Leszek Roguski

Leszek Franciszek Roguski
	pułkownik artylerii
Data i miejsce urodzenia	14 kwietnia 1880 ; Praga
Data i miejsce śmierci	1 kwietnia 1937 ; Warszawa
	Przebieg służby
Lata służby	1914–1930
Siły zbrojne	Armia Imperium Rosyjskiego; Wojsko Polskie
Formacja	I Korpus Polski w Rosji
Jednostki	7 Pułk Artylerii Polowej
Stanowiska	dowódca pułku
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa; wojna polsko-bolszewicka
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Leszek Franciszek Roguski (ur. 14 kwietnia 1880 na Pradze, zm. 1 kwietnia 1937 w Warszawie) – pułkownik artylerii Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

Urodził się 14 kwietnia 1880 na stacji kolejowej Praga (Pelcowizna), w rodzinie Władysława, inżyniera kolejowego i Bronisławy ze Zboińskich^[1]^[2]. Początkowo uczył się w 2. Gimnazjum w Warszawie, a od klasy piątej w Gimnazjum w Częstochowie, w którym zdał egzamin maturalny^[3]. Następnie rozpoczął studia na Wydziale Przyrodniczym Carskiego Uniwersytetu Warszawskiego^[3]. Po śmierci ojca przerwał studia i odbył służbę wojskową w rosyjskim pułku moździerzy w Warszawie na prawach wolontariusza^[3]. Po zakończeniu służby został mianowany chorążym rezerwy^[3].

Z dniem 25 października 1924 został przeniesiony do 7 Pułku Artylerii Polowej w Częstochowie na stanowisko dowódcy pułku^[4]^[5]. W styczniu 1930 został zwolniony z zajmowanego stanowiska i oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr IV^[6], a z dniem 1 maja tego roku przeniesiony w stan spoczynku^[3]. W 1934, jako oficer stanu spoczynku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Płock. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr I. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”^[7]. Mieszkał w Rogowie^[8].

Zmarł 1 kwietnia 1937 w Warszawie, a cztery dni później został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach^[9].

Był żonaty, dzieci nie miał^[10].

Ordery i odznaczenia

Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 1807^[11] – 26 marca 1921^[12]^[2]
Krzyż Walecznych trzykrotnie^[13]^[14]
Medal Niepodległości – 25 lipca 1933 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”^[15]^[a]
Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921^[13]
Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości^[13]
Medal Zwycięstwa^[13]^[17]

Był przedstawiony do odznaczenia Orderem Odrodzenia Polski^[18].

Uwagi

↑ Z fiszki przechowywanej w Kartotece personalno-odznaczeniowej CAW wynika, że zawiadomienie o nadaniu medalu nie zostało wysłane. Brak adnotacji o wysłaniu zainteresowanemu odznaczenia z dyplomem oraz brak adnotacji by odznaczony dokonał wpłaty 8 zł na rachunek czekowy PKO^[8]^[16].

Przypisy

↑ Kolekcja ↓, s. 1, 4.
↑ ^a ^b Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-01-04]..
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Kolekcja ↓, s. 4.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 125 z 28 listopada 1924, s. 704.
↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 381, 447.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 29 stycznia 1930, s. 33.
↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 341, 849.
↑ ^a ^b Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-01-04]..
↑ Nekrolog. „Polska Zbrojna”. 92, s. 4, 1937-04-04. Warszawa. .
↑ Kolekcja ↓, s. 2.
↑ Kolekcja ↓, s. 1.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 2 kwietnia 1921, s. 608.
↑ ^a ^b ^c ^d Kolekcja ↓, s. 3.
↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-01-04]..
↑ M.P. z 1933 r. nr 171, poz. 208.
↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-01-04]..
↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 381.
↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-01-04]..

Bibliografia

Roguski Leszek. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari, sygn. I.482.70-6339 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-01-03].
Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.

[17] Z fiszki przechowywanej w Kartotece personalno-odznaczeniowej CAW wynika, że zawiadomienie o nadaniu medalu nie zostało wysłane. Brak adnotacji o wysłaniu zainteresowanemu odznaczenia z dyplomem oraz brak adnotacji by odznaczony dokonał wpłaty 8 zł na rachunek czekowy PKO^[8]^[16].

[CITEREFKolekcjas._1,_4-1] Kolekcja ↓, s. 1, 4.

[p1-2] Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-01-04]..

[CITEREFKolekcjas._4-3] Kolekcja ↓, s. 4.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_125_z_28_listopada_1924,_s._704-4] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 125 z 28 listopada 1924, s. 704.

[CITEREFRocznik_Oficerski1928381,_447-5] Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 381, 447.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_3_z_29_stycznia_1930,_s._33-6] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 29 stycznia 1930, s. 33.

[CITEREFRocznik_Oficerski_Rezerw1934341,_849-7] Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 341, 849.

[p2-8] Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-01-04]..

[9] Nekrolog. „Polska Zbrojna”. 92, s. 4, 1937-04-04. Warszawa. .

[CITEREFKolekcjas._2-10] Kolekcja ↓, s. 2.

[CITEREFKolekcjas._1-11] Kolekcja ↓, s. 1.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_13_z_2_kwietnia_1921,_s._608-12] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 2 kwietnia 1921, s. 608.

[CITEREFKolekcjas._3-13] Kolekcja ↓, s. 3.

[14] Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-01-04]..

[15] M.P. z 1933 r. nr 171, poz. 208.

[16] Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-01-04]..

[CITEREFRocznik_Oficerski1928381-18] Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 381.

[19] Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-01-04]..

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[a]

[17]

[18]

[16]