Marta Mika
.jpg)
| |||||||||||||||||
| Data urodzenia |
8 lipca 1983 | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Pozycja | |||||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Kariera trenerska | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Marta Mika (ur. 8 lipca 1983[1]) – polska piłkarka.
Kariera
[edytuj | edytuj kod]Wybhowanka Gola Częstochowa, następnie zawodniczka Mitechu Żywiec, a od rundy wiosennej sezonu 2009/10 RTP Unii Racibórz[2][3], z którą trzy razy sięgnęła po mistrzostwo Polski. Następnie grała w Zagłębiu Lubin i BW Hohen Neuendorf, a w 2017 roku w Czarnych Sosnowiec[4]. W sierpniu 2017 roku zakończyła karierę piłkarską[5].
W reprezentacji Polski zadebiutowała 11 marca 2007. Uczestniczka eliminacji do Mistrzostw Europy 2009. W sumie czterdzieści trzy występy w reprezentacji Polski[6].
Była trenerką Skry Częstochowa, a od 2022 roku prowadzi Raków Częstochowa[7]. Od 2021 roku jest II trenerem reprezentacji Polski, wcześniej była także asystentką trenera reprezentacji Polski U-17[8].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Marta Mika. eurosport.com. [dostęp 2023-03-05]. (pol.).
- ↑ Marcin Chiliński: Marta Mika i Dominika Maciaszczyk mogły zagrać. www.ekstraligakobiet.pl, 19 marca 2010. [dostęp 2010-08-26]. (pol.).
- ↑ Piłka nożna. Częstochowianka Marta Mika będzie walczyć o Ligę Mistrzów. W Golu trzymają kciuki. www.sport.pl, 26 września 2012. [dostęp 2012-10-24]. (pol.).
- ↑ Marta Mika. Dziesięć lat od debiutu w kadrze [online], www.kobiecapilka.pl [dostęp 2024-09-26].
- ↑ Marta Mika zakończyła karierę [online], kobiecapilka.pl [dostęp 2024-09-26].
- ↑ Stan na 1 stycznia 2020.
- ↑ Za Raków Częstochowa odpowiedzialna Marta Mika [online], kobiecapilka.pl [dostęp 2024-09-26].
- ↑ Marta Mika już nie jest trenerką Skry [online], kobiecapilka.pl [dostęp 2024-09-26].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Encyklopedia piłkarska Fuji, Rocznik 2007/2008, Wydawnictwo GiA. ISBN 978-83-88232-22-0.