Kopaczów
50°52′16″N 14°51′08″E/50,871111 14,852222
| wieś | |
 Kościół św. Józefa w Kopaczowie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Wysokość |
285-295[2] m n.p.m. |
| Liczba ludności (III 2011) |
329[3] |
| Strefa numeracyjna |
75 |
| Kod pocztowy |
59-921[4] |
| Tablice rejestracyjne |
DZG |
| SIMC |
0188825 |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu zgorzeleckiego  | |
Położenie na mapie gminy Bogatynia  | |
| 50°52′16″N 14°51′08″E/50,871111 14,852222[1]
| |
.jpg)
Kopaczów (niem. Oberullersdorf, czes. Kopačov) – wieś w południowo-zachodniej Polsce, w województwie dolnośląskim, w powiecie zgorzeleckim, w gminie Bogatynia, około 5 km na wschód od Żytawy.
Położenie
[edytuj | edytuj kod]Kopaczów to wieś o długości około 1,4 km leżąca na Pogórzu Izerskim, na prawym brzegu potoku Lubota, na wysokości około 285–295 m n.p.m.[2]
Przynależność administracyjna
[edytuj | edytuj kod]Tworzy de facto jeden organizm z należącą do Czech miejscowością Oldřichov na Hranicích, będącą formalnie częścią Hrádka nad Nisou. Granicę między nimi częściowo wyznacza niewielki potok Lubota, częściowo zaś biegnie ona główną ulicą wsi, ul. Główną.
Podział historycznego Ullersdorfu sięga XVI wieku, kiedy część północna (dzisiejszy Kopaczów) należała do państwa frydlanckiego, natomiast południowa – grafensteińskiego. W 1635 r. Łużyce Górne, do których zaliczono część północną (południowa była w Czechach), zostały przez austriackiego cesarza Ferdynanda II jako wyraz wdzięczności za zawarcie pokoju podarowane Saksonii. Mimo to wieś przez następne wieki funkcjonowała jako jedna całość, rzeczywisty podział nastąpił dopiero wraz z regulacją granicy austriackiej w roku 1849. Podział ten zachowano mimo zmian terytorialnych z 1945 r. (przyłączenie Kopaczowa do Polski).
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa jeleniogórskiego.
Przesiedlenia i nazwa
[edytuj | edytuj kod]Ludność obu części tworzą powojenni migranci, autochtonicznych mieszkańców (narodowości niemieckiej) wysiedlono po II wojnie światowej. Ponadto nazwa Kopaczów – w przeciwieństwie do Oldrzychowa – została sztucznie nadana w tym samym okresie i nie ma nic wspólnego z historycznym brzmieniem Ullersdorf / Vlrici villa.
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są[5]:
- Kościół św. Józefa w Kopaczowie, ewangelicki, obecnie rzymskokatolicki z XVIII w.
- cmentarz ewangelicki, obecnie rzymskokatolicki, przy kościele, z XVII-XIX w.
- inne
- dom, ul. Główna 40, nad bramą wjazdową płaskorzeźba przedstawiająca wóz z woźnicą zaprzężony w konie. Nad nią kartusz z herbem von Scholze. Po prawej stronie płycina z napisem F.R.Scholze. Erbauet 1909[6][7]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 57518
- ↑ a b Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 2: Pogórze Izerskie. Cz. 1: A-Ł. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 2003, s. 332-335. ISBN 83-85773-60-6.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 513 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 256. [dostęp 2012-11-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)].
- ↑ Brama posesji nr 40.. [dostęp 2024-10-24].
- ↑ Tablica obok wjazdu.. [dostęp 2024-10-24].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 2: Pogórze Izerskie (A-Ł). Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 2003, ISBN 83-85773-60-6.
| Miasto | |
|---|---|
| Części miasta | |
| Wsie | |
| Osada | |
| Pozostałe miejscowości |
