(Translated by https://www.hiragana.jp/)
Ognisty ptak (balet) – Wikipedia, wolna encyklopedia Przejdź do zawartości

Ognisty ptak (balet)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Projekt kostiumu Carówny, 1910

Ognisty ptak (Żar-Ptica, L'Oiseau de feu)balet fantastyczny w 1 akcie, 2 obrazach.

Prapremiera: Paryż 25 czerwca 1910, Théâtre National de l'Opéra. Balety Rosyjskie Diagilewa.
Premiera polska: Warszawa 24 stycznia 1931, Teatr Wielki.

W 1967 roku układ choreograficzny do Ognistego ptaka stworzył także Conrad Drzewiecki.

Osoby:

Treść

[edytuj | edytuj kod]

Podczas polowania w lesie na Żar-ptaka, Iwan Carewicz dociera do krainy Kościeja Nieśmiertelnego - ponurego i nieprzychylnego ludziom czarownika. Kościej jest nieśmiertelny, ponieważ swoją duszę (w podaniach ludowych było to serce) ukrył w magicznym jaju, które ukrył w specjalnej szkatule. W krainie czarownika Iwan odnajduje Żar-ptaka, którego chce zabić. Jednak magiczne zwierzę błaga go o litość, a w dowód wdzięczności oddaje Iwanowi jedno ze swoich piór. Używając go, Iwan ma wezwać Żar-ptaka gdyby był w potrzebie, a ten przybędzie i mu pomoże.

Później Iwan napotyka trzynaście zaczarowanych przez Kościeja księżniczek. W jednej z nich się zakochuje (jest to Carówna Olśniewającej Piękności). Następnego dnia Carewicz spotyka się z czarodziejem w jego pałacu i dochodzi między nimi do kłótni. Kościej nasyła na Carewicza swoich poddanych (potwory, strażników i innych). Bohater, będąc w niebezpieczeństwie, używa pióra i przyzywa Żar-ptaka. Cudowne zwierzę pomaga Iwanowi i pod jego magicznym wpływem sługi Kościeja rozpoczynają taniec, po którym zarówno Kościej jak i jego poddani zapadają w sen. Wówczas Żar-ptak zdradza Iwanowi miejsce ukrycia szkatuły z duszą Kościeja Nieśmiertelnego, którą bohater niszczy. Wówczas czary rzucone przez czarownika przestają działać – pałac znika, zaczarowane stworzenia zostają uwolnione, a księżniczki i pozostali ludzie budzą się ze snu i świętują zwycięstwo nad Kościejem.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]