(Translated by https://www.hiragana.jp/)
Kazimierz Panek – Wikipedia, wolna encyklopedia Przejdź do zawartości

Kazimierz Panek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kazimierz Panek
Data i miejsce urodzenia

15 lutego 1873
Oświęcim

Data i miejsce śmierci

13 listopada 1935
Bydgoszcz

Miejsce spoczynku

Cmentarz katolicki św. Wincentego à Paulo w Bydgoszczy

Zawód, zajęcie

taternik
lekarz
weterynarz

Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński
Akademia Medycyny Weterynaryjnej we Lwowie

Kazimierz Panek (ur. 15 lutego 1873 w Oświęcimiu, zm. 13 listopada 1935 w Bydgoszczy) – polski lekarz i weterynarz, profesor Akademii Medycyny Weterynaryjnej we Lwowie, działacz turystyczny, członek Komendy Związkowej Stałych Drużyn Sokolich[1], taternik i narciarz, współzałożyciel i pierwszy redaktor czasopisma „Taternik[2].

Edukacja i działalność zawodowa

[edytuj | edytuj kod]

Ukończył Gimnazjum św. Anny w Krakowie, a następnie rozpoczął studia medyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie w 1897 roku uzyskał stopień doktora medycyny. W 1903 roku rozpoczął studia weterynaryjne na Akademii Medycyny Weterynaryjnej we Lwowie. Ukończył je w 1906 roku, uzyskując dyplom lekarza weterynarii i stanowisko profesora nadzwyczajnego. Siedem lat później został mianowany profesorem zwyczajnym w dziedzinie fizjologii.

W latach 1918–1920 pełnił funkcję rektora Akademii. Wykładał również na Uniwersytecie Lwowskim oraz na Politechnice Lwowskiej.

Podczas I wojny światowej pracował w armii austro-węgierskiej, kierując centralnym laboratorium bakteriologiczno-epidemiologicznym w Wiedniu i organizując szpitale zakaźne. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości przeniósł się do Bydgoszczy, gdzie objął kierownictwo Wydziału Higieny Zwierząt Państwowego Instytut Naukowo-Rolniczego (który od 1927 roku stał się oddziałem Państwowego Instytutu Naukowego Gospodarstwa Wiejskiego w Puławach). Prowadził wówczas badania w zakresie chemii bakteriologicznej, związane m.in. z bakteriami gruźlicy i nosacizny.

Działalność w skautingu i polityczna

[edytuj | edytuj kod]

Od początku XX wieku aktywnie zaangażował się w działalność społeczną i turystyczną. Od około 1900 roku był członkiem Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”, zaś od 1911 roku był działaczem skautingu (w latach 1914-1918 był naczelnym komendantem skautowym).

Był również działaczem politycznym i społecznym o narodowodemokratycznych przekonaniach: w 1925 roku przewodził bydgoskim strukturom Związku Ludowo-Narodowego.

Działalność turystyczna, taternicka i narciarska

[edytuj | edytuj kod]

Taternictwo uprawiał w okresie około 1900-1909, od. ok. 1903 przewodził nieformalnej grupie taterników „Bacówka” (liczącej około 10 osób, w tym m.in. Ignacego Króla)[2]. Należał do Towarzystwa Tatrzańskiego, w latach 1906-1907 był wiceprzewodniczącym, a w okresie 1907-1909 przewodniczącym Sekcji Turystycznej Towarzystwa Tatrzańskiego (z której wywodzi się późniejszy Klub Wysokogórski). Wśród wielu osiągnięć organizacyjnych m.in. doprowadził wtedy do powstania Taternika i został jego pierwszym redaktorem (1907, a w okresie 1907-1910 był w kolegium redakcyjnym)[2].

W 1907 roku został współzałożycielem i pierwszym prezesem Karpackiego Towarzystwa Narciarzy we Lwowie, któremu przewodniczył do 1909 roku[2].

Został pochowany na bydgoskim cmentarzu św. Wincentego à Paulo.

Rodzina

[edytuj | edytuj kod]

Miał syna Jerzego, taternika, autora artykułów o tematyce górskiej, studenta medycyny na Uniwersytecie w Poznaniu i tajnym Uniwersytecie Warszawskim. Jerzy Panek zginął na jesieni 1943 w Warszawie jako Jerzy Lipiński[3]. Taternictwo uprawiały także siostra Kazimierza, Władysława Panek-Jankowska, oraz jego żona, lekarka Flora Mira Ogórek-Pankowa[4][2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Jan Snopko, Udział członków "Sokoła" w zbrojnej walce o niepodległość Polski (1914-1919), w: Niepodległość i Pamięć 15/2 (28), 2008, s. 42.
  2. a b c d e Wielka encyklopedia tatrzańska Zofii i Witolda Paryskich, wersja internetowa - www.z-ne.pl, hasło „Kazimierz Panek”. [dostęp 2017-10-21].
  3. Bolesław Chwaściński: Z dziejów taternictwa. O górach i ludziach. Warszawa: Sport i Turystyka, 1988, s. 236, 240. ISBN 83-217-2463-9.
  4. Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]