VC Maaseik – belgijskimęskiklubsiatkarski z siedzibą w Maaseik. Założony został w 1960 roku pod nazwą Mavoc Maaseik. Piętnastokrotny mistrz Belgii, czternastokrotny zdobywca Pucharu Belgii oraz czternastokrotny zdobywca Superpucharu Belgii. Dwukrotny srebrny medalista Pucharu Europy Mistrzów Klubowych.
W latach 1985–2018 klub nosił nazwę Noliko Maaseik. Po 33 latach klub zmienił swoją nazwę i od sezonu 2018/2019 występuje jako Greenyard Maaseik.
Klub VC Maaseik założony został 17 marca 1960 roku pod nazwą Mavoc Maaseik przy Heilig Kruiscollege.
W sezonie 1975/1976 nazwa klubu została zmieniona na D&V Motors Maaseik. W tym sezonie klub awansował do najwyższej klasy rozgrywek klubowych w Belgii, w której występuje nieprzerwanie od sezonu 1976/1977.
Od sezonu 1977/1978 do końca sezonu 1980/1981 klub występował pod nazwą Eurosol Maaseik, a w latach 1981–1985 – pod nazwą Gouden Gids Maaseik.
W sezonie 1985/1986 głównym sponsorem klubu została firma Scana Noliko, a klub przyjął nazwę Noliko Maaseik. W tym sezonie klub zdobył wicemistrzostwo Belgii oraz Puchar Belgii. W sezonie 1986/1987 zadebiutował w europejskich pucharach - w Pucharze Europy Zdobywców Pucharów w 1/16 finału przegrał dwumecz z niemieckim SC Lipsk.
W sezonie 1990/1991 Noliko Maaseik zdobył pierwsze mistrzostwo Belgii. W sezonie 1991/1992 Noliko Maaseik po raz pierwszy wystartował w Pucharze Europy Mistrzów Klubowych. W sezonach 1996/1997 oraz 1998/1999 zdobył srebrny medal w tych rozgrywkach, natomiast w sezonie 1999/2000 - brązowy medal. Od sezonu 2001/2002 nieprzerwanie występuje w Lidze Mistrzów.
Od sezonu 2018/2019 klub nosi nazwę Greenyard Maaseik[1].
W swojej historii VC Maaseik zdobył 16 tytułów mistrza Belgii, 14 Pucharów Belgii oraz 14 Superpucharów Belgii.
↑Een Blik op het Verleden. vcgreenyardmaaseik.be. Cytat: Sedert 1996 spelen we Europabeker voor landskampioenen: met coach Anders Kristiansson werden volgende Europese behaald(niderl.).
3. miejsce (×1): 2001
2. miejsce (×1): 1999
1. miejsce (×16): 1991, 1995, 1996, 1997, 1998, 1999, 2001, 2002, 2003, 2004, 2008, 2009, 2011, 2012, 2018, 2019
2. miejsce (×15): 1986, 1987, 1988, 1994, 2000, 2005, 2006, 2007, 2010, 2013, 2016, 2017, 2021, 2023[2], 2024[3]
3. miejsce (×4): 1990, 1993, 2014, 2022
1. miejsce (×14): 1986, 1991, 1997, 1998, 1999, 2001, 2002, 2003, 2004, 2007, 2008, 2009, 2010, 2012
Sam Fafchamps
Cody Kessel
Francisco Iribarne
Thomas Neyens
Andris Sirjakovs
Landon Currie
Dawid Pawlun
