Stosunki Norwegii z Unią Europejską
Wygląd
Między Norwegią a Unią Europejską, pomimo nieprzystąpienia do Unii, istnieje ścisła więź gospodarcza. Wiąże się to między innymi z norweskim importem – ponad 90% produktów sprowadzanych do kraju pochodzi z Unii Europejskiej. Norwegia należy też do Europejskiego Obszaru Gospodarczego i Schengen (bez Spitsbergenu i Wyspy Niedźwiedziej)[1].
Członkostwo Norwegii w Unii Europejskiej
[edytuj | edytuj kod]Norwegia dwa razy (w 1972 i 1994) próbowała włączyć się do UE, lecz za każdym razem bezskutecznie[2]. Głównymi przyczynami były:
- Konieczność poddania wspólnotowej kontroli bogactw naturalnych kraju – ryb, ropy naftowej i gazu ziemnego
- Norwegia mając wysokie PKB musiałaby więcej wpłacać do unijnego budżetu, niż z niego dostawać
Historia
[edytuj | edytuj kod]Norweskie partie a przystąpienie do Unii
[edytuj | edytuj kod]Grupa | Partia | Poz. | Główny argument |
---|---|---|---|
Rząd | Norweska Partia Pracy | "Współpraca, wpływ na decyzje Unii Europejskiej." | |
Senterpartiet | "Unia nie zmniejsza różnic ekonomicznych i nie wzmacnia demokracji" | ||
Opozycja | Høyre | "Pokój, stabilność, solidarność, wpływ" | |
Partia Postępu | ? | "Neutralność polityczna, respektowanie wyników referendum" | |
Sosialistisk Venstreparti | "Brak demokracji, zbyt duży nacisk na wolny handel." | ||
Kristelig Folkeparti | "Wystarczy EOG, niepodległość" | ||
Venstre | ? | "Partia podzielona, EOG działa, chcemy dalszej współpracy, szacunek dla każdego referendum, Unia nie jest jeszcze demokratyczna" |
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Polityka europejska Norwegii)
- ↑ Vanna Vannuccini. Oslo dice 'No' alla UE. „La Repubblica”, s. 17, 1994-11-29. ISSN 0390-1076. (wł.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Polityka europejska Norwegii
- www.neitileu.no Eurosceptycy w Norwegii
- www.eu-norge.org Delegacja UE w Norwegii