Semiramida
Semiramida – znana z tradycji antycznej legendarna królowa babilońska, bohaterka licznych podań i legendarnych opowieści bliskowschodnich[1].
Przez Herodota wymieniana (Dzieje I, 184) jako ta, która wzniosła nabrzeża portowe w Babilonie[2]. Według Diodora Sycylijskiego (Biblioteka historyczna II, 4-20) miała być półboginią, wykarmioną w dzieciństwie przez gołębice, kobietą wielkiej urody, małżonką króla asyryjskiego Ninusa[2]. Miała być fundatorką miasta Babilon i twórczynią imperium rozciągającego się od Egiptu po Indie. Przed śmiercią przekazać miała władzę synowi Ninjasowi, a sama zamienić się w gołębicę. W tradycji armeńskiej zachowała się opowieść o wielkiej wyprawie Semiramidy do Armenii i założeniu przez nią miasta Wan[1].
Zdaniem wielu badaczy pierwowzorem postaci Semiramidy mogła być Sammu-ramat – asyryjska królowa i małżonka Szamszi-Adada V (823-811 p.n.e.)[2][1].
Imię Semiramida nadal jest popularne na obszarze Bliskiego Wschodu.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Piotr Bienkowski, Alan Millard (red.): Dictionary of the Ancient Near East. London: British Museum Press, 2000, s. 259
- Gwendolyn Leick: Historical Dictionary of Mesopotamia. Plymouth: The Scarecrow Press, 2010, s. 155
- Gwendolyn Leick: Who's Who in the Ancient Near East. London and New York: Routledge, 2002, s. 89