie P (Prozac Nation, 2001), Odpoczniesz po śmierci (I’ll Sleep When I’m Dead, 2003), Vanity Fair. Targowisko próżności (Vanity Fair, 2004).

Intensywny i pełen pasji, na przesłuchaniu do historycznego dramatu przygodowego Olivera Stone’a Aleksander (Alexander, 2004) otrzymał rolę obłudnego generała Cassandera. Woody Allen, obsadzając go w dramacie Wszystko gra (Match Point, 2005), powierzył mu rolę wyrachowanego instruktora tenisa, który przez małżeństwo wchodzi do bogatej rodziny, a potem morduje kochankę, która staje mu na drodze do sukcesu. Pokonał 200 kandydatów do tytułowej kreacji 'króla rock and rolla’ w miniserialu biograficznym CBS Elvis – Zanim został królem (Elvis, 2005) i otrzymał Złoty Glob, nagrodę Satelity oraz nominację do nagrody Emmy. W dramacie muzycznym Cudowne dziecko (August Rush, 2007) zagrał ojca 11-letniego chłopca posiadającego niezwykły dar, słyszy wszędzie muzykę i wykonał piosenki: „Break”, „This Time”, „Something Inside” i „Moondance”[15]. W serialu BBC/HBO Dynastia Tudorów (The Tudors, 2007–2008) wcielił się w postać młodego króla Henryka VIII, za którą był nominowany do nagrody Złotego Globu.

Poza aktorstwem, Rhys Meyers pracował jako model dla kilku firm odzieżowych. W 2001 był modelem dla Club Monaco i został wybrany na twarz męskiej kolekcji Versace na jesień / zimę 2006 i wiosnę 2007, a także był twarzą męskiej linii zapachowej Hugo Boss od 2006, aż został zastąpiony przez Jareda Leto w 2011. Podpisał kontrakt z Independent Models w Londynie. Był na okładkach „Interview” (w grudniu 1998), „Attitude” (w styczniu 2005), „BlackBook” (w maju 2006), „Angeleno” (w kwietniu 2007), „GQ” (w edycji rosyjskiej we wrześniu 2007), „Details” (w grudniu 2007), „TV Guide” (w marcu 2008), „August” (w marcu 2009), „Marie Claire” (w edycji rumuńskiej w lutym 2013) i „W” (w marcu 2014)[16].

W 2017 dołączył w piątym sezonie do serialu Wikingowie jako średniowieczny biskup Sherborne – Heahmund[17]. W 2020 przyjął rolę Sir Jamesa Brooke’a w filmie przygodowym Rajah, którego inspiracją była książka Rudyarda Kiplinga Człowiek, który byłby królem[18].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

W 2016 ożenił się z Marą Lane[19]. Mają syna Wolfa (ur. 15 grudnia 2016)[20].

W 2005 przeszedł leczenie odwykowe[21]. 18 listopada 2007 w Dublinie na lotnisku był aresztowany pod zarzutem zakłócania porządku publicznego pod wpływem alkoholu[22]. W 2009 musiał zapłacić grzywnę i otrzymał roczny wyrok w zawieszeniu za groźby śmierci rzucane pod adresem policjantów na lotnisku we Francji[23]. Na początku czerwca 2011 rozpoczął leczenie z uzależnienia w Afryce Południowej, to była jego piąta próba. 28 czerwca 2011 próbował popełnić samobójstwo[24]. 9 września 2017 odurzony Rhys Meyers został wyrzucony z lotniska w Dublinie[25].

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Nieważny człowiek (A Man of No Importance, 1994) jako pierwszy młody mężczyzna
  • The Killer Tongue (1996) jako Rudolph
  • Zniknięcie Finbara (The Disappearance of Finbar, 1996) jako Finbar Flynn
  • Michael Collins (1996) jako zabójca Collinsa
  • Samson i Dalila (Samson and Delilah, TV, 1996) jako 14-letni Samson
  • Towarzystwo (The Tribe, 1996) jako Adam
  • Przywódca (The Maker, 1997) jako Josh Minnell
  • Jak kłamać w Ameryce (Telling Lies in America, 1997) jako Kevin Boyle
  • The Governess (1998) jako Henry Cavendish
  • Idol (Velvet Goldmine, 1998) jako Brian Slade, alter ego Ziggiego Stardusta, czyli najsłynniejszego wcielenia Davida Bowiego
  • Utracona niewinność seksualna (The Loss of Sexual Innocence, 1999) jako 16-letni Nic
  • Inna Beatrycze (B. Monkey, 1999) jako Bruno
  • Przejażdżka z diabłem (Ride with the Devil, 1999) jako Pitt Mackeson
  • Tytus Andronikus (Titus, 1999) jako Chiron
  • Gormenghast (2000) jako Steerpike
  • Pokolenie P (Prozac Nation, 2002) jako Noah
  • Uwikłani (Tangled, 2002) jako Alan Hammond
  • Odzyskać spokój (Happy Now, 2002) jako Mark Wraith
  • Wspaniałość Ambersonów (The Magnificent Ambersons, 2002) jako George Amberson Minafer
  • Podkręć jak Beckham (Bend It Like Beckham, 2002) jako Joe
  • Krzyżościan (The Tesseract, 2002) jako Sean
  • Krwawa jazda (Octane, 2003) jako ojciec
  • Odpoczniesz po śmierci (I’ll Sleep When I’m Dead, 2003) jako Davey Graham
  • Żona Imperatora (The Emperor’s Wife, 2003) jako Chamberlain
  • Lew w zimie (The Lion in Winter, 2003) jako Filip II August
  • Vanity Fair. Targowisko próżności (Vanity Fair, 2004) jako George Osborne
  • Aleksander (Alexander, 2004) jako Kassander
  • Elvis – Zanim został królem (Elvis, miniserial, 2005) jako Elvis Presley
  • Wszystko gra (Match Point, 2005) jako Christopher „Chris” Wilton
  • Mission: Impossible III (2006) jako Declan
  • August Rush (2006) jako Louis Connelly
  • Dynastia Tudorów (The Tudors, 2007) jako król Henryk VIII
  • Brontë (2007) jako Branwell Bronte
  • Adina (2007) jako Jason
  • Dzieci z Jedwabnego Szlaku (2008) jako George Hogg
  • From Paris with love (2010) jako James Reese
  • Inkarnacja (Shelter, 2010) jako David / Adam / Wesley
  • Dary anioła: Miasto kości (2013) jako Valentine Morgenstern
  • Dracula (2013) jako Drakula / Alexander Grayson / Vlad Tepes
  • Stonewall (2015) jako Trevor
  • London Town (2016) jako Joe Strummer
  • Żołnierz doskonały (2017) jako Reese
  • Czarny motyl (2017) jako Jack
  • Damascus Cover (2017) jako Ari Ben-Sion / Hans Hoffmann
  • Dwunasty człowiek (2017) jako Kurt Stage
  • Wikingowie (od 2017) jako biskup Heahmund
  • The Aspern Papers (2018) jako Morton Vint

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Jonathan Rhys Meyers. Listal. [dostęp 2016-04-08]. (ang.).
  2. ↑ Jonathan Rhys Meyers (27 de Julho de 1977). Filmow. [dostęp 2017-08-08]. (port.).
  3. ↑ Jonathan Rhys Meyers Awards. AllMovie. [dostęp 2016-04-08]. (ang.).
  4. ↑ Rosanna Greenstreet: Jonathan Rhys Meyers: ‘I am sober 95% of the time and fall down 5% of the time’. „The Guardian”, 2018-08-04. [dostęp 2022-11-14]. (ang.).
  5. ↑ Jonathan Rhys Meyers Biography (1977-). Film Reference. [dostęp 2020-11-08]. (ang.).
  6. ↑ Jonathan Rhys Meyers What Nationality Ancestry Race. Ethnicity of Celebs. [dostęp 2020-11-14]. (ang.).
  7. ↑ Jonathan Rhys Meyers Biography. TV.com. [dostęp 2020-11-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-11)]. (fr.).
  8. ↑ Jonathan Rhys Meyers Actor. „TV Guide”. [dostęp 2020-11-14]. (ang.).
  9. ↑ Victoria Moore (2007-11-24): The troubling truth about Jonathan Rhys Meyers. „Daily Mail”. [dostęp 2017-08-08]. (ang.).
  10. ↑ Jonathan Rhys Meyers Pictures. FanPix.Net. [dostęp 2020-11-14]. (ang.).
  11. ↑ Chris Sullivan (2018-07-28): Jonathan Rhys Meyers: The Return of the King. „Daily Mail”. [dostęp 2020-11-14]. (ang.).
  12. ↑ Rebecca Flint Marx: Jonathan Rhys Meyers Biography. AllMovie. [dostęp 2020-11-14]. (ang.).
  13. ↑ Jonathan Rhys Meyers Credits. AllMusic. [dostęp 2020-11-14]. (ang.).
  14. ↑ Jonathan Rhys Meyers Trivia. FamousFix. [dostęp 2020-11-14]. (ang.).
  15. ↑ Jonathan Rhys Meyers Songs Highlights. AllMusic. [dostęp 2020-11-14]. (ang.).
  16. ↑ Jonathan Rhys Meyers Magazines. FamousFix. [dostęp 2020-11-08]. (ang.).
  17. ↑ Megan Vick: „Vikings” Gets a Fifth Season and Adds Jonathan Rhys Meyers. „TV Guide”. [dostęp 2016-03-17]. (ang.).
  18. ↑ Alex Ritman (2020-06-24): Cannes First Look: Jonathan Rhys Meyers as Swashbuckling British Explorer James Brooke in ‘Rajah’. „The Hollywood Reporter”. [dostęp 2020-11-14]. (ang.).
  19. ↑ Jabeen Waheed (2018-07-27): Jonathan Rhys Meyers steps out for Build Series in New York. „Daily Mail”. [dostęp 2018-07-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-27)]. (ang.).
  20. ↑ Kendall Fisher, Holly Passalaqua (2017-01-04): Jonathan Rhys Meyers and Fiancée Mara Lane Welcome a Baby Boy: Find Out His Unique Name. E! Entertainment. [dostęp 2018-07-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-27)]. (ang.).
  21. ↑ Rhys Meyers chciał popełnić samobójstwo?. interia.pl. [dostęp 2020-11-14]. (pol.).
  22. ↑ Lina Das, Simon Murphy (2018-07-28): After latest relapse Tudors star Jonathan Rhys Meyers admits shame at boozy mid-flight row with wife. „Daily Mail”. [dostęp 2020-11-14]. (ang.).
  23. ↑ Jonathan Rhys Meyers zatrzymany przez policję. Onet.pl. [dostęp 2018-07-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-29)]. (pol.).
  24. ↑ Rafał Mądry (2011-07-01): Jonathan Rhys Meyers chciał popełnić samobójstwo!. „Super Express”. [dostęp 2020-11-14]. (pol.).
  25. ↑ 'He seemed to be really intoxicated’: Jonathan Rhys Meyers is approached by security at Dublin airport after appearing to be 'completely out of it’ and 'unable to board his flight’. „Daily Mail”. [dostęp 2018-07-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-27)]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
Złoty Glob dla najlepszego aktora w miniserialu lub filmie telewizyjnym
1980–1999
2000–2019
2020–2039

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jonathan_Rhys_Meyers&oldid=74099553”