Lee Edwards
Lee Edwards (ur. 1932 w Chicago) – amerykański historyk, wykładowca, pisarz oraz publicysta. Wykładał konserwatywną myśl polityczną w Centrum Studiów Amerykanistycznych im. B. Kennetha Simona w Heritage Foundation . Historyk ruchu konserwatywnego w USA[1][2] napisał i zredagował 25 książek[3][4] – wśród nich biografie prezydenta Ronalda Reagana, senatora Barry’ego Goldwatera, prokuratora generalnego Edwina Meese’a III oraz Williama F. Buckleya Jr. Obecnie Edwards piastuje też funkcję przewodniczącego Fundacji Pamięci Ofiar Komunizmu , którą założył wraz ze Zbigniewem Brzezińskim.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Młodość
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w 1932 roku w Chicago. Już od najmłodszych lat rodzice próbowali zaszczepić w synu wartości konserwatywne oraz uczulić na wagę słowa pisanego; oboje byli antykomunistami, a ojciec pracował jako dziennikarz dla Chicago Tribune[5].
Zdobył dyplom B.A. (ukończywszy czteroletnie studia licencjackie) w zakresie anglistyki na Duke University, zaś tytuł doktora w zakresie polityki światowej otrzymał od Catholic University[5].
Kariera
[edytuj | edytuj kod]Zaczął działać na rzecz ruchu konserwatywnego w 1960 roku. Został wtedy jednym z założycieli organizacji Młodzi Amerykanie Dla Wolności (ang. Young Americans for Freedom , YAF), a następnie jako redaktor pracował dla związanego z tą organizacją magazynu New Guard. W czasie kampanii prezydenckiej w 1964 roku był dyrektorem ds. informacji, pracując dla Barry’ego Goldwatera. Pięć lat później New York Times okrzyknął Edwardsa „głosem milczącej większości”. Był doradcą w administracji Richarda Nixona, doradzał również senatorom Stromowi Thurmondowi i Bobowi Dolowi, Narodowemu Komitetowi Republikanów, YAF, Amerykańskiej Unii Konserwatywnej, Komitetowi dla Wolnych Chin oraz Amerykańskiej Radzie Dla Wolności Na Świecie[6].
Napisał biografie Ronalda Reagana, Williama F. Buckleya, Edwina Meese’a III i Goldwatera[7][8][9]. Jest również autorem licznych innych książek historycznych, z których warto przywołać: The Conservative Revolution: The Movement That Remade America Rewolucja Konserwatywna: rzecz o ruchu, który odmienił Amerykę[10] The Power of Ideas [Potęga idei][6], refleksję na dwudziestopięciolecie Heritage Foundation oraz historię The Intercollegiate Studies Institute [Instytutu Studiów Międzywydziałowych][11].
Był pierwszym redaktorem magazynu Conservative Digest[14] w 1975 roku oraz starszym redaktorem w The World & I , magazynie blisko związanym z Kościołem Zjednoczeniowym Sun Myung Moona[12][13]. Na przestrzeni lat pisywał również dla wielu najważniejszych amerykańskich gazet, m.in. The Boston Globe, Detroit News, Los Angeles Times, The Wall Street Journal i The Washington Times[14] oraz dla magazynów Crisis, National Review, Policy Review i Reader’s Digest. Często pojawia się jako komentator w programach radiowych i telewizyjnych; ma na koncie wystąpienia w The O’Reilly Factor i Fox and Friends na kanale Fox News Channel, The NewsHour with Jim Lehrer w PBS, Booknotes i Washington Journal w C-SPAN oraz The Diane Rehm Show na kanale NPR. Rozmaite aspekty polityki amerykańskiej i światowej omawiał na wykładach prezentowanych w blisko 20 państwach[11].
Dyrektor-założyciel Instytutu Dziennikarstwa Politycznego w Uniwersytecie Georgetown, wykładał również w Instytucie Politologii w John F. Kennedy School of Government na Uniwersytecie Harvarda[15]. W przeszłości był także przewodniczącym Stowarzyszenia Filadejfijskiego i wykładowcą nauk o mediach w Instytucie Hoovera[16][17][18].
Edwards jest amerykańskim wykładowcą konserwatywnej myśli politycznej w Centrum Studiów Amerykanistycznych im. B. Kennetha Simona w Heritage Foundation[19], gdzie jest adiunktem. Wykłada również nauki polityczne na Katolickim Uniwersytecie Ameryki oraz w Instytucie Polityki Światowej[6][20].
Jest także przewodniczącym Fundacji Pamięci Ofiar Komunizmu – organizacji, dzięki której w 2007 roku w Waszyngtonie powstało międzynarodowe miejsce pamięci poświęcone ofiarom komunizmu na przestrzeni dziejów oraz dostępne online Globalne Muzeum Komunizmu[21][22].
Jest sygnatariuszem Deklaracji Praskiej „Sumienie Europy a Komunizm”[23].
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]Wśród godności jakimi został odznaczony należy wymienić: Gwiazdę Tysiąclecia Litwy, Order Krzyża Ziemi Maryjnej, Medal Przyjaźni przyznawany przez Republikę Chińską (Tajwan), Nagrodę im. Johna Ashbrooka, Nagrodę im. Reeda Irvine’a „Rzetelni w Mediach” oraz Nagrodę Wolności im. Waltera Judda[20].
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Wraz z żoną Anną, która niestrudzenie pomaga mu w działalności pisarskiej, Edwards mieszka w Alexandrii w stanie Wirginia. Małżeństwo ma dwie córki i doczekało się jedenaściorga wnucząt[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Hoplin, Nicole; Robinson, Ron (2008). Funding fathers: the unsung heroes of the conservative movement [Ojcowie założyciele: niedocenieni bohaterowie ruchu konserwatywnego]. Regnery Publishing. s. 81. ISBN 978-1-59698-562-9.
- ↑ Regnery, Alfred S. (2008). Upstream: the ascendance of American conservatism [Pod prąd: wzlot amerykańskiego konserwatyzmu]. Regnery Publishing. str. x. ISBN 978-1-4165-2288-1.
- ↑ a b Spalding, Elizabeth (16 September 2010). „Edwards, Lee”. First Principles. Intercollegiate Studies Institute. Retrieved 9 June 2011.
- ↑ Olmstead, Gracy. „Lee Edwards: When the ‘New Right’ Was New”. The American Conservative. Retrieved 2 July 2019.
- ↑ a b Spalding, Elizabeth (16 września 2010). Edwards, Lee. First Principles [Edwards Lee. Pierwsze zasady]. Intercollegiate Studies Institute [Instytut Studiów Międzywydziałowych]. Dostęp 9 czerwca 2011.
- ↑ a b c Weisberg, Jacob (9 stycznia 1998). Happy Birthday, Heritage Foundation [Urodziny Heritage Foundation]. Slate. Dostęp 17 listopada 2020.
- ↑ Edwards, Lee (27 stycznia 2011). Reagan prepared for the presidency in the political wilderness [Polityczna dżungla i gotowość Reagana do prezydentury]. The Washington Examiner. Dostęp 9 czerwca 2011.
- ↑ Judis, John B. (24 września 1995). The Man Who Knew Too Little [Człowiek, który wiedział zbyt mało]. The Washington Post. Dostęp 9 czerwca 2011.
- ↑ Lopez, Kathryn Jean (12 maja 2010). Lee Edwards on His WFB Biography [Lee Edwards o swej biografii Williama F. Buckleya]. National Review. Dostęp 9 czerwca 2011.
- ↑ Oficjalna strona książki: https://usa.osrodekanaliz.pl/ Dostęp 16 listopada 2020.
- ↑ a b Q&A with Lee Edwards [online], www.c-span.org [dostęp 2020-11-17] (ang.).
- ↑ [15] Annys Shin (3 maja 2004). News World Layoffs to Idle 86 Workers. Washington Post. Dostęp 15 stycznia 2017.
- ↑ Former Fellow Lee Edwards. iop.harvard.edu. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-23)]. Harvard University Institute of Politics. Zarchiwizowano z oryginału 23 marca 2012. Dostęp 9 czerwca 2011.
- ↑ Edwards, Lee (7 czerwca 2004). The Age of Reagan [Era Reagana]. The Washington Times. Dostęp 29 kwietnia 2010.
- ↑ Former Fellow Lee Edwards. iop.harvard.edu. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-23)]. [Były wykładowca Lee Edwards]. Harvard University Institute of Politics. Zarchiwizowano z oryginału 23 marca 2012. Dostęp 9 czerwca 2011.
- ↑ 2009 National Presentations [Prezentacje narodowe 2009]. Philadelphia Society. Dostęp 9 czerwca 2011.
- ↑ Presidents of The Philadelphia Society [online], web.archive.org, 23 lutego 2010 [dostęp 2020-11-17] [zarchiwizowane z adresu 2010-02-23] .
- ↑ Edwards Media Fellows by year: William and Barbara Edwards Media Fellows by year | Hoover Institution [online], web.archive.org, 1 listopada 2011 [dostęp 2020-11-17] [zarchiwizowane z adresu 2011-11-01] .
- ↑ Lee Edwards [online], The Heritage Foundation [dostęp 2020-11-17] (ang.).
- ↑ a b Lee Edwards. The Institute of World Politics [Instytut Polityki Światowej]. Dostęp 9 czerwca 2011.
- ↑ [25] https://web.archive.org/web/20090626064941/, https://web.archive.org/web/20090626064941/http://www.globalmuseumoncommunism.org/content/board-directors Zarchiwizowano z oryginału 26 czerwca 2009. Dostęp 3 listopada 2009.
- ↑ Victims of Communism | Keep the flame of liberty alive [online], Victims of Communism [dostęp 2020-11-17] (ang.).
- ↑ WebCite query result [online], www.webcitation.org [dostęp 2020-11-17] .
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Hoplin, Nicole; Robinson, Ron (2008). Funding fathers: the unsung heroes of the conservative movement [Ojcowie założyciele: niedocenieni bohaterowie ruchu konserwatywnego]. Regnery Publishing. s. 81. ISBN 978-1-59698-562-9.
- Regnery, Alfred S. (2008). Upstream: the ascendance of American conservatism [Pod prąd: wzlot amerykańskiego konserwatyzmu]. Regnery Publishing. str. x. ISBN 978-1-4165-2288-1.
- Profil Lee Edwardsa. The Guardian.
- Olmstead, Gracy. „Lee Edwards: When the ‘New Right’ Was New”. The American Conservative. Retrieved 2 July 2019.
- Spalding, Elizabeth (16 września 2010). Edwards, Lee. First Principles [Edwards Lee. Pierwsze zasady]. Intercollegiate Studies Institute [Instytut Studiów Międzywydziałowych]. Dostęp 9 czerwca 2011.
- Olmstead, Gracy. Lee Edwards: When the ‘New Right’ Was New [Lee Edwards: Kiedy „Nowa Prawica” była nowa]. The American Conservative. Dostęp 2 lipca 2019.
- Edwards, Lee (27 stycznia 2011). Reagan prepared for the presidency in the political wilderness [Polityczna dżungla i gotowość Reagana do prezydentury]. The Washington Examiner. Dostęp 9 czerwca 2011.
- Judis, John B. (24 września 1995). The Man Who Knew Too Little [Człowiek, który wiedział zbyt mało]. The Washington Post. Dostęp 9 czerwca 2011.
- Lopez, Kathryn Jean (12 maja 2010). Lee Edwards on His WFB Biography [Lee Edwards o swej biografii Williama F. Buckleya]. National Review. Dostęp 9 czerwca 2011.
- Edwards, Lee (2008). Goldwater, Barry (1909–1998). W: Hamowy, Ronald (ed.). The Encyclopedia of Libertarianism [Encyklopedia libertarianizmu]. Thousand Oaks, CA: SAGE; Cato Institute. s. 211–212. doi:10.4135/9781412965811.n127. ISBN 978-1-4129-6580-4. LCCN 2008009151. OCLC 750831024.
- Piper, Randy (17 marca 2005). Gingrich Visions – Winning The Future [Wizja Gingricha – wygrać przyszłość]. US Progressive Conservatives. Dostęp 9 czerwca 2011.
- Weisberg, Jacob (9 stycznia 1998). Happy Birthday, Heritage Foundation [Urodziny Heritage Foundation]. Slate. Dostęp 9 czerwca 2011.
- Annys Shin (3 maja 2004). News World Layoffs to Idle 86 Workers [Zwolnienia w News World – 86 osób traci pracę]. Washington Post. Dostęp 15 stycznia 2017.
- Good-bye to Isolationism [Pożegnanie izolacjonizmu]. The World & I. 9 czerwca 1995. Dostęp 9 czerwca 2011.
- Edwards, Lee (7 czerwca 2004). The Age of Reagan [Era Reagana]. The Washington Times. Dostęp 29 kwietnia 2010.
- Former Fellow Lee Edwards. iop.harvard.edu. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-23)]. [Były wykładowca Lee Edwards]. Harvard University Institute of Politics. Zarchiwizowano z oryginału 23 marca 2012. Dostęp 9 czerwca 2011.
- 2009 National Presentations [Prezentacje narodowe 2009]. Philadelphia Society. Dostęp 9 czerwca 2011.
- https://web.archive.org/web/20100223102538/http://phillysoc.org/presiden.htm. Zarchiwizowano z oryginału, 23 lutego 2010. Dostęp 14 grudnia 2011.
- William and Barbara Edwards Media Fellows by year [William i Barbara Edwards, stypendyści nauk o mediach w poszczególnych latach]. Hoover Institution. Stanford University. Zarchiwizowano z oryginału 1 listopada 2011. Dostęp 9 czerwca 2011.
- Lee Edwards, Ph.D. The Heritage Foundation. Dostęp 4 czerwca 2020.
- Jump up to:a b Lee Edwards. The Institute of World Politics [Instytut Polityki Światowej]. Dostęp 9 czerwca 2011.
- https://web.archive.org/web/20090626064941/http://www.globalmuseumoncommunism.org/content/board-directors. Zarchiwizowano z oryginału 26 czerwca 2009. Dostęp 3 listopada 2009.
- Prague Declaration on European Conscience and Communism – Press Release [Deklaracja Praska „Sumienie Europy a Komunizm” – komunikat prasowy]. Victims of Communism Memorial Foundation [Fundacja Pamięci Ofiar Komunizmu]. 9 czerwca 2008. Zarchiwizowano z oryginału 13 maja 2011. Dostęp 10 maja 2011.
Polskie wydania
[edytuj | edytuj kod]- „Rewolucja Konserwatywna. Rzecz o ruchu, który odmienił Amerykę”. Wydawca: Ośrodek Analiz Cegielskiego i Wydawnictwo Ursines, 2020, Przedmowa: prof. Marek J. Chodakiewicz, tłumaczenie: Maria Juczewska.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Dokumenty Lee Edwardsa w Archiwum Instytutu Hoovera
- Wywiad z Lee Edwardsem przeprowadzony przez Stephena McKiernana, Centrum Biblioteczne Uniwersytetu Binghamton Do Badań Nad Latami 60-tymi
- Wystąpienia w C-SPAN