Psie pazury (film)

Psie pazury
The Power of the Dog
	; Logo filmu
Gatunek	dramat psychologiczny; western
Data premiery	3 września 2021 (Wenecja); 11 listopada 2021 (Nowa Zelandia); 1 grudnia 2021 (Netflix)
Kraj produkcji	Stany Zjednoczone; Nowa Zelandia; Australia; Wielka Brytania; Kanada
Język	angielski
Czas trwania	125 minut
Reżyseria	Jane Campion
Scenariusz	Jane Campion
Główne role	Benedict Cumberbatch; Kirsten Dunst; Jesse Plemons; Kodi Smit-McPhee; Thomasin McKenzie; Genevieve Lemon; Keith Carradine; Frances Conroy
Muzyka	Jonny Greenwood
Zdjęcia	Ari Wegner
Montaż	Peter Sciberras
Produkcja	Emile Sherman; Iain Canning; Roger Frappier; Jane Campion; Tanya Seghatchian
Wytwórnia	New Zealand Film Commission; Bad Girl Creek; Max Films; See-Saw Films; Cross City Films; BBC Film
Dystrybucja	Netflix
Budżet	około 35-39 mln USD
	Strona internetowa

Psie pazury (ang. The Power of the Dog) – dramat filmowy z 2021 roku w reżyserii i według scenariusza Jane Campion, zrealizowany na podstawie książki Thomasa Savage’a pod tym samym tytułem. Nagrodzony m.in. Złotym Globem i nagrodą BAFTA.

Film miał światową premierę 2 września 2021 w sekcji konkursowej na 78. MFF w Wenecji, gdzie zdobył Srebrnego Lwa za najlepszą reżyserię. 11 listopada 2021 obraz pojawił się w kinach w Australii i Nowej Zelandii, a 1 grudnia – w serwisie Netflix.

Fabuła

Bogaci farmerzy, Phil i George Burbankowie, spotykają owdowiałą Rose i jej syna. Phil zaczyna ich dręczyć, a George z kolei się nimi opiekuje. Wkrótce George i Rose się pobierają, co powoduje dalsze komplikacje w rodzinnych relacjach.

Obsada

Źródło:^[1]^[3]

Benedict Cumberbatch jako Phil Burbank
Kirsten Dunst jako Rose Gordon
Jesse Plemons jako George Burbank
Kodi Smit-McPhee jako Peter Gordon
Thomasin McKenzie jako Lola
Genevieve Lemon jako pani Lewis
Keith Carradine jako gubernator Edward
Frances Conroy jako stara pani Burbank
Peter Carroll jako stary Gent Burbank
Alison Bruce jako żona gubernator
Alistair Sewell jako Jock
Cohen Holloway jako Bobby
Sean Keenan jako Sven
Adam Beach jako Edward Nappo
Maeson Stone Skuggedal jako syn Edwarda Nappo
Alice Englert jako Buster

Produkcja

Zdjęcia do filmu kręcono w Nowej Zelandii w 2020 roku, w związku z czym, po wybuchu pandemii COVID-19, twórcy musieli przerwać zdjęcia na cztery miesiące^[4].

Odbiór

Reakcja krytyków

Film spotkał się z dobrą reakcją krytyków. W agregatorze recenzji Rotten Tomatoes 94% z 342 recenzji uznano za pozytywne, a średnia ocen wystawionych na ich podstawie wyniosła 8,40 na 10^[3]. Z kolei w agregatorze Metacritic średnia ważona ocen z 58 recenzji wyniosła 89 punktów na 100^[5].

Todd McCarthy, w recenzji dla Deadline Hollywood, chwalił m.in. przedstawienie Montany sprzed stu lat i grę Cumberbatcha, która jednak według niego zdominowała pozostałe postacie, którym brakło wielowymiarowości^[4].

Nagrody

Na 75. ceremonia wręczenia nagród BAFTA, Psie pazury zostały wyróżnione statuetkami dla najlepszego filmu i najlepszego reżysera^[2].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p ^q ^r Richard Lawson: ‘The Power of the Dog’ Review: Jane Campion’s Psychodra matic Western Is Impeccably Crafted but Lacks the Major Voices of ‘The Piano’. variety.com, 2021-09-02. [dostęp 2021-03-22]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d Katey Rich, David Canfield: BAFTA Awards 2022 Winners: The Power of the Dog Takes Best Picture, Director. vanityfair.com, 2022-03-13. [dostęp 2022-03-22]. (ang.).
↑ ^a ^b The Power of the Dog. Rotten Tomatoes. [dostęp 2022-03-21]. (ang.).
↑ ^a ^b Todd McCarthy: Venice Review: Jane Campion’s ‘The Power Of The Dog’. Deadline Hollywood, 2021-09-02. [dostęp 2022-03-23].
↑ The Power of the Dog. Metacritic. [dostęp 2022-03-21]. (ang.).

Linki zewnętrzne

Oficjalna strona (ang.)
The Power of the Dog w bazie IMDb (ang.)

[Variety-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p ^q ^r Richard Lawson: ‘The Power of the Dog’ Review: Jane Campion’s Psychodra matic Western Is Impeccably Crafted but Lacks the Major Voices of ‘The Piano’. variety.com, 2021-09-02. [dostęp 2021-03-22]. (ang.).

[BAFTA-2] Katey Rich, David Canfield: BAFTA Awards 2022 Winners: The Power of the Dog Takes Best Picture, Director. vanityfair.com, 2022-03-13. [dostęp 2022-03-22]. (ang.).

[ROT-3] The Power of the Dog. Rotten Tomatoes. [dostęp 2022-03-21]. (ang.).

[DH_REVIEW-4] Todd McCarthy: Venice Review: Jane Campion’s ‘The Power Of The Dog’. Deadline Hollywood, 2021-09-02. [dostęp 2022-03-23].

[META-5] The Power of the Dog. Metacritic. [dostęp 2022-03-21]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

1950-1969	Miejsce pod słońcem (1951) Największe widowisko świata (1952) Na nabrzeżach (1954) Na wschód od Edenu (1955) W 80 dni dookoła świata (1956) Most na rzece Kwai (1957) Ucieczka w kajdanach (1958) Ben Hur (1959) Spartakus (1960) Działa Navarony (1961) Lawrence z Arabii (1962) Kardynał (1963) Becket (1964) Doktor Żywago (1965) Oto jest głowa zdrajcy (1966) W upalną noc (1967) Lew w zimie (1968) Anna tysiąca dni (1969)
1970–1989	Love Story (1970) Francuski łącznik (1971) Ojciec chrzestny (1972) Egzorcysta (1973) Chinatown (1974) Lot nad kukułczym gniazdem (1975) Rocky (1976) Punkt zwrotny (1977) Midnight Express (1978) Sprawa Kramerów (1979) Zwyczajni ludzie (1980) Nad złotym stawem (1981) E.T. (1982) Czułe słówka (1983) Amadeusz (1984) Pożegnanie z Afryką (1985) Pluton (1986) Ostatni cesarz (1987) Rain Man (1988) Urodzony 4 lipca (1989)
1990-2009	Tańczący z wilkami (1990) Bugsy (1991) Zapach kobiety (1992) Lista Schindlera (1993) Forrest Gump (1994) Rozważna i romantyczna (1995) Angielski pacjent (1996) Titanic (1997) Szeregowiec Ryan (1998) American Beauty (1999) Gladiator (2000) Piękny umysł (2001) Godziny (2002) Władca Pierścieni: Powrót króla (2003) Aviator (2004) Tajemnica Brokeback Mountain (2005) Babel (2006) Pokuta (2007) Slumdog. Milioner z ulicy (2008) Avatar (2009)
2010-2029	The Social Network (2010) Spadkobiercy (2011) Operacja Argo (2012) Zniewolony (2013) Boyhood (2014) Zjawa (2015) Moonlight (2016) Trzy billboardy za Ebbing, Missouri (2017) Bohemian Rhapsody (2018) 1917 (2019) Nomadland (2020) Psie pazury (2021) Fabelmanowie (2022) Oppenheimer (2023)