STS-83
Dane misji | |
Indeks COSPAR |
1997-013A |
---|---|
Zaangażowani | |
Oznaczenie kodowe |
STS-83 |
Pojazd | |
Wahadłowiec | |
Załoga | |
Siedzą od lewej: Janice Voss, James Halsell, Susan Still, Donald A. Thomas. Stoją od lewej: Roger Crouch, Gregory Linteris, Michael Gernhardt. | |
Dowódca | |
Start | |
Miejsce startu | |
Początek misji |
4 kwietnia 1997 19:20:32 UTC |
Orbita okołoziemska | |
Apogeum |
302 km |
Perygeum |
298 km |
Okres orbitalny |
90,5 min |
Inklinacja orbity |
28,5° |
Lądowanie | |
Miejsce lądowania |
KSC, Pas startowy 15 |
Lądowanie |
8 kwietnia 1997 18:33:11 UTC |
Czas trwania misji |
3 dni, 23 godz., 12 min, 39 sek[1] (planowana na 15 dni 16 godz.) |
Przebyta odległość |
2,4 mln km[2] |
Liczba okrążeń Ziemi |
63[2] |
Program lotów wahadłowców |
STS-83 (ang. Space Transportation System) – dwudziesta druga misja amerykańskiego wahadłowca kosmicznego Columbia i osiemdziesiąta trzecia programu lotów wahadłowców[3].
Załoga
[edytuj | edytuj kod]- źródło[3]
- James Halsell (3)*, dowódca (CDR)
- Susan Kilrain (1), pilot (PLT)
- Janice Voss (3), dowódca ładunku (MS1)
- Donald A. Thomas (3), specjalista misji (MS3)
- Michael Gernhardt (2), specjalista misji (MS2)
- Roger Crouch (1), specjalista ładunku (PS1)
- Gregory Linteris (1), specjalista ładunku (PS2)
- *(liczba w nawiasie oznacza liczbę lotów odbytych przez każdego z astronautów)
Parametry misji
[edytuj | edytuj kod]- Masa:
- startowa orbitera: - ? kg
- lądującego orbitera: 117 802 kg
- Moduł MSL-1 Spacelab: 10 169 kg
- Perygeum: 298 km[1]
- Apogeum: 302 km[1]
- Inklinacja: 28,5°[1]
- Okres orbitalny: 90,5 min[1]
Cel misji
[edytuj | edytuj kod]Lot naukowy z laboratorium Spacelab MSL (Microgravity Science Laboratory)[3].
Przebieg misji
[edytuj | edytuj kod]Misja miała dość dramatyczny przebieg mimo bezproblemowego początku. Po kilku godzinach pobytu w kosmosie pojawiły się problemy z jednym z trzech ogniw paliwowych. Załoga z pomocą techników na Ziemi nie potrafiła usunąć usterki. Ogniwo zostało wyłączone. Konsekwencje awarii spowodowały skrócenie misji z planowanych szesnastu dni do zaledwie czterech. Astronautom we znaki dawał się niedobór energii, poza tym NASA obawiała się wybuchu uszkodzonego ogniwa. W związku z tym, że nie osiągnięto żadnego z celów misji, NASA podjęła bezprecedensową decyzję: po usunięciu awarii lot wahadłowca został powtórzony. Z tą samą załogą i takim samym ładunkiem Columbia wystartowała 1 lipca 1997 r. (STS-94). Lot ten przebiegł zgodnie z planem[3].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- podsumowanie misji STS-83 na stronie KSC (ang.)
- Mark Wade: STS-83. [w:] Encyclopedia Astronautica [on-line]. [dostęp 2017-07-25]. (ang.).
- Spaceflight mission report: STS-83. Spacefacts. [dostęp 2017-07-25]. (ang.).