Saumur
miejscowość i gmina | |||
| |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Region | |||
Departament | |||
Okręg | |||
Kod INSEE |
49328 | ||
Powierzchnia |
66,22 km² | ||
Populacja (2010[1]) • liczba ludności |
| ||
• gęstość |
412 os./km² | ||
Kod pocztowy |
49400 | ||
Położenie na mapie Francji | |||
Położenie na mapie Kraju Loary | |||
Położenie na mapie Maine i Loary | |||
47°16′N 0°05′W/47,266667 -0,083333 | |||
Strona internetowa |
Saumur (ⓘ) – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Kraj Loary, w departamencie Maine i Loara, położona w dolinie Loary, nad ujściem do niej rzeki Thouet, w obrębie parku regionalnego Loire-Anjou-Touraine .
W roku 2010 gminę zamieszkiwało 27 283 osób, a gęstość zaludnienia wynosiła 412 osób/km².
Historia
[edytuj | edytuj kod]Saumur zostało zbudowane na bazie zamku z IX w. W 1026 Fulko III Czarny, z Andegawenów, zakończył rządy hrabiów Blois, a Saumur stał się ważnym ośrodkiem handlowym w prowincji. Jako część Andegawenii, Saumur stało się domeną francuskiej korony w 1204 pod rządami Filipa II.
W XVI w. Saumur stało się intelektualnym centrum hugenotów. Akademia protestancka założona przez Philippe Duplessis Mornay w 1593 została rozwiązana w wyniku Edyktu z Fontainebleau w 1685. W Akademii pracowali Moïse Amyraut, twórca doktryny amyraldianizmu, Louis Cappel i Franciscus Gomarus; tu studiowali François Turrettini i Jean Frédéric Ostervald. Akademia była ściśle związana z działającym w Niderlandach triumwiratem Izaaka Casaubona, Józefa Justusa Scaligera i Klaudiusza Salmasjusza. Nie tylko akademia musiała zostać zamknięta, ale także ludność protestancka opuściła miasto, które w rezultacie straciło znaczenie gospodarcze[2].
W 1848 do miasta dotarła kolej linii Tours – Saint-Nazaire.
Saumur jest ważnym miejscem francuskich kawalerzystów i siedzibą francuskiej szkoły jeździeckiej Cadre Noir, której kadeci podczas kampanii francuskiej w 1940 bronili miasta i południowego brzegu Loary[3].
W dniach 8/9 czerwca 1944 po lądowaniu w Normandii tunel kolejowy w okolicy Saumur był celem nalotu, w którym użyto ciężkich bomb typu Tallboy, podczas którego zniszczono tunel i opóźniono dotarcie posiłków niemieckich do Normandii[4][5].
Saumur zostało wyzwolone w sierpniu 1944 przez alianckie wojska pancerne pod dowództwem generała George'a S. Pattona. W mieście znajduje się od 1977 Musée des Blindés – jedno z największych na świecie muzeów poświęconych broni pancernej. Posiada w swoich zbiorach m.in. jedyny sprawny Tygrys II „Tygrys Królewski” na świecie[6].
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]- Gmina jest częścią Regionalnego parku przyrody Loire-Anjou-Touraine
- Zamek w Saumur z (XIV/XV w.) z renesansowymi przebudowami (XVI w.)
- Romański kościół Notre-Dame-de-Nantilly, którego budowa sięga XII w.
- Gotycki kościół Saint-Pierre, którego budowę rozpoczęto w XII w.
- Stara część ratusza, która kiedyś była wbudowana w mur miejski i leży bezpośrednio nad Loarą, pochodzi z XV w.
- Historyczne centrum miasta z XV w.
- Szkoła kawalerii Cadre Noir (École Nationale d'Équitation) powstała pod koniec XVIII w. z oddziałów szkolnych kawalerii francuskiej. Dziś instytut jest poświęcony zarówno francuskiej tradycji jeździeckiej, jak i nowoczesnemu jeździectwu sportowemu.
- Miejskie muzea obejmują Musée des Blindés, jedno z największych muzeów czołgów na świecie, muzeum koni i muzeum pieczarki.
Współpraca
[edytuj | edytuj kod]Miejscowość partnerska:
Galeria
[edytuj | edytuj kod]-
Ratusz w Saumur
-
Ratusz w Saumur - widok od strony dziedzińca
-
Pont Cessart - most nad Loarą w Saumur
-
Figura w wykonaniu jeźdźca Cadre noir
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ INSEE: Populations légales 2010 - 49-Maine-et-Loire. [dostęp 2013-09-15]. (fr.).
- ↑ Consulter l'histoire de l'académie par Jean-Paul Pittion [online], archives.ville-saumur.fr [dostęp 2023-07-23] (fr.).
- ↑ Le Cadre noir de Saumur [online], www.historia.fr [dostęp 2023-07-23] (fr.).
- ↑ Saumur Tunnel, 9th June 1944 [online], web.archive.org [dostęp 2023-07-23] [zarchiwizowane z adresu 2004-09-29] (niem.).
- ↑ https://www.ifce.fr/cadre-noir/ | data dostępu 2021.03.08, język francuski, angielski, hiszpański
- ↑ https://www.museedesblindes.fr | data dostępu 2021.03.08, język francuski, angielski, niemiecki, rosyjski