(Translated by https://www.hiragana.jp/)
Raluca Olaru – Wikipedia, wolna encyklopedia Przejdź do zawartości

Raluca Olaru

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Raluca Olaru
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Ioana Raluca Olaru

Państwo

 Rumunia

Data i miejsce urodzenia

3 marca 1989
Bukareszt

Wzrost

173 cm

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Status profesjonalny

2003

Zakończenie kariery

2022

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0 WTA, 11 ITF

Najwyżej w rankingu

53 (27 lipca 2009)

Australian Open

1R (2008, 2010)

Roland Garros

3R (2007)

Wimbledon

2R (2009, 2010)

US Open

2R (2007, 2008)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

11 WTA, 15 ITF

Najwyżej w rankingu

30 (31 stycznia 2022)

Australian Open

2R (2010, 2014, 2016–2018, 2021, 2022)

Roland Garros

QF (2017)

Wimbledon

3R (2021, 2022)

US Open

3R (2015, 2021)

Raluca Olaru, właśc. Ioana Raluca Olaru (ur. 3 marca 1989 w Bukareszcie) – rumuńska tenisistka.

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

Olaru jest tenisistką praworęczną z oburęcznym backhandem. W 2005 roku została finalistką juniorskiego wielkoszlemowego French Open zarówno w grze pojedynczej, jak i w podwójnej.

Jest zwyciężczynią licznych turniejów ITF w obydwu konkurencjach. W październiku 2006 roku zadebiutowała w imprezie zawodowej w Seulu, po przejściu kwalifikacji. W pierwszej rundzie uległa Japonce Ai Sugiyamie 6:1, 2:6, 4:6. Tydzień później przegrała w trzeciej rundzie kwalifikacji do imprezy w Tokio z Camille Pin. W Québecu również odpadła na tym samym etapie.

W parze z Mihaelą Buzărnescu triumfowała w deblowym US Open 2006 w konkurencji gry podwójnej dziewcząt, pokonując w spotkaniu mistrzowskim debel Sharon FichmanAnastasija Pawluczenkowa. Rumunki pozbawiły w ten sposób Pawluczenkową juniorskiego deblowego Wielkiego Szlema.

Pierwszego wygranego zawodowego spotkania doczekała się w lutym 2007 w Memphis. Przeszła kwalifikacje, a w pierwszej rundzie pokonała Lauren Albanese 3:6, 6:4, 6:3. Wygrała z Abigail Spears i liderką rankingu deblistek, Samanthą Stosur, w półfinale ulegając Venus Williams. Ustanowiła tym samym rekord swojego najlepszego występu zawodowego, czyli jedną drugą finału.

W karierze osiągnęła jeden finał zawodów singlowych WTA Tour. W 2009 roku przegrała w meczu mistrzowskim w Bad Gastein z Andreą Petković 2:6, 3:6.

W grze podwójnej sześciokrotnie osiągała finał. Pierwszy w Budapeszcie w 2008 roku, gdy razem z Vanessą Henke uległy Alizé Cornet i Janette Husárovej 7:6(5), 1:6, 6–10. W tym samym roku w Taszkencie, gdzie występowała razem z Olhą Sawczuk, triumfowała, wygrywając nad parą Nina BratczikowaKathrin Wörle 5:7, 7:5, 10–7.

W 2011 roku w Acapulco wspólnie z Mariją Korytcewą pokonały w meczu mistrzowskim Lourdes Domínguez Lino oraz Arantxę Parrę Santonję wynikiem 3:6, 6:1, 10–4.

W sezonie 2013 jej partnerką była Walerija Sołowjowa. W kwietniu debel awansował do finału w Katowicach, ulegając Larze Arruabarrenie i Lourdes Domínguez Lino 4:6, 5:7. W czerwcu para zwyciężyła w Norymberdze, triumfując nad Anną-Leną Grönefeld i Květą Peschke 2:6, 7:6(3), 11–9.

W maju 2014 roku awansowała do finału zawodów w Norymberdze. W meczu mistrzowskim razem z Szachar Pe’er uległy parze Michaëlla KrajicekKarolína Plíšková wynikiem 0:6, 6:4, 6–10. W lipcu debel osiągnął finał w Baku. Zawodniczki przegrały jednak z Aleksandrą Panową i Heather Watson 2:6, 6:7(3).

Łącznie wygrała w jedenastu turniejach w grze podwójnej w ramach rozgrywek cyklu WTA Tour (dwa razy z Olhą Sawczuk i Nadiją Kiczenok oraz po razie w parze z Mariją Korytcewą, Waleriją Sołowjową, Aną Tatiszwili, İpek Soylu, Iriną-Camelią Begu, Anną Blinkową, Mihaelą Buzărnescu), a także dwunastokrotnie przegrywała w finałach. Osiągnęła też jeden finał zawodów cyklu WTA 125K series.

Od 2007 roku reprezentuje Rumunię w rozgrywkach Pucharu Federacji.

Finały turniejów WTA

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1988

2008
Kategoria I
Kategoria II
Kategoria III
Kategoria IV
Kategoria V
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)
od
2021
WTA 1000 (obowiązkowe)
WTA 1000 (nieobowiązkowe)
WTA 500
WTA 250
WTA 125

Gra pojedyncza 1 (0–1)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Finalistka 1. 26 lipca 2009 Bad Gastein Ceglana Niemcy Andrea Petković 2:6, 3:6

Gra podwójna 24 (11–13)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 1. 5 lipca 2008 Budapeszt Ceglana Niemcy Vanessa Henke Francja Alizé Cornet
Słowacja Janette Husárová
7:6(5), 1:6, 6–10
Zwyciężczyni 1. 5 października 2008 Taszkent Twarda Ukraina Olha Sawczuk Rosja Nina Bratczikowa
Niemcy Kathrin Wörle
5:7, 7:5, 10–7
Zwyciężczyni 2. 26 lutego 2011 Acapulco Twarda Ukraina Marija Korytcewa Hiszpania Lourdes Domínguez Lino
Hiszpania Arantxa Parra Santonja
3:6, 6:1, 10–4
Finalistka 2. 14 kwietnia 2013 Katowice Ceglana (hala) Rosja Walerija Sołowjowa Hiszpania Lara Arruabarrena
Hiszpania Lourdes Domínguez Lino
4:6, 5:7
Zwyciężczyni 3. 15 czerwca 2013 Norymberga Ceglana Rosja Walerija Sołowjowa Niemcy Anna-Lena Grönefeld
Czechy Květa Peschke
2:6, 7:6(3), 11–9
Finalistka 3. 24 maja 2014 Norymberga Ceglana Izrael Szachar Pe’er Holandia Michaëlla Krajicek
Czechy Karolína Plíšková
0:6, 6:4, 6–10
Finalistka 4. 27 lipca 2014 Baku Twarda Izrael Szachar Pe’er Rosja Aleksandra Panowa
Wielka Brytania Heather Watson
2:6, 6:7(3)
Zwyciężczyni 4. 12 października 2014 Linz Twarda (hala) Stany Zjednoczone Ana Tatiszwili Niemcy Annika Beck
Francja Caroline Garcia
6:2, 6:1
Finalistka 5. 23 maja 2015 Norymberga Ceglana Hiszpania Lara Arruabarrena Chan Hao-ching
Hiszpania Anabel Medina Garrigues
4:6, 6:7(5)
Finalistka 6. 29 kwietnia 2016 Rabat Ceglana Niemcy Tatjana Maria Szwajcaria Xenia Knoll
Serbia Aleksandra Krunić
3:6, 0:6
Zwyciężczyni 5. 1 października 2016 Taszkent Twarda Turcja İpek Soylu Holandia Demi Schuurs
Czechy Renata Voráčová
7:5, 6:3
Finalistka 7. 7 stycznia 2017 Shenzhen Twarda Ukraina Olha Sawczuk Czechy Andrea Hlaváčková
Peng Shuai
1:6, 5:7
Zwyciężczyni 6. 14 stycznia 2017 Hobart Twarda Ukraina Olha Sawczuk Kanada Gabriela Dabrowski
Yang Zhaoxuan
0:6, 6:4, 10–5
Zwyciężczyni 7. 23 lipca 2017 Bukareszt Ceglana Rumunia Irina-Camelia Begu Belgia Elise Mertens
Holandia Demi Schuurs
6:3, 6:3
Zwyciężczyni 8. 4 maja 2018 Rabat Ceglana Rosja Anna Blinkowa Hiszpania Georgina García Pérez
Węgry Fanny Stollár
6:4, 6:4
Zwyciężczyni 9. 26 maja 2018 Strasburg Ceglana Rumunia Mihaela Buzărnescu Ukraina Nadija Kiczenok
Australia Anastasija Rodionowa
7:5, 7:5
Finalistka 8. 29 września 2018 Taszkent Twarda Rumunia Irina-Camelia Begu Serbia Olga Danilović
Słowenia Tamara Zidanšek
5:7, 3:6
Finalistka 9. 19 października 2018 Moskwa Twarda (hala) Chorwacja Darija Jurak Rosja Aleksandra Panowa
Niemcy Laura Siegemund
2:6, 6:7(2)
Finalistka 10. 16 sierpnia 2020 Praga Ceglana Rumunia Monica Niculescu Czechy Lucie Hradecká
Czechy Kristýna Plíšková
2:6, 2:6
Finalistka 11. 20 września 2020 Rzym Ceglana Niemcy Anna-Lena Friedsam Hsieh Su-wei
Czechy Barbora Strýcová
2:6, 2:6
Zwyciężczyni 10. 21 marca 2021 Petersburg Twarda (hala) Ukraina Nadija Kiczenok Stany Zjednoczone Kaitlyn Christian
Stany Zjednoczone Sabrina Santamaria
2:6, 6:3, 10–8
Finalistka 12. 26 czerwca 2021 Bad Homburg vor der Höhe Trawiasta Ukraina Nadija Kiczenok Chorwacja Darija Jurak
Słowenia Andreja Klepač
3:6, 1:6
Zwyciężczyni 11. 28 sierpnia 2021 Chicago Twarda Ukraina Nadija Kiczenok Ukraina Ludmyła Kiczenok
Japonia Makoto Ninomiya
7:6(6), 5:7, 10–8
Finalistka 13. 23 października 2021 Moskwa Twarda Ukraina Nadija Kiczenok Łotwa Jeļena Ostapenko
Czechy Kateřina Siniaková
2:6, 6:4, 8-10

Finały turniejów WTA 125K series

[edytuj | edytuj kod]

Gra podwójna 1 (0–1)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 1. 5 czerwca 2016 Bol Ceglana Turcja İpek Soylu Szwajcaria Xenia Knoll
Chorwacja Petra Martić
3:6, 2:6

Występy w Turnieju Mistrzyń

[edytuj | edytuj kod]

W grze podwójnej

[edytuj | edytuj kod]
Rok Rezultat Partnerka Przeciwniczki Wynik
2021 Zawodniczki rezerwowe Ukraina Nadija Kiczenok nie wystąpiły

Występy w igrzyskach olimpijskich

[edytuj | edytuj kod]

Gra podwójna

[edytuj | edytuj kod]
Runda Partnerka Przeciwniczki Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Rio de Janeiro 2016, reprezentując państwo  Rumunia
I runda Rumunia Andreea Mitu  Węgry: Tímea Babos / Réka Luca Jani 6:3, 6:4
II runda  Rosja: Jekatierina Makarowa / Jelena Wiesnina [7] 1:6, 4:6
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Tokio 2020, reprezentując państwo  Rumunia
I runda Rumunia Monica Niculescu  Chińskie Tajpej: Chan Hao-ching / Latisha Chan [5] 7:5, 1:6, 10–6
II runda  Australia: Ellen Perez / Samantha Stosur 6:7(3), 5:7

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych

[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza (1)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Finalistka 2005 Francja French Open Ceglana Węgry Ágnes Szávay 2:6, 1:6

Gra podwójna (1)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 2005 Francja French Open Ceglana Kazachstan Amina Rakhim Białoruś Wiktoryja Azaranka
Węgry Ágnes Szávay
6:4, 4:6, 0:6
Zwyciężczyni 2006 Stany Zjednoczone US Open Twarda Rumunia Mihaela Buzărnescu Kanada Sharon Fichman
Rosja Anastasija Pawluczenkowa
7:5, 6:2

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]