Lepidobotryaceae
 Lepidobotrys staudtii | |
| Systematyka[1][2] | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Podkrólestwo | |
| Nadgromada | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Nadklasa | |
| Klasa | |
| Nadrząd | |
| Rząd | |
| Rodzina |
Lepidobotryaceae |
| Nazwa systematyczna | |
| Lepidobotryaceae J. Léonard Bull. Jard. Bot. Etat 20: 38. Jun 1950[3] | |
| Typ nomenklatoryczny | |
|
Lepidobotrys Engl. (1902)[3] | |
Lepidobotryaceae – rodzina roślin z rzędu dławiszowców (Celastrales Baskerville) obejmująca dwa monotypowe rodzaje drzew. Gatunek Lepidobotrys staudtii występuje w tropikalnej części środkowo-zachodniej Afryki, a Ruptiliocarpon caracolito spotykany jest na rozproszonych, niewielkich obszarach północno-zachodniej części Ameryki Południowej[2].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]- Pokrój
- Drzewa osiągające do 40 m wysokości[4].
- Liście
- Skrętoległe, całobrzegie, ogonkowe, z przylistkami przylegającymi do ogonka[4].
- Kwiaty
- Jednopłciowe (rośliny są dwupienne). Drobne, zebrane w kwiatostanach (kłosach i wiechach) wyrastających naprzeciw liści, rzadziej szczytowo[4]. Listki kielicha i korony są drobne, zielone, podobne do siebie[2], przy czym działki kielicha są trwałe[4]. W kwiatach męskich rozwijają się pręciki w liczbie 10, w dwóch okółkach, u dołu zrośnięte i tam z miodnikami. W kwiatach męskich znajdują się prątniczki i górna zalążnia powstająca z 2–3 owocolistków z wolnymi szyjkami, zakończonymi główkowatymi lub rozwidlonymi znamionami[2][4].
- Owoce
- Okazałe, skórzaste[4] torebki z przegrodami wewnętrznymi[2]. Nasiona okryte czerwonopomarańczową osnówką[4].
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]- Pozycja systematyczna według APweb (aktualizowany system APG IV z 2016)
Jedna z dwóch rodzin z rzędu dławiszowców (Celestrales), należącego do kladu różowych w obrębie okrytonasiennych[2].
- rodzaj Lepidobotrys Engler, Bot. Jahrb. Syst. 32: 108. 7 Mai 1902
- gatunek Lepidobotrys staudtii Engl.
- rodzaj Ruptiliocarpon B. E. Hammel et N. Zamora, Novon 3: 408. 29 Dec 1993
- gatunek Ruptiliocarpon caracolito Hammel & N. Zamora
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-03-03] (ang.).
- ↑ a b c d e f g Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-03-03] (ang.).
- ↑ a b James Reveal: Indices Nominum Supragenericorum Plantarum Vascularium. [dostęp 2011-05-05]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g Armen Takhtajan: Flowering Plants. Springer Netherlands, 2009, s. 408. ISBN 978-1-4020-9609-9.
- ↑ Lepidobotrys. [w:] The Plant List [on-line]. [dostęp 2011-05-05]. (ang.).