STS-82
| |
| Dane misji | |
| Indeks COSPAR |
1997-004A |
|---|---|
| Zaangażowani | |
| Oznaczenie kodowe |
STS-82 |
| Pojazd | |
| Wahadłowiec | |
| Załoga | |
 Siedzą od lewej: Kenneth Bowersox, Steven Hawley, Scott Horowitz. Stoją od lewej: Joseph Tanner, Gregory Harbaugh, Mark C. Lee, Steven Smith | |
| Dowódca | |
| Start | |
| Miejsce startu | |
| Początek misji | |
| Orbita okołoziemska | |
| Apogeum |
574 km |
| Perygeum |
475 km |
| Okres orbitalny |
95,2 min |
| Inklinacja orbity |
28,47° |
| Lądowanie | |
| Miejsce lądowania |
KSC, Pas startowy 15[1] |
| Lądowanie |
21 lutego 1997 08:32:26 UTC[1] |
| Czas trwania misji |
9 dni, 23 godz., 37 min, 9 sek[1] |
| Przebyta odległość |
10,5 mln km |
| Liczba okrążeń Ziemi |
149 |
| Program lotów wahadłowców | |
STS-82 – druga (SM2) misja serwisowa promu Discovery do Kosmicznego Teleskopu Hubble’a, która trwała 9 dni i 23 godziny. Start odbył się z przylądka Canaveral 11 lutego 1997 roku. Była to dwudziesta druga misja wahadłowca Discovery i osiemdziesiąta druga programu lotów wahadłowców[2].
Załoga
[edytuj | edytuj kod]- źródło[2]
- Kenneth Bowersox (4)*, dowódca
- Scott Horowitz (2), pilot
- Mark C. Lee (4), specjalista misji
- Steven Hawley (4), specjalista misji
- Gregory Harbaugh (4), specjalista misji
- Steven Smith (2), specjalista misji
- Joseph Tanner (2), specjalista misji
- *(liczba w nawiasie oznacza liczbę lotów odbytych przez każdego z astronautów)
Parametry misji
[edytuj | edytuj kod]- Masa:
- startowa orbitera: - kg
- lądującego orbitera: 96 762 kg[1]
- Perygeum: 475 km
- Apogeum: 574 km
- Inklinacja: 28,47°
- Okres orbitalny: 95,2 min
Cel misji
[edytuj | edytuj kod]Drugi lot serwisowy do Kosmicznego Teleskopu Hubble’a, umieszczonego na orbicie w kwietniu 1990 roku (Discovery STS-31)[2]. Zadaniem misji SM2 (Servicing Mission 2) była instalacja dwóch nowych instrumentów, które rozszerzyły zakres długości fal rejestrowany przez teleskop o bliską podczerwień, zarówno w obrazowaniu, jak i spektroskopii. Astronauci dokonali również niezbędnych napraw, głównie systemów teleskopu. Nowymi instrumentami zainstalowanymi były: Spektrometr Obrazujący Teleskopu Kosmicznego (STIS), który zastąpił Spektrograf Wysokich Rozdzielczości Goddarda (GHRS), oraz Kamera Bliskiej Podczerwieni i Spektrometr Multiobiektowy (NICMOS) zainstalowany w miejsce Spektrografu Obiektów Słabych (FOS)[3].
Spacery kosmiczne
[edytuj | edytuj kod]- źródło[2]
- M. Lee i S. Smith – EVA 1
- Start EVA 1: 14 lutego 1997 - 04:34 UTC
- Koniec EVA 1: 14 lutego - 11:16 UTC
- Łączny czas trwania: 6 godz, 42 min
- G. Harbaugh i J. Tanner – EVA 2
- Start EVA 2: 15 lutego 1997 - 03:25 UTC
- Koniec EVA 2: 15 lutego - 10:52 UTC
- Łączny czas trwania: 7 godz, 28 min
- M. Lee i S. Smith – EVA 3
- Start EVA 3: 16 lutego 1997 - 02:53 UTC
- Koniec EVA 3: 16 lutego - 10:04 UTC
- Łączny czas trwania: 7 godz, 11 min
- G. Harbaugh i J. Tanner – EVA 4
- Start EVA 4: 17 lutego 1997 - 03:45 UTC
- Koniec EVA 4: 17 lutego - 10:19 UTC
- Łączny czas trwania: 6 godz, 34 min
- M. Lee i S. Smith – EVA 5
- Start EVA 5: 18 lutego 1997 - 03:15 UTC
- Koniec EVA 5: 18 lutego - 18:32 UTC
- Łączny czas trwania: 5 godz, 17 min
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Mark Wade: STS-82. [w:] Encyclopedia Astronautica [on-line]. [dostęp 2017-07-25]. (ang.).
- ↑ a b c d Tomáš Přibyl: Dzień, w którym nie wróciła COLUMBIA. Bielsko-Biała: Wydawnictwo >DEBIT<, s. 172. ISBN 83-7167-224-1.
- ↑ Steve Whitfield: Hubble. Kosmiczny teleskop. Warszawa: Prószyński Media Sp. z o.o., s. 18-19, seria: Historia podboju Kosmosu. ISBN 978-83-7648-999-5.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- podsumowanie misji STS-82 na stronie KSC (ang.)
- Mark Wade: STS-82. [w:] Encyclopedia Astronautica [on-line]. [dostęp 2017-07-25]. (ang.).
- Spaceflight mission report: STS-82. Spacefacts. [dostęp 2017-07-25]. (ang.).