Kot somalijski

Kot somalijski
	; Kot somalijski.
Kod EMS	SOM
Kategoria	III
Pochodzenie	USA
Nazwa angielska	Somali
Inne nazwy	abisyński kot długowłosy, Fox cat
Masa	3,5-5,5 kg
	Standardy rasy; (według organizacji felinologicznych)
CFA	standard
FIFe	standard
TICA	standard
AACE	standard
ACFA	standard
ACF	standard
CCA	standard
	Punktacja za standard rasy; (według FIFe)
Głowa	15
Oczy	10
Korpus	20
Futro kolor	25
Futro jakość	10
Futro ticking	15
Kondycja	5
	Uznane odmiany barwne
Kod EMS	SOM
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ten artykuł należy dopracować:

od 2014-01 → dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł,
→ napisać artykuł w sposób neutralny.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Kot somalijski – rasa kota domowego.

Historia

Koty somalijskie pochodzą od kotów abisyńskich: w wyniku mutacji powstały koty abisyńskie długowłose, które w dalszej hodowli nazwano kotami somalijskimi. Na wystawach kotów rasowych po raz pierwszy pojawiły się w połowie lat 60. Przez długi czas nie chciano go zaakceptować. Hodowcy, którym w miotach kotów abisyńskich trafiały się kocięta o dłuższych włosach, zatajali ten fakt, aby nie utracić prestiżu swojej hodowli. Dopiero w 1965 r. w Stanach Zjednoczonych Evelyn Mague zainteresowała się urodzonymi w miotach kotów abisyńskich kociętami o dłuższych włosach i zapoczątkowała ich sterowaną hodowlę, kończąc tym samym spory. Coraz więcej hodowców poszło w jej ślady i w 1979 r. rasa ta została ostatecznie uznana.

Jej nazwę nadano od afrykańskiego kraju – Somalii. Zrezygnowano z pierwotnego określenia abisyński kot długowłosy, aby uniknąć sporów z hodowcami krótkowłosej odmiany tej rasy. Zadziwia fakt, że koty somalijskie, mimo stosunkowo krótkiej historii swej hodowli, cieszą się na świecie większym zainteresowaniem niż ich abisyńscy rodzice.

Wygląd

Budowa ciała: tułów gibki, pełen wdzięku, średniej długości, z dobrze rozwiniętymi mięśniami. Łukowaty grzbiet i zaokrąglone żebra. Głowa w kształcie delikatnie zaokrąglonego klina z okrągławą mordką (wydatny podbródek i dobrze wykształcony pyszczek) i dużymi uszami ze znaczeniami.

Nos jest średniej długości, u nasady lekko wypukły, lecz bez zagłębienia.

Uszy są dość duże, szeroko rozstawione, u nasady szerokie, na wierzchołku zaokrąglone. Z tyłu małżowiny usznej mają typową dla kotów agouti jasną plamę. Kępki włosów w uszach są pożądane, chociaż – zwłaszcza u nowo wyhodowanych odmian barwnych kotów somalijskich – prawie ich nie ma. W tym zakresie są jeszcze niezbędne dalsze udoskonalenia. Największe wrażenie robią oczy "somalijczyków": są duże, świecące, bursztynowożółte lub zielone, dość szeroko rozstawione, a ich migdałowaty kształt nadaje im orientalnego wyglądu. Jak u wszystkich kotów z prążkowanymi włosami oczy są czarno obrzeżone, jakby miały namalowaną linię powiek.

Nogi proporcjonalne do reszt ciała; stopy małe i owalne. Puszysty, lekko zwężający się ogon. Waga od 3,5 do 5,5 kg. Sylwetka kota musi być harmonijna i elegancka w ruchu.

Futro jest miękkie i gęste, miłe w dotyku, na tułowiu i tylnych kończynach średniej długości, na barkach trochę krótsze. Pożądane są kołnierz na szyi i "portki" na tylnych kończynach. Charakterystyczną cechą wszystkich kotów somalijskich są podwójne lub potrójne prążki na każdym włosie, co jest typowe dla kotów somalijskich lub dzikich. Czarne prążki dzielą w ten sposób poszczególne włosy, których końce powinny być czarne. Ubarwienie: dziko umaszczony, niebieski, sorel i płowy. Występuje też odmiana barwna srebrzysta uznawana przez część organizacji felinologicznych. Sierść agouti, ale ze względu na długość włosa jego ubarwienie strefowe jest mniej rozróżnialne, niż na jego krótkowłosym przodku – kocie abisyńskim. Trochę pręgowanych linii na masce, znak "M" na czole. Ciemna linia wzdłuż kręgosłupa biegnie aż do koniuszka ogona. Oczy złote lub zielone. Typ sierści: podwójna, pluszowa, delikatna, średniej długości. Dłuższe włosy w kryzie i na portkach. Bardzo puszysty ogon.

Charakter

Jest to kot bardzo aktywny, inteligentny i ogromnie ciekawski. Powinny mieć do dyspozycji dużo różnorodnych zabawek i miejsca do zabawy. Najlepiej czują się w towarzystwie drugiego kota o podobnym temperamencie. Mogą być trzymane w mieszkaniu, jeśli jest ono dostatecznie duże. Najlepiej jednak czują się w domu z ogrodem. Są stosunkowo łatwe do wychowania. Lubią towarzystwo dzieci, dla których są delikatne (ta delikatność musi być odwzajemniona). Raczej są milczące. 'Somalijczyk' pełen gracji lubi przybierać wyszukane pozy. Uczuciowy, przywiązany i pojętny, bardzo wymagający w stosunku do swojego opiekuna, od którego oczekuje odwzajemnienia uczuć i obecności, ale sam też potrafi się bawić. Dobrze przystosowuje się do nowych sytuacji. Są one bardzo przywiązane i lgną do ludzi. Ich ciekawość sprawia, że często zaglądają do otwartych szafek, szuflad itp. Odznaczają się cichym i delikatnym głosem, którego używają raczej rzadko.

Pielęgnacja

Ich futro wymaga niewiele szczotkowania, jednakże koty te są bardzo wdzięczne za jego prawidłową pielęgnację. Szczotkowanie jest dla nich jednocześnie oznaką przywiązania.

Linki zewnętrzne

Kathy Black; The Somali Cat: 30 Years and Going Strong!. cfainc.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-12-18)].
CFA Somali Breed Profile. cfainc.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2004-10-01)].
Somali FAQ. fanciers.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-30)].
Somali cat club of Great Britain

Bibliografia

Alan Edwards: The Ultimate Encyclopedia of Cats Cat Breeds & Cat Care. Trevor Turner (Consultant) John Daniels (Photographer). London: Hermes House, 2005. ISBN 0-7548-1277-4, ISBN 978-0-7548-1277-7. OCLC 76934417. (ang.).