Tomasz Urbanowicz
 Tomasz Urbanowicz przy szklanej rzeźbie „Wielki Wybuch” w Kampusie Uniwersytetu w Białymstoku (2015) | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Narodowość | |
| Alma Mater | |
| Dziedzina sztuki | |
| Muzeum artysty |
Galeria Archiglass „Szopa Jazowa” |
| Ważne dzieła | |
| |
| Strona internetowa | |
Tomasz Urbanowicz (ur. 14 kwietnia 1959 we Wrocławiu) – polski architekt, artysta tworzący szklane kompozycje architektoniczne.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Studiował w latach 1978–1985 na Wydziale Architektury Politechniki Wrocławskiej. W latach 1982–1985 studiował nad witrażem na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. W latach 1985–1989 był asystentem w Zakładzie Rysunku Malarstwa i Rzeźby Wydziału Architektury Politechniki Wrocławskiej[1]. W 1987 wraz z żoną Beatą Urbanowicz założył we Wrocławiu pracownię Archiglass, realizującą autorskie, unikatowe szkło do architektury[2]. Realizacje pracowni Archiglass znajdują się w wielu obiektach użyteczności publicznej oraz przedsiębiorstwach i prywatnych rezydencjach w Polsce i zagranicą[3]. W 2016 roku Tomasz Urbanowicz został uhonorowany odznaką „Wyróżniony Absolwent Politechniki Wrocławskiej”[4].
Jego realizacje zostały opublikowane m.in. w książkach Architectural Glass Art oraz Colours of Architecture autorstwa Andrew Moor (London, 1997 oraz 2006)[5], w książce Contemporary Kiln-formed Glass autorstwa prof. Keith Cummings (London / Philadelphia, 2009)[6] czy monografii Szkło we współczesnej architekturze – dr. Ewa Wala[7].
Kompozycje szklane Urbanowicza trzykrotnie uczestniczyły w prezentacjach Polski na światowych wystawach EXPO: na EXPO 2000 w Hanowerze (Niemcy)[8] – w prezentacji Dolnego Śląska, na EXPO 2005[9][10][11][12] w Aichi (Japonia), gdzie kompozycja Dusza Fortepianu stanowiła główny artefakt Polskiego Pawilonu, zaprojektowanego przez prof. Krzysztofa Ingardena, oraz na EXPO 2008 w Saragossie (Hiszpania), gdzie kompozycja Polska- wiatr w żaglach wpisywała się w ideę narodowej prezentacji[13][14].
Szklane kompozycje Urbanowicza można spotkać głównie w Polsce, np. w Sądzie Najwyższym w Warszawie, na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach, na Politechnice Wrocławskiej we Wrocławiu[15].
Jego szklana kula Zjednoczony Świat stanowi centralny element plastyczny agory Parlamentu Europejskiego w Strasburgu (Francja)[9][16][17], tęcza L’arc en ciel ozdabia College G. Brassensa w Paryżu, zielone odlewy zdobią hol Browaru Holsten w Hamburgu (Niemcy)[9], a kompozycja Niebieski zachód słońca w oceanie pływa na największym transatlantyku świata, RMS Queen Mary 2[18].
Jednym z największych dzieł artysty są ogromne szklane kompozycje artystyczne z zapisem nutowym we foyer nowego budynku Opery i Filharmonii Podlaskiej w Białymstoku[9][19][20][21][22].
21 lutego 2013 roku w Kinie Nowe Horyzonty we Wrocławiu, swoją premierę miał film 850 °C. Szkło Tomasza Urbanowicza – krótki, niezależny dokument wyprodukowany przez studio Camera Nera, próbujący uchwycić wizję twórczości artysty[23][24].
W roku 2014 szklane prace artystyczne Urbanowicza z serii „GlassHenge” wystawiane były na Lotnisku we Wrocławiu[25][26].
W latach 2018–2019 Tomasz Urbanowicz wspólnie z prof. Przemysławem Tyszkiewiczem opracowali nową własną technikę utrwalającą grafikę w szkle artystycznym[27][28]. W formie serii „Corsydiany” stworzyli kilkanaście prac wspólnych, prezentowanych m.in. na wystawie zbiorowej „PARA.CERAMIKA.GRAFIKA” w Oblastni galerie w Libercu[29][30] czy wystawie „Statek Robinsona” organizowanej przez Galerię Miejską i Muzeum Architektury we Wrocławiu[31].
Do najnowszych realizacji wielkoformatowego szkła w architekturze i przestrzeniach publicznych, wykonanych przez Tomasza Urbanowicza we współpracy z synem arch. Konradem Urbanowiczem, należą kompozycja „Dusza Zdrowia” w Klinice Integrative Medical Center w Żernikach Wrocławskich[32][33], szklane JAJO, będące nową portiernią w zabytkowym Gmachu Głównym Uniwersytetu Wrocławskiego[34][35][36], "Duch Palatium" na Ostrowie Tumskim w Poznaniu[37] oraz Pomnik Żołnierzy Niezłomnych we Wrocławiu[38]. W 2022 roku praca "Duch Palatium" zwyciężyła w konkursie CODAawards i uznana została za najlepsze dzieło sztuki w architekturze i przestrzeni publicznej na świecie[39].
Wybrane projekty i realizacje
[edytuj | edytuj kod]- 2024 - Pomnik Żołnierzy Niezłomnych, Wrocław[38]
- 2021 - "Duch Palatium", Ostrów Tumski, Poznań[37]
- 2019 – Szklane JAJO, Portiernia, Gmach Główny, Uniwersytet Wrocławski[34][35][36]
- 2018 – „Dusza Zdrowia”, Szklane kompozycje we wnętrzach, Klinika IMC Integrative Medical Center, Żerniki Wrocławskie[32][33]
- 2015 – Szklane obiekty artystyczne w Holu Głównym i Kaplicy, Szpital Specjalistyczny im. T. Marciniaka, Wrocław[9][40]
- 2015 – „Szklane Wodospady”, Fasada ze szkła artystycznego, Biurowiec Ultranet, Wrocław[41]
- 2015 – Przeszklenia artystyczne, Sala Senatu, Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach[42]
- 2014 – Szklane artystyczne elementy architektury wnętrza, Ośrodek Współpracy Europejskiej ODRA, Oława[9][43]
- 2013 – Rzeźba „Wielki Wybuch”, Kampus Uniwersytetu w Białymstoku[9][44]
- 2012 – Szklane artystyczne elementy architektury wnętrza, Opera i Filharmonia Podlaska, Białystok[9][19][20][21][22]
- 2011 – „Szkła Barokowe”, Gmach Główny, Uniwersytet Wrocławski[45]
- 2011 – Szkła artystyczne i kompozycje szklano-kamienne, Muzeum Karkonoskie, Jelenia Góra[46]
- 2010 – „Srebrne Meteory”, Kompozycja ze szkła i kamienia, podświetlana światłowodowo, Basen w prywatnej rezydencji, Srebrna Góra[47]
- 2010 – „Żagle Katamaranu”, Szklane kompozycje podświetlane światłowodowo, Basen w prywatnej rezydencji „Katamaran House”, Chyby[48][49]
- 2010 – Ściany i obrazy ze szkła artystycznego, Słoneczne Termy Wielka Pieniawa, Polanica-Zdrój[50]
- 2010 – Psalm Pierwszy na wypukłych szkłach artystycznych, Kościół pw. św. Józefa, Przedbórz[9][51]
- 2010 – Szklana elewacja, Justin Center, Wrocław[9][52][53]
- 2010 – Obrazy ze szkła artystycznego, Restauracja „Pod Starym Głogiem”, Rynek, Głogów[54]
- 2008 – Rzeźba „Wiatr w Żaglach”, EXPO 2008 w Saragossie, Hiszpania[13]
- 2008 – „Kudowater”, Trzykondygnacyjna kompozycja ze szkła artystycznego, Sanatorium „Zameczek”, Kudowa Zdrój[55]
- 2008 – Obrazy ze szkła artystycznego, Hotel Centuria Wellness & Spa w Ogrodzieńcu[56]
- 2008 – Szklany krzyż i okna ze szkła artystycznego, Kościół Zbawiciela Parafii Ewangelicko-Augsburskiej, Działdowo[57]
- 2008 – Paryskie motywy w szklanych obiektach wystroju wnętrza, Restauracja Bistro de Paris, Warszawa[58]
- 2006 – „Anioł”, Instytut Polski w Pradze, Czechy
- 2006 – Szklane kompozycje we wnętrzach, Centrum Naukowo-Badawcze Wydziału Elektrycznego, Politechnika Wrocławska[59]
- 2005 – Rzeźba „Dusza Fortepianu”, EXPO 2005 w Aichi, Japonia[9][10][11][12]
- 2004 – Szkła artystyczne w kaplicy, Wydział Teologiczny, Uniwersytet Śląski, Katowice[60]
- 2004 – Kula „Zjednoczony Świat”, Parlament Europejski, Strasburg, Francja[9][16][17]
- 2003 – „Błękitny Zachód Słońca w Oceanie”, Szklany obraz przestrzenny, Transatlantyk RMS Queen Mary II[18]
- 2001 – Szklana ściana artystyczna, Muzeum Architektury, Wrocław[61]
- 2000 – Szklane artystyczne elementy architektury i wnętrza, Pałac w Opypach koło Grodziska Mazowieckiego[9][62]
- 2000 – Szklane obrazy, jako interpretacja procesu warzenia piwa, Browar Holsten, Hamburg, Niemcy[9][63]
- 2000 – Rzeźba „Miś”, EXPO 2000 w Hanowerze, Niemcy[8]
- 2000 – Portal ze szkła i mosiądzu, „Pasaż pod Błękitnym Słońcem”, Rynek, Wrocław[64]
- 1999 – Szklane Orły, Sąd Najwyższy, Warszawa[65]
- 1999 – „Nadzieja”, Krzyż ze szkła artystycznego, Parafia Ewangelicko-Augsburska Opatrzności Bożej, Wrocław[66]
- 1996 – Szklana kompozycja inspirowana srebrem, Centrum Kultury „Muza”, Lubin[67]
- 1995 – Szklana Tęcza, Bank Pekao S.A., Lubin[68]
- 1993 – Szklana Tęcza, College George Brassens, Paryż, Francja[69]
Wybrane wystawy krajowe i międzynarodowe
[edytuj | edytuj kod]- 2019 – „Statek Robinsona”, wystawa zbiorowa, Galeria Miejska we Wrocławiu, Muzeum Architektury we Wrocławiu[31][70]
- 2018-2019 – „PARA.CERAMIKA.GRAFIKA”, wystawa zbiorowa artystów ceramiki i grafiki Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu, Oblastní galerie Liberec, Czechy[29][30]
- 2018 – „Noc Muzeów” w Galerii ARCHIGLASS „Szopa Jazowa” we Wrocławiu[71][72]
- 2017-2018 – „Glasstosteron”, wystawa zbiorowa (Andrzej Kucharski, Marcin Litwa, Mariusz Łabiński, Wojciech Olech, Kazimierz Pawlak, Wojciech Peszko, Janusz Robaszewski, Czesław Roszkowski, Stanisław Sobota, Grzegorz Staniszewski, Tomasz Urbanowicz, Ryszard Więckowski, Igor Wójcik, Maciej Zaborski)
- Zamek Książ, sale BWA, marzec – kwiecień 2017[73]
- Miejska Galeria Sztuki w Łodzi, kwiecień – maj 2017[74][75]
- Centrum Dziedzictwa Szkła, Krosno, czerwiec – sierpień 2017[76][77]
- Centrum Szkła i Ceramiki, Kraków, wrzesień – listopad 2017[78][79]
- WINDA Galeria Sztuki Współczesnej, styczeń – luty 2018[80][81]
- 2016 – „Ceramika i szkło – Obszary sensualne”, Europejska Stolica Kultury, Arsenał, Wrocław[82][83]
- 2016 – Glaskunst Exhibition, Zamek Cannenburgh, Vaassen, Holandia[84]
- 2016 – Festival dell’ Arte, Pałac w Wojanowie[85]
- 2014 – „Szkłem Malowane”, Galeria Sztuki Współczesnej, Ostrów Wielkopolski[86][87]
- 2014 – „GlassHenge”, Port Lotniczy we Wrocławiu[25]
- 2014 – Festival dell’ Arte, Pałac w Pakoszowie[88]
- 2013 – Festival dell’ Arte, Pałac w Wojanowie[89]
- 2013 – Glaskunst Exhibition, Zamek Cannenburgh, Vaassen, Holandia[90]
- 2012 – Festival dell’ Arte, Pałac w Wojanowie[91]
- 2008 – EXPO Saragossa, Rzeźba „Wiatr w Żaglach” w Polskim Pawilonie, Hiszpania[13]
- 2006 – Galeria Miejska „Arsenał”, Poznań[92]
- 2005 – EXPO Aichi, Rzeźba „Dusza Fortepianu” w Polskim Pawilonie, Japonia[9][10][11][12]
- 2003 – Ogrody Ambasady RP, Praga, Czechy[93]
- 2000 – EXPO Hannover, Niemcy[8]
- 1999 – „URBANOWICZ-SZKŁO”, Muzeum Architektury, Wrocław[94]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Urbanowicz Tomasz – Muzeum Karkonoskie w Jeleniej Górze [online], www.muzeumkarkonoskie.pl [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ Archiglass [online], 2017 [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ Pracownie, [w:] Innowacje w Architekturze, „Architektura Murator”, architektura.muratorplus.pl [dostęp 2020-03-31].
- ↑ Politechnika Wrocławska – Wydział Architektury [online], wa.pwr.edu.pl, 2016 [dostęp 2020-03-31].
- ↑ Books by Andrew Moor |Glass art books by Andrew Moor [online], andrewmoor.co.uk [dostęp 2020-03-31].
- ↑ The Artists, [w:] Keith Cummings, Contemporary Kiln-formed Glass, London & Philadephia: A & C Black Publishers Ltd, 2009, ISBN 978-1-4081-0075-2 (ang.).
- ↑ Ewa Wala, Szkło we współczesnej architekturze., Gliwice: Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, 2012, ISBN 978-83-7880-080-4 [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ a b c Mirosław Durczak, W Hanowerze, Dolny Śląsk na EXPO 2000, [w:] Mirosław Durczak (red.), Region Dolny Śląsk nr 8/2000, Wydanie Milenijne, Stowarzyszenie na Rzecz Promocji Dolnego Śląska, „Region Dolny Śląsk” (8/2000), Wrocław: Stowarzyszenie na Recz Promocji Dolnego Śląska, 31 grudnia 2000, s. 27–29, ISSN 1506-2929 [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o David Jones Llewellyn, The materials and processes suitable for the production of large scale three dimensional glass as exemplified in the work of Tomasz Urbanowicz [online], BA (Hons) Dissertation, University of Wales Trinity St. David, Swansea, 2016 [dostęp 2020-04-03] (pol.).
- ↑ a b c Monumentalny fortepian ze szkła na EXPO 2005 – WP Wiadomości [online], wiadomosci.wp.pl [dostęp 2017-12-03] (pol.).
- ↑ a b c „Dusza Fortepianu” EXPO 2005Aichi, Japonia – Archiglass | Szkło artystyczne w architekturze i sztuce użytkowej [online], www.archiglass.com.pl [dostęp 2020-04-13] (pol.).
- ↑ a b c Krzysztof Ingarden, Pawilon polski Expo 2005 Aichi – Sztuka architektury [online], www.sztuka-architektury.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).
- ↑ a b c „Polska – Wiatr w Żaglach” – EXPO 2008 Saragossa, Hiszpania – Archiglass [online], 2008 [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ Ewa Maciąg, W pracowni: Tomasz Urbanowicz – Ładny Dom, „Ładny Dom”, ladnydom.pl, 5 czerwca 2014 [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ Archiglass – Szkło w architekturze [online] [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ a b Jan Harasimowicz, Włodzimierz Suleja, Encyklopedia Wrocławia, Magdalena Fortuniak, Janina Gerard-Gierut, Anna Wawryszuk (red.), wyd. III poprawione i uzupełnione, Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie Sp. z o.o., 2006, s. 934, ISBN 978-7384-561-9.
- ↑ a b Konrad Urbanowicz, 15 lat Polski w UE, 15 lat szklanej kuli w Parlamencie Europejskim – Archiglass [online], 1 maja 2019 [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ a b Wywiad Patrycji Fabiańskiej z Tomaszem Urbanowiczem, [w:] Patrycja Fabiańska, Szkło w architekturze – Tomasz Urbanowicz, „Barwy Szkła”, 1 lipca 2013 (pol.).
- ↑ a b Grzegorz Stiasny, Piotr Bujas, Opera Podlaska, [w:] Ewa Porębska (red.), Opera i Filharmonia Podlaska Europejskie Centrum Sztuki – Architektura-murator, „Architektura Murator” (11/2012), Warszawa: MURATOR S.A., listopad 2012, s. 58–77, ISSN 1232-6372 [dostęp 2017-11-27] (pol.).
- ↑ a b Stowarzyszenie Architektów Polskich – Oddział Białystok [online], www.sarp-bialystok.org [dostęp 2017-11-27] (pol.).
- ↑ a b Projekty, [w:] Innowacje w Architekturze, „Architektura Murator”, architektura.muratorplus.pl [dostęp 2020-03-31].
- ↑ a b Podlasie Opera and Philharmonic – European Art Centre in Białystok [online], CODAworx [dostęp 2020-03-31] (ang.).
- ↑ Film o twórczości Tomasza Urbanowicza [online], Radio Wrocław [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ „850 °C. Szkło Tomasza Urbanowicza” | Facebook [online], www.facebook.com [dostęp 2017-12-03] (fr.).
- ↑ a b Kamil Gawron, Szklany krąg na wrocławskim lotnisku [online], Nasze Miasto, 26 listopada 2013 [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ Szklany krąg na wrocławskim lotnisku [online], www.swiat-szkla.pl [dostęp 2020-03-31].
- ↑ CORSYDIANY „3000 lat gwarancji” – wystawa [online], PIK – Punkt Informacji Kulturalnej – Wrocław, 6 lutego 2019 [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ Rusza Wystawa CORSYDIANY „3000 lat gwarancji”! [online], czasnawnetrze.pl [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ a b Olga Stanikova i inni, Para.Ceramika.Grafika. III edycja prezentacji prac artystów Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu, Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu, Wydział Ceramiki i Szkła. Wydział Grafiki i Sztuki Mediów, 10 marca 2019, ISBN 978-83-65638-80-9.
- ↑ a b Konrad Urbanowicz, Wystawa „PARA.CERAMIKA.GRAFIKA” – Archiglass [online], 27 grudnia 2019 [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ a b Galeria Miejska: Wystawy [online], galeriamiejska.pl [dostęp 2020-03-31] [zarchiwizowane z adresu 2019-05-14].
- ↑ a b Sztuka Wnętrza [online], www.sztuka-wnetrza.pl [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ a b „The Spirit of Health”, Integrative Medical Center [online], 2018.
- ↑ a b JAJO Uniwersytet Wrocławski, Polska – Archiglass [online], 2019 [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ a b Glass Art EGG [online], futurearchitectureplatform.org [dostęp 2020-03-31].
- ↑ a b Bogdan Kaczmarzyk, Regionalny Przegląd Architektury „BAZA” 2019, opracowanie graficzne: Studio Lisboa Identyfikacja wizualna, Stowarzyszenie Architektów Polskich Oddział Wrocław, 2019, ISBN 978-83-955101-0-6.
- ↑ a b Agnieszka Stempin i inni, Proces tworzenia szkła artystycznego - ekspozycja reliktów palatium Mieszka I i jego żony Dobrawy, [w:] Marzena Szmyt, Agnieszka Stempin (red.), Tu się wszystko zaczęło. Ekspozycja świadectw początków państwowości polskiej na Ostrowie Tumskim w Poznaniu, Poznań: Muzeum Archeologiczne w Poznaniu, 2021, s. 30-33, ISBN 978-83-60109-74-8.
- ↑ a b Pomnik Żołnierzy Niezłomnych stanął we Wrocławiu [online], Wroclaw.pl, 20 maja 2024 [dostęp 2024-05-20] (pol.).
- ↑ Nagroda CODAaward 2022 dla wrocławskiego studia Archiglass. Wielki sukces artystów [online], Wroclaw.pl, 20 maja 2024 [dostęp 2024-05-20] (pol.).
- ↑ Dolnośląski Szpital Specjalistyczny, Wrocław, Polska – Archiglass [online] [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ Szklane WodospadyWrocław, Polska – Archiglass [online] [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ Sala Senatu Uniwersytetu EkonomicznegoKatowice, Polska – Archiglass [online] [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ Ośrodek Współpracy Europejskiej ODRAOława, Polska – Archiglass [online] [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ „Wielki Wybuch” w Kampusie Uniwersyteckim w Białymstoku [online], www.swiat-szkla.pl [dostęp 2020-03-31].
- ↑ Gmach Główny Uniwersytetu WrocławskiegoWrocław, Polska – Archiglass [online] [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ Muzeum KarkonoskieJelenia Góra, Polska – Archiglass [online] [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ * Biuro szkłem malowane [online], www.swiat-szkla.pl [dostęp 2020-03-31].
- ↑ Katamaran HouseChyby, Polska – Archiglass [online] [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ Catamaran House [online], Flipboard [dostęp 2020-03-31] (ang.).
- ↑ Wyborcza.pl [online], wroclaw.wyborcza.pl [dostęp 2020-03-31].
- ↑ Kościół pod wezwaniem św. Józefa, Przedbórz, Polska – Archiglass [online] [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ Contemporary vs Historical Art Glass Façade [online], Flipboard [dostęp 2020-03-31] (ang.).
- ↑ Szkło w przestrzeni miejskiej Wrocławia [online], www.europeanglassfestival.com [dostęp 2020-03-31].
- ↑ Restauracja „Pod Starym Głogiem” Głogów, Polska – Archiglass [online] [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ Kompozycja „Kudowater” Kudowa Zdrój, Polska – Archiglass [online] [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ Hotel Centuria Wellness & SpaOgrodzieniec, Polska – Archiglass [online] [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ Kościół Zbawiciela Parafii Ewangelicko-Augsburskiej, Działdowo, Polska – Archiglass [online] [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ Sztuka Wnętrza [online], www.sztuka-wnetrza.pl [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ Sztuka szkła formatu XL w architekturze [online], www.swiat-szkla.pl [dostęp 2020-03-31].
- ↑ Wydział Teologiczny Uniwersytetu ŚląskiegoKatowice, Polska – Archiglass [online] [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ Muzeum ArchitekturyWrocław, Polska – Archiglass [online] [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ Nowoczesne szkła artystyczne we wnętrzach prywatnych, [w:] Świat Szkła – O szkle we wnętrzach, „Świat Szkła”, lipiec 2017, s. 33–35.
- ↑ Browar HolstenHamburg, Niemcy – Archiglass [online] [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ Szklane dzieła wrocławskie. Przewodnik [online], VisitWroclaw.eu [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ Szklane OrłySąd NajwyższyWarszawa, Polska – Archiglass [online] [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ „Nadzieja” Parafia Ewangelicko-Augsburska Opatrzności Bożej, Wrocław, Polska – Archiglass [online] [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ Centrum Kultury „Muza” Lubin, Polska – Archiglass [online] [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ Szklana tęczaLubin, Polska – Archiglass [online] [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ College George BrassensParyż, Francja – Archiglassj [online] [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ Mirosław Jasiński, Statek Robinsona, Galeria Miejska we Wrocławiu, lipiec 2019, ISBN 978-83-951052-8-9 (pol.).
- ↑ Noc Muzeów 2018 w Galerii Archiglass i „Szopie jazowej” [online], PIK – Punkt Informacji Kulturalnej – Wrocław, 17 kwietnia 2018 [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ Galeria Archiglass w Szopie Jazowej. Na co dzień zamknięta, zajrzeliśmy tam podczas Nocy Muzeów [ZDJĘCIA] – zdjęcie nr 1 [online], wroclaw.wyborcza.pl [dostęp 2020-03-31].
- ↑ l, GLASSTOSTERON – Wystawa Szkła – FOTORELACJA [online], Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ Glasstosteron – wystawa [online], Urząd Miasta Łodzi [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ Miejska Galeria Sztuki w Łodzi [online], www.mgslodz.pl [dostęp 2020-03-31].
- ↑ Centrum Dziedzictwa Szkła – Krosno [online], Centrum Dziedzictwa Szkła – Krosno [dostęp 2020-03-31].
- ↑ Centrum Dziedzictwa Szkła Krosno [online], www.facebook.com [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ OKiS, Wystawa Glasstosteron w Krakowie [online] [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ Wystawa Glasstosteron – 14 artystów szkła w Galerii Lipowa 3 [online], www.lipowa3.pl [dostęp 2020-03-31].
- ↑ Glasstosteron [online], Galeria Winda [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ Glasstosteron – Portal Informacji Kulturalnej Województwa Świętokrzyskiego [online], pik.kielce.pl [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ Wystawa „Ceramika i szkło. Obszary sensualne” [online], www.wroclaw2016.strefakultury.pl [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ l, CERAMIKA I SZKŁO. OBSZARY SENSUALNE [online], Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ Wystawy krajowe i międzynarodowe – Tomasz Urbanowicz [online].
- ↑ DOLINA PAŁACÓW I OGRODÓW – Festival dell Arte 2016 [online], www.dolinapalacow.pl [dostęp 2020-03-31].
- ↑ ... szkłem malowane.. – Powiat Ostrowski [online], www.powiat-ostrowski.pl [dostęp 2020-03-31].
- ↑ „Szkłem malowane” w Ostrowie Wielkopolskim, „Świat Szkła”, 03/2014, www.swiat-szkla.pl, 25 marca 2014 [dostęp 2020-03-31].
- ↑ DOLINA PAŁACÓW I OGRODÓW – Festival dell Arte 2014 [online], www.dolinapalacow.pl [dostęp 2020-03-31].
- ↑ Festival dell’ Artew Dolinie Pałaców i OgrodówKotlina Jeleniogórska, Polska – Archiglass [online] [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ Polish glass-art in the Netherlands [online], haga.msz.gov.pl [dostęp 2020-03-31].
- ↑ DOLINA PAŁACÓW I OGRODÓW – Festival dell Arte 2012 [online], www.dolinapalacow.pl [dostęp 2020-03-31].
- ↑ Tomasz Urbanowicz, Szkło – Galeria Miejska Arsenał w Poznaniu [online], www.arsenal.art.pl [dostęp 2020-03-31].
- ↑ Wystawa „Szklany Wszechświat”, Ogrody Ambasady Rzeczpospolitej Polskiej w Pradze [online], 2003 [dostęp 2020-03-31].
- ↑ Muzeum Architektury we Wrocławiu [online], ma.wroc.pl [dostęp 2020-03-31].