(Translated by https://www.hiragana.jp/)
Mona Brorsson – Wikipedia, wolna encyklopedia Przejdź do zawartości

Mona Brorsson

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mona Brorsson
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

28 marca 1990
Järnskog

Klub

Finnskoga IF

Debiut w PŚ

1.03.2013, Oslo
(71. miejsce – sprint)

Pierwsze punkty w PŚ

28.11.2013, Östersund
(39. miejsce – b.indywid.)

Pierwsze podium w PŚ

21.01 2022, Rasen-Antholz (3. miejsce – b.indywidualny)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Szwecja
Igrzyska olimpijskie
złoto

Pekin 2022

sztafeta

srebro Pjongczang 2018 sztafeta
Mistrzostwa świata
srebro Östersund 2019 sztafeta
Mistrzostwa Europy
złoto Nové Město 2014 b. pościgowy
złoto Raubiczi 2019 sprint
złoto Raubiczi 2019 szt. mieszana
Strona internetowa

Mona Brorsson (ur. 28 marca 1990 w Järnskog) – szwedzka biathlonistka, wicemistrzyni olimpijska.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pojawiła się 24 listopada 2007 roku, startując w zawodach juniorskich Pucharu IBU, zajmując 24. miejsce w sprincie. W 2010 roku wystąpiła na mistrzostwach świata juniorów w Torsby, gdzie zajęła między innymi 24. miejsce w sprincie i dwunaste w sztafecie. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Novym Měscie jej najlepszym wynikiem było 27. miejsce w biegu indywidualnym. W zawodach Pucharu Świata zadebiutowała 1 marca 2013 roku w Oslo, zajmując 71. miejsce w sprincie. Pierwsze pucharowe punkty wywalczyła 28 listopada 2013 roku w Östersund, gdzie zajęła 39. miejsce w biegu indywidualnym. Na podium zawodów tego cyklu pierwszy raz stanęła 21 stycznia 2022 roku w Rasen-Antholz, kończąc rywalizację w biegu indywidualnym na trzeciej pozycji. Wyprzedziły ją jedynie dwie Francuzki: Justine Braisaz-Bouchet i Julia Simon.

W 2018 roku wspólnie z Linn Persson, Anną Magnusson i Hanną Öberg zdobyła srebrny medal w sztafecie podczas igrzysk olimpijskich w Pjongczangu. Jej najlepszym wynikiem indywidualnym było dziesiąte miejsce w biegu pościgowym. Ponadto była też między innymi druga w sztafecie, piąta w sprincie i szósta w biegu indywidualnym na mistrzostwach świata w Östersund rok później.

Po sezonie 2023/2024 postanowiła zakończyć sportową karierę[1].

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
2018 Pjongczang 14. 27. 10. 13. 2. 11. nd.
2022 Pekin 12. 21. 1. nd.
Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
2015 Kontiolahti 23. 28. 38. nd. 8. 16. nd.
2016 Oslo 29. 6. 39. 28. 10. 12. nd.
2017 Hochfilzen 44. 56. 46. nd. 6. nd. nd.
2019 Östersund 6. 5. 7. 14. 2.
2020 Anterselva 18. 33. 29. 5.
2021 Pokljuka 58. 53.
2023 Oberhof 29. 22. 15. 21.
2024 Nové Město na Moravě 9. 38. 39. 21.
Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
2010 Torsby 33. 24. 27. nd. 12. nd. nd.
2011 Nové Město 27. 55. 48. nd. nd. nd. nd.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce
2013/2014 102.
2014/2015 62.
2015/2016 37.
2016/2017 42.
2017/2018 41.
2018/2019 19.
2019/2020 20.
2020/2021 28.
2021/2022 16.
2022/2023 45.
2023/2024 14.

Miejsca na podium

[edytuj | edytuj kod]
Lp. Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Lokata Pudła Czas biegu Strata Zwycięzca
1. 21 stycznia 2022 Włochy Rasen-Antholz Bieg indywidualny na 15 km 3. 0+0+1+1 42:20,6 +1:37,2 Justine Braisaz-Bouchet
2. 12 stycznia 2024 Niemcy Ruhpolding Sprint na 7,5 km 2. 0+0 19:25,4 +18,2 Ingrid Landmark Tandrevold

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Mona Brorsson says farewell to biathlon. biathlonworld.com. [dostęp 2024-03-21]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]