Magnus Hedman

Magnus Hedman

Data i miejsce urodzenia	19 marca 1973 Huddinge
Wzrost	196 cm
Pozycja	bramkarz
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole 1990–1997 AIK Sztokholm 127 (0) 1997–2002 Coventry City 134 (0) 2002–2005 Celtic F.C. 26 (0) 2004 → AC Ancona (wyp.) 3 (0) 2006–2007 Chelsea 0 (0) W sumie: 290 (0)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1997–2004 Szwecja 58 (0)
Dorobek medalowy
MŚ III miejsce USA 1994 piłka nożna

Magnus Hedman (ur. 19 marca 1973 roku w Huddinge) – szwedzki piłkarz, w latach 1998–2002 był pierwszym bramkarzem reprezentacji Szwecji.

Kariera piłkarska

Kluby

Jest wychowankiem AIK Sztokholm, w którego barwach grał przez siedem lat. W 1997 roku został kupiony przez angielski Coventry City, gdzie szybko udowodnił, że jest jednym z najlepszych młodych bramkarzy Europy. W rundzie wiosennej sezonu 2000-01 stracił miejsce w składzie na rzecz Chrisa Kirklanda. Wówczas też Coventry spadło z Premiership. Po roku występów w pierwszej lidze angielskiej został sprzedany do Celticu.

W szkockim klubie od początku musiał borykać się z dużymi problemami. Najpierw przez kilka miesięcy był poważnie kontuzjowany, a kiedy już powrócić do pełni zdrowia mecze oglądał najczęściej z ławki rezerwowych. Trener Martin O'Neill bardziej ufał Robertowi Douglasowi i młodemu Davidowi Marshallowi.

W 2004 roku został wypożyczony do włoskiej Ancony Calcio i, zdaje się, dzięki temu, że wreszcie zaczął grać znalazł się w kadrze (jako zmiennik Isakssona) na Mistrzostwa Europy.

Po tym turnieju powrócił do Szkocji, ale sezon 2004-05 spędził na leczeniu kontuzji. Po jego zakończeniu niespodziewanie, w wieku trzydziestu dwu lat, ogłosił zakończenie kariery sportowej.

13 listopada 2006 podpisał kontrakt z Chelsea, zarząd klubu zdecydował się na ten niespodziewany transfer po tym jak kontuzji w meczu z Reading doznali dwaj bramkarze Chelsea Petr Cech oraz Carlo Cudicini. 35-letni zawodnik pełnił w tym klubie funkcję czwartego bramkarza.

Reprezentacja

W reprezentacji narodowej zadebiutował 9 lutego 1997 roku w meczu z Rumunią, chociaż już trzy lata wcześniej 21-letni Hedman pojechał (jako trzeci bramkarz) na Mistrzostwa Świata, gdzie razem z drużyną wywalczył wówczas III miejsce.

Kiedy w drugiej połowie 1997 roku z reprezentacją żegnał się Thomas Ravelli nowy selekcjoner Tomas Söderberg bluzę z numerem jeden powierzył właśnie Hedmanowi, który w pierwszych dwudziestu meczach w kadrze ani razu nie przegrał. W przeciwieństwie do Ravellego nie grał efektownie; był spokojny i opanowany i interweniował tylko wtedy, gdy było to konieczne. Z reprezentacją wystąpił na Euro 2000 i Mundialu 2002. Na obu turniejach Szwecja zaprezentowała się poniżej oczekiwań (na Mistrzostwach Świata mimo iż wyprzedziła w grupie Anglię, Argentynę i Nigerię, to w drugiej rundzie uległa Senegalowi).

Po światowym czempionacie selekcjonerzy reprezentacji większym zaufaniem obdarzali młodego Andreasa Isakssona. Hedman, głównie przez problemy w klubie, stracił miejsce w kadrze. Na Euro 2004, podobnie jak dziesięć lat wcześniej na Mistrzostwa Świata, jechał jako rezerwowy. Po tym turnieju nie został już więcej powoływany do reprezentacji, w której wystąpił 58 razy.

Sukcesy piłkarskie

• mistrzostwo Szwecji 1992 oraz Puchar Szwecji 1996 i 1997 z AIK
• finał Pucharu UEFA 2002-03 z Celtikiem (jako rezerwowy)

W reprezentacji Szwecji od 1997 do 2004 roku rozegrał 58 meczów – uczestnik finałów Mistrzostw Świata 2002 (1/8 finału) oraz Euro 2000 (runda grupowa). Był w kadrze na Mundial 1994 i Euro 2004, ale nie zagrał w tych turniejach ani minuty.