Piotr I Karadziordziewić

Piotr I Karadziordziewić
	Król Serbii
Okres	od 1903; do 1918
Poprzednik	Aleksander Obrenowić
	Król Serbów, Chorwatów i Słoweńców
Okres	od 1918; do 1921
Następca	Aleksander I Karadziordziewić
	Dane biograficzne
Dynastia	Karadziordziewicie
Data urodzenia	29 czerwca 1844
Data śmierci	16 sierpnia 1921
Ojciec	Aleksander Karadziordziewić
Matka	Persyda Nenadović
Rodzeństwo	Poleksja, Kleopatra, Aleksy, Svetozar, Helena, Andrzej, Elżbieta, Jerzy, Arsen
Żona	Zorka Petrowić-Niegosz; od 11 sierpnia 1883; do 16 marca 1890
Dzieci	Helena, Milena, Jerzy, Aleksander, Andrzej
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ten artykuł od 2009-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Piotr I Karadziordziewić (cyr. Петар I Карађорђевић, lat. Petar I Karađorđević; ur. 29 czerwca 1844 w Belgradzie, zm. 16 sierpnia 1921 tamże) – ostatni król Serbii od 1903 do 1918 roku, pierwszy władca Królestwa Serbów, Chorwatów i Słoweńców od 1918 roku.

Życiorys

Urodził się jako piąte dziecko księcia Aleksandra z dynastii Karadziordziewiciów i księżnej Persidy. Edukację rozpoczął w Belgradzie, gdzie skończył szkołę podstawową i gimnazjum. Potem kontynuował ją w szkołach wyższych w Genewie i Paryżu. Walczył po stronie Francuzów w wojnie francusko-pruskiej (1870–1871). W 1875 roku przyłączył się do bośniackiego powstania przeciwko Turkom. Doszedł do władzy w wyniku puczu wojskowego w 1903 roku, który obalił dynastię Obrenowiciów.

Wynikiem wojen bałkańskich był znaczący wzrost terytorialny Serbii i wyparcie z Bałkanów osłabionego Imperium Osmańskiego. Na skutek trudów wojny podupadł na zdrowiu i zrezygnował tymczasowo z pełnienia urzędu na rzecz swojego syna Aleksandra, którego ustanowił regentem. W sierpniu 1914 roku po kryzysie sarajewskim Austro-Węgry wypowiedziały wojnę Serbii, rozpoczynając tym samym I wojnę światową. W grudniu 1918 powrócił do kraju, aby objąć tron nowo utworzonego Królestwa Serbów, Chorwatów i Słoweńców. Po jego śmierci na tron wstąpił jego syn Aleksander.

Jako król Serbii wsławił się reformami konstytucji, wojska, systemu edukacji, rolnictwa i został zapamiętany jako król Piotr I Wybawiciel (cyr. Краљ Петар I Ослободилац).

Wyszesławice	Wyszesław Radosław Prosigoj Włastimir (do ok. 855) Muncimir (ok. 855-891/892) Pribisław (ok. 891-892) Piotr Gojniković (892-917) Paweł Branović (917-920) Zachariasz Pribislavović (920-924) Czasław Klonimirović (933-950)
Wukanowicze	Wukan (ok. 1083-ok. 1115) Zawida (?) Urosz I (ok. 1115-1131) Zawida (?) Urosz II Primisław (?) Belosz Desa Tihomir
Nemanicze	Stefan (1170-1196) Stefan Pierwszy Koronowany (1196-1202) Wukan (1202-1203) Stefan Pierwszy Koronowany (1203-1228) Stefan Radosław (1228-1234) Stefan Władysław (1234-1243) Stefan Urosz I (1243–1276) Stefan Dragutin (1276–1282) Stefan Urosz II Milutin (1282-1321) Stefan Urosz III Deczański (1321-1331) Stefan Urosz IV Duszan (koregent od 1322, 1331-1355) Urosz I (1355-1371)
Hrebeljanowicze	Łazarz I Hrebeljanowić (1371-1389) Stefan IV Lazarević (1389-1427)
Brankowicze	Jerzy I (1427-1456) Łazarz II (koregent od 1446, 1456-1458) Stefan V Ślepy (1458-1459) Stefan VI Tomaszewić (1459)
Obrenowicze	Miłosz I (1817-1839) Milan (1839) Michał (1839-1842)
Karadziordziewicze	Aleksander (1842-1858)
Obrenowicze	Miłosz I (1858-1860) Michał (1860-1868) Milan I (1868-1889) Aleksander I Obrenowić (1889-1903)
Karadziordziewicze	Piotr I (1903-1921) Aleksander I Karadziordziewić (1921-1934) Piotr II (1934-1945)