Klęska głodu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pomarańczowa wstążka – symbol świadomości problemu głodu

Klęska głodu – niedostatek żywności, powodujący niedożywienie lub śmierć głodową znacznej części populacji[1].

Przyczyny głodu[edytuj | edytuj kod]

Wśród głównych przyczyn występowania głodu można wymienić:

Odsetek populacji dotkniętej niedożywieniem według statystyki ONZ z 2013

Głód – problem globalny[edytuj | edytuj kod]

Głód i niedożywienie to nieszczęścia, które w pierwszej kolejności dotykają ludzi biednych. Madras, Indie, prawdopodobnie lata 50. XX w.
Dziewczynka z widocznymi objawami obrzęku głodowego. Dziecko chore na kwashiorkor, przebywające w obozie dla uchodźców. Jedna z wielu ofiar wojny domowej w Nigerii z secesjonistyczną Biafrą w latach 1967–1970.

Według szacunków ONZ ds. Wyżywienia i Rolnictwa, w latach 2016–2018 głodowało 821 mln ludzi. Problem w największym stopniu dotyka kraje rozwijające się, tylko 16 mln spośród głodujących mieszkało w krajach rozwiniętych[2].

W Polsce różne organizacje podają, że około 10–25% dzieci w wieku do 14 lat cierpi przez głód i spożywa najwyżej jeden posiłek dziennie. Według obecnych szacunków minimum egzystencji to około 350–390 złotych na osobę w ciągu miesiąca[potrzebny przypis].

Państwa, które według danych ONZ w latach 2000–2002 miały co najmniej 5 mln głodujących obywateli:

Państwo Liczba
(mln ludzi)
Procent ludności
kraju
Indie 250,4 23%
Chiny 142,1 11%
Bangladesz 42,5 30%
Demokratyczna Republika Konga 35,5 62%
Etiopia 31,3 40%
Pakistan 29,3 19%
Filipiny 17,2 21%
Brazylia 15,6 8%
Tanzania 15,6 41%
Wietnam 14,7 17%
Indonezja 12,6 6%
Tajlandia 12,2 19%
Nigeria 11,0 8%
Kenia 10,3 30%
Mozambik 8,5 43%
Sudan 8,5 23%
Korea Północna 8,1 36%
Jemen 6,7 32%
Madagaskar 6,0 32%
Kolumbia 5,7 13%
Zimbabwe 5,6 43%
Meksyk 5,2 5%
Zambia 5,2 45%
Rosja 5,2 4%
Angola 5,1 32%
inne państwa 145,0 6%
ogółem na świecie 850,0 13%

Głód w historii[edytuj | edytuj kod]

Głód w historii
Głód w historii

W Europie epidemie głodu nie są odległym historycznie wydarzeniem. W „Baśniachbraci Grimm znajdujemy reminiscencje wydarzeń z czasów wojny trzydziestoletniej. Nowsze, pamiętane wciąż przez żyjących świadków (stan na 2006) wiążą się m.in. z powojennymi zniszczeniami II wojny światowej, np. w Niemczech i Rosji oraz głodem ostatnich lat I wojny światowej. Także historycznie doniosła, sztucznie wywołana klęska głodu w latach 30. XX w., która dotknęła Ukrainę na skutek działań politycznych wobec odrzucenia kolektywizacji prowadzonej przez Stalina. Śmiercią głodową umierali ludzie w obozach koncentracyjnych, w gettach, podczas marszów śmierci, na wygnaniu.

Daty Wydarzenie Miejsce Szacowana liczba ofiar
1946–1948 Głód na Wyspach Zielonego Przylądka Republika Zielonego Przylądka 30 tys.[3]
1949 Głód w Nyasaland Malawi 200
1950 Klęska głodu Inuitów Caribou w Regionie Kivalliq Kanada 60
1958 Głód w Tigraju Etiopia 100 tys.
1959–1961 Wielki Głód Chiński (さんねんだい饥荒) Chiny 15–43 mln[4]
1966–1967 Susza i niedożywienie na wyspie Lombok, spotęgowant przez regionalne restrykcje dotyczące handlu ryżem Indonezja 50 tys.[5]
1967–1970 Klęska głodu w Biafrze Nigeria 1 mln
1968–1972 Klęska suszy w Sahelu Mauretania, Mali, Czad, Niger, Burkina Faso 1 mln[6]
1972–1973 Głód w Etiopii spowodowany słabymi rządami; upadek rządu w wyniku kryzysu po zamachu stanu na cesarza Hajle Syllasje I i rządy Dergu Etiopia 60 tys.[7]
1974 Głód w Bangladeszu Bangladesz 27 tys.–1,5 mln
1975–1979 Terror Czerwonych Khmerów Demokratyczna Kampucza 1,5–2 mln
1980–1981 Klęska głodu spowodowana przez suszę i konflikty[7] Uganda 30 tys.[7]
1982–1985 Wojna domowa w Mozambiku Mozambik 100 tys.
1983–1985 Głód w Etiopii Etiopia 400–600 tys.[8]
1984–1985 Głód spowodowany przez suszę, kryzys ekonomiczny i II wojnę domową w Sudanie Sudan 240 tys.
1988 Głód w wyniku II wojny domowej w Sudanie Sudan 100 tys.
1991–1992 Głód w Somalii w wyniku suszy i wojny domowej[7] Somalia 300 tys.[7]
1993 Klęska głodu w Sudanie Sudan
1994–1998 Klęska głodu w Korei Północnej[9][10][11] Korea Północna 200 tys.–3,5 mln
1998 Klęska głodu w Sudanie Sudan 70 tys.[7]
1998–2000 Głód w Etiopii. Sytuację pogorszyła wojna erytrejsko-etiopska Etiopia
1998–2004 II wojna domowa w Kongu Demokratyczna Republika Konga 27 tys.
2003–2005 Głód podczas Konfliktu w Darfurze Sudan 2 tys.
2005–2006 Kryzys żywnościowy w Nigrze Niger, Afryka Zachodnia
2011–2012 Głód w Rogu Afryki[12] Somalia 285 tys.
2012 Klęska suszy w Sahelu[13] Senegal, Gambia, Niger, Mauretania, Mali, Burkina Faso
2016– Klęska głodu w Jemenie (od 2016) Jemen 85 tys. dzieci[14], nieznana liczba dorosłych
2017– Klęska głodu w Sudanie[15], głód w Somalii w wyniku Suszy w Somalii, głód w Nigerii Sudan Południowy, Unity, Somalia i Nigeria.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. klęska głodu, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2022-11-27].
  2. Globally almost 870 million chronically undernourished. FAO. [dostęp 2013-11-02]. (ang.).
  3. Ó Gráda 2009 ↓, s. 22.
  4. Peng Xizhe. Demographic Consequences of the Great Leap Forward in China’s Provinces. „Population and Development Review”. 13, no. 4, s. 639–670, 1987. 
  5. Van der Eng, Pierre. All Lies? Famines in Indonesia during the 1950s and 1960s?. „Asian Historical Economics Conference, Hitotsubashi University”, September 13–15, 2012. Tokio. 
  6. Famine Casts Its Grim Global Shadow. time.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-13)]., TIME.
  7. a b c d e f Ó Gráda 2009 ↓, s. 24.
  8. Alex de Waal: Evil Days: Thirty Years of War and Famine in Ethiopia. New York, London: Human Rights Watch, 1991. ISBN 1-56432-038-3.
  9. https://www.pbs.org/newshour/forum/august97/korea_8-26.html.
  10. Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2020-06-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-01-22)].
  11. Bruce Cumings: We look at it and see ourselves. Lrb.co.uk. [dostęp 2014-08-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-01-29)].
  12. United Nations News Centre – UN declares famine in another three areas of Somalia. Un.org, 2011-08-03. [dostęp 2014-08-13].
  13. Sahel Famine Crisis. UNICEF. [dostęp 2013-08-29].
  14. 85,000 Children in Yemen May Have Died of Starvation – The New York Times [online], www.nytimes.com [dostęp 2020-07-09] (ang.).
  15. Famine declared in South Sudan. The Guardian, 2017-02-20.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]