Połączone Siły Interwencyjne AMF
Historia | |
Organizacja | |
---|---|
Sformowanie |
1960 |
Rozformowanie |
2002 |
Tradycje | |
Kontynuacja | |
Organizacja | |
Dyslokacja | |
Połączone Siły Interwencyjne NATO (ang. Allied Command Europe Mobile Force – Land AMF(L)) – wyznaczone do działań mobilne jednostki NATO.
Charakterystyka
[edytuj | edytuj kod]Na bazie wydzielonych kontyngentów sił lądowych i powietrznych Stanów Zjednoczonych, RFN, Wielkiej Brytanii, Kanady, Belgii, Holandii, Luksemburga i Włoch utworzono w 1960 Połączone Siły Interwencyjne NATO. W ich skład wchodziło sześć wzmocnionych batalionów, siedem eskadr lotnictwa myśliwsko-bombowego. Siły te liczyły około 9 tys. żołnierzy, a na ich czele stał oficer w stopniu generała wyznaczany rotacyjnie z wymienionych wyżej państw[1].
Siły Interwencyjne przeznaczone były przede wszystkim do użycia na flankach Europejskiego Teatru Wojny, czyli w rejonach, w których warunki klimatyczne i terenowe utrudniały prowadzenie regularnych działań bojowych[1].
Z reguły dwa razy w roku organizowano ćwiczenia dwustronne sił interwencyjnych. Kryptonim ćwiczeń dla sił interwencyjnych zawierał zazwyczaj słowo „Express” (np. Adventure Express, Green Express, Hellenic Express czy Bosphorus Express). Siły interwencyjne operacyjnie zostały użyte w 1991 podczas wojny w Zatoce Perskiej, gdzie wydzielone siły powietrzne kontrolowały turecką przestrzeń powietrzną[2].
Siły interwencyjne zostały rozwiązane 31 października 2002 i zastąpione Siłami Odpowiedzi NATO[3].
Osobny artykuł:Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Zarychta 2013 ↓, s. 249.
- ↑ Zarychta 2013 ↓, s. 250.
- ↑ Zarychta 2013 ↓, s. 251.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Stanisław Zarychta: Struktury militarne NATO 1949–2013. Warszawa: Bellona SA, 2013. ISBN 978-83-11-13021-0.