(Translated by https://www.hiragana.jp/)
Kerwin Mathews – Wikipedia, wolna encyklopedia Przejdź do zawartości

Kerwin Mathews

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kerwin Mathews
Ilustracja
Kerwin Mathews jako tytułowy bohater filmu Jack the Giant Killer (1962).
Data i miejsce urodzenia

8 stycznia 1926
Seattle

Data i miejsce śmierci

5 lipca 2007
San Francisco

Zawód

aktor

Lata aktywności

1954–1978

Kerwin Mathews (ur. 8 stycznia 1926 w Seattle, zm. 5 lipca 2007 w San Francisco) były amerykański aktor, znany szczególnie z ról tytułowych bohaterów w filmach: Siódma podróż Sindbada (The 7th Voyage of Sinbad, 1958), Trzy światy Guliwera (The 3 Worlds of Gulliver, 1960) oraz Jack the Giant Killer (1962)[1].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodzony w Seattle w stanie Waszyngton. Po rozwodzie rodziców[2], jako dwulatek przeniósł się wraz z rozwiedzioną matką do miasteczka Janesville w stanie Wisconsin. Uczęszczał do szkoły średniej im. Josepha A. Craiga, której to absolwentem został w roku 1943. Po latach Mathews wyznał, że do jego pierwszego kontaktu z aktorstwem – w szkolnej sztuce – namówił go uprzejmy nauczyciel, oraz że decyzja o publicznym występie odmieniła jego życie. Według klasowych koleżanek, był „przystojnym urwisem” (miał 185 cm wzrostu)[3].

Podczas II wojny światowej służył w Siłach Powietrznych Armii Stanów Zjednoczonych. Po powrocie do USA, podjął studia w Milton College, zlokalizowanym w pobliżu Janesville. Tam też kształcił się przez następne dwa lata, nim zmienił uczelnię na Benoit College[2], gdzie otrzymał stypendia dramatyczne i muzyczne. Po zakończeniu nauki na studiach zaczął grać w regionalnym teatrze. Uczył także języka angielskiego w jednym z liceów w Lake Geneva w stanie Wisconsin.

Po przeprowadzce do Los Angeles w Kalifornii, występował w historycznym teatrze Pasadena Playhouse, gdzie poznał głównego speca od castingu dla studia Columbia Pictures. W 1954 podpisał siedmioletni kontrakt z wytwórnią i następnie był obsadzany w jej produkcjach. W latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych zagrał w kilku przygodowych filmach akcji oraz w filmach fantasy. Pomimo iż początkowo poczuł się zaszufladkowany, później na swoją hollywoodzką karierę spoglądał z sentymentem.

W 1959 był nominowany do Złotego Lauru w kategorii „Top Mężczyzna Nowa osobowość”[4].

Zrezygnował z kontynuowania zawodu aktora w 1978 roku. Przeniósł się do San Francisco w stanie Kalifornia, gdzie prowadził sklepy odzieżowe i z antykami. Zmarł 5 lipca 2007 w wieku osiemdziesięciu jeden lat. Osamotnił tym samym swojego wieloletniego partnera, Toma Nicolla[5], z którym związał się jeszcze w roku 1961[6][7]. Przyczyną zgonu aktora był zawał mięśnia sercowego.

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

filmy fabularne

[edytuj | edytuj kod]
  • 1955: 5 Against the House jako Ronnie
  • 1955: Cell 2455 Death Row jako reporter
  • 1957: The Garment Jungle jako Alan Mitchell
  • 1958: Siódma podróż Sindbada (The 7th Voyage of Sinbad) jako Sinbad
  • 1958: Tarawa Beachhead jako sierżant (później porucznik) Thomas A. "Tom" Sloan
  • 1960: Trzy światy Guliwera (The 3 Worlds of Gulliver) jako dr. Lemuel Gulliver
  • 1960: Man on a String jako Bob Avery
  • 1960: Saffo, venere di Lesbo jako Phaon
  • 1961: The Devil at 4 O'Clock jako ojciec Joseph Perreau
  • 1962: The Pirates of Blood River jako Jonathon Standing
  • 1962: Jack the Giant Killer jako Jack
  • 1963: OSS 117 w natarciu (OSS 117 se déchaîne) jako Hubert Bonisseur de La Bath/O.S.S. 117
  • 1963: The Waltz King jako Johann Strauss, Jr.
  • 1963: Maniac jako Paul Farrell
  • 1964: Banco à Bangkok pour OSS 117 jako OSS 117
  • 1967: Le vicomte regle ses comptes jako Clint de la Roche, wicehrabia
  • 1967: Bitwa pod dnem oceanu (Battle Beneath the Earth) jako komandor Jonathan Shaw
  • 1969: A Boy... A Girl jako pan Christian
  • 1970: Barquero jako Marquette
  • 1971: Death Takes a Holiday jako senator Earl Chapman Jr.
  • 1971: Octaman jako dr Rick Torres
  • 1973: The Boy Who Cried Werewolf jako Robert Bridgestone
  • 1978: Nightmare in Blood jako książę Zaroff

seriale TV

[edytuj | edytuj kod]
  • 1954: Space Patrol jako major Caldwell
  • 1954-1956: The Ford Television Theatre jako porucznik Norton/Ivor/Fred Karns
  • 1956: Playhouse 90 jako Clay Farrell
  • 1957-1958: Matinee Theater
  • 1959: Goodyear Theatre jako porucznik James Obenauf
  • 1963: Disneyland jako Johann Strauss Jr.
  • 1963: Disneyland jako Johann Strauss Jr.
  • 1972: Ironside jako Eric Oates
  • 1972: Szpital miejski (General Hospital) jako dr Duncan Stewart

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Prince of Players. meekermuseum.com. [dostęp 2017-06-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-26)]. (ang.).
  2. a b Kerwin Mathews. Brian's Drive-In-Theater. [dostęp 2017-06-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-26)]. (ang.).
  3. Brian Reisinger (2007-07-17): Janesville residents remember famed actor. The Janesville Gazette. [dostęp 2009-09-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-10-20)]. (ang.).
  4. Kerwin Mathews Awards. FamousFix. [dostęp 2018-05-26]. (ang.).
  5. History's Hottest Movie Actors: My List. boyculture.com. [dostęp 2017-06-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-26)]. (ang.).
  6. Ronald Bergan (2007-09-03): Obituary: Kerwin Mathews. The Guardian. [dostęp 2009-09-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-26)]. (ang.).
  7. Kerwin Mathews Dating. FamousFix. [dostęp 2018-05-26]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]