Stefano Brancaccio
| Kardynał prezbiter | |
| |
| Data i miejsce urodzenia |
1618 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
8 września 1682 |
| Arcybiskup ad personam Viterbo | |
| Okres sprawowania |
1670–1682 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Sakra biskupia |
9 maja 1660 |
| Kreacja kardynalska |
1 września 1681 |
| Kościół tytularny |
Santa Maria della Pace |
| Data konsekracji |
9 maja 1660 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Stefano Brancaccio (ur. w 1618 w Neapolu, zm. 8 września 1682 w Viterbo) – włoski kardynał.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]urodził się w 1618 roku w Neapolu, jako syn Carla Brancaccio i Mariany de Pisa Ossorio[1]. Po studiach uzyskał stopień doktora utroque iure, a następnie został referendarzem Trybunału Obojga Sygnatur i prałatem Świętej Konsulty[1]. 5 maja 1660 roku został wybrany tytularnym arcybiskupem Edirne, a cztery dni później przyjął sakrę[2]. W latach 1660–1666 był nuncjuszem w Toskanii, a w okresie 1666–1668 – w Wenecji[1]. W 1670 roku został arcybiskupem ad personam Viterbo[2]. 1 września 1681 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny Santa Maria della Pace[2]. Zmarł 8 września 1682 roku w Viterbo[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Stefano Brancaccio. The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2019-04-12]. (ang.).
- ↑ a b c Stefano Brancaccio. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2019-04-12]. (ang.).