USS Lexington (CV-2)
_leaving_San_Diego_on_14_October_1941_(80-G-416362).jpg)
| |
| Klasa | |
|---|---|
| Typ | |
| Historia | |
| Stocznia | |
| Położenie stępki |
8 stycznia 1921 |
| Wodowanie |
3 października 1925 |
 US Navy
| |
| Wejście do służby |
14 grudnia 1927 |
| Zatopiony |
8 maja 1942 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
36 000 t (projektowana), 50 000 t (bojowa) |
| Długość |
270,66 m (całkowita) |
| Szerokość |
32,31 m (całkowita) |
| Zanurzenie |
7,4 m (projektowane) |
| Napęd | |
| 16 kotłów, 4 turbiny parowe o łącznej mocy 209 710 KM | |
| Prędkość |
34,82 węzła (maksymalna) |
| Zasięg |
10 000 mil morskich przy prędkości 10 węzłów |
| Uzbrojenie | |
| 8 dział 203 mm L/55, 12 dział 127 mm | |
| Wyposażenie lotnicze | |
| 91 samolotów, 1 katapulta, 2 windy lotnicze | |
| Załoga |
2 122 |
USS Lexington (CV-2) – amerykański lotniskowiec typu Lexington (zwany także Gray Lady, Lady Lex lub The Fighting Lady), wprowadzony do służby w 1927. Został przebudowany z krążownika liniowego typu Lexington. Wraz z bliźniaczym lotniskowcem "Saratoga" (CV-3) był pierwszym dużym lotniskowcem marynarki wojennej Stanów Zjednoczonych i służył w niej podczas II wojny światowej, biorąc udział w walkach z Japonią w wojnie na Pacyfiku. Okręt wziął udział, wraz z lotniskowcem "Yorktown", w bitwie na Morzu Koralowym stoczonej w 7-8 maja 1942. W drugim dniu bitwy, około godziny 11:00, lotniskowiec został ciężko uszkodzony przez samoloty japońskie, które trafiły okręt dwiema torpedami w prawą burtę i trzema bombami. Z początku wydawało się, że uszkodzenia okrętu nie były poważne i około godziny 13:00 lotniskowiec osiągnął prędkość 25 węzłów i był zdolny do przyjmowania samolotów. Następnie jednak na okręcie nastąpiła seria wybuchów oparów benzyny lotniczej i pożarów, które wymknęły się spod kontroli. Około godziny 17:00 padł rozkaz opuszczenia lotniskowca przez załogę. O godzinie 19:56 okręt zatonął po trafieniach torpedami wystrzelonymi przez amerykański niszczyciel USS Phelps (DD-218) i był pierwszym amerykańskim lotniskowcem utraconym podczas II wojny światowej. Opinia publiczna amerykańska została poinformowana o bitwie na Morzu Koralowym i utracie „Lexingtona” dopiero 12 czerwca 1942[1].
Następnym okrętem noszącym nazwę "Lexington" był lotniskowiec typu Essex, Lexington (CV-16), wprowadzony do służby w 1943.
5 marca 2018 statek badawczy RV Petrel odnalazł wrak okrętu w wodach Morza Koralowego[1][2].
_burning_and_sinking_on_8_May_1942_(NH_51382).jpg)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b USS Lexington (CV-2), 1927-1942.. www.history.navy.mil. [dostęp 2024-05-26]. (ang.).
- ↑ Agence France-Presse, USS Lexington: aircraft carrier scuttled in 1942 is finally found [online], the Guardian, 6 marca 2018 [dostęp 2018-03-06] (ang.).