Wikipedysta:Minty27/brudnopis
Pełne imię i nazwisko |
Eden Michael Hazard | ||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
7 stycznia 1991 | ||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
175 cm[1] | ||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||
Informacje klubowe | |||||||||||||||||||||||||||||
Klub | |||||||||||||||||||||||||||||
Numer w klubie |
11 | ||||||||||||||||||||||||||||
Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna[b] | |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||
|
Eden Michael Hazard (wym. [edɛn azɑʁ], ur. 7 stycznia 1991 w La Louvière) – belgijski piłkarz występujący na pozycji napastnika w polskim klubie Wieczysta Kraków oraz w reprezentacji Belgii, której jest kapitanem. Brązowy medalista Mistrzostw Świata w Rosji w 2018.
Pełna nazwa |
Klub Sportowy Wieczysta Kraków | ||
---|---|---|---|
Barwy |
żółto-czarne | ||
Data założenia |
1942 | ||
Liga | |||
Państwo | |||
Adres |
ul. Kazimierza Chałupnika 16, 31-462 Kraków | ||
Prezes |
Artur Cybulski | ||
Trener | |||
| |||
Strona internetowa |
Wieczysta Kraków – krakowski klub sportowy z osiedla Wieczysta założony w 1942 roku. Obecnie występujący w IV lidze, gr. małopolskiej zachód.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Początki zorganizowanej działalności sportowej na Wieczystej, będącej ówcześnie przysiółkiem podkrakowskiej wsi Rakowice, datuje się na rok 1936. Wtedy to mieszkańcy zawiązali drużynę – Wieczyszczankę. Drużyna nie została zrzeszona w ramach lokalnych struktur i rozgrywała jedynie spotkania towarzyskie. Ze względu na brak materialnego oraz finansowego zaplecza Wieczyszczanka zakończyła działalność po około roku istnienia[2][3].
Kolejną próbą stworzenia struktur na terenie Wieczystej była podjęta w latach 1938–1939 reaktywacji drużyny piłkarskiej pod nazwą Ostoja. Podobnie jak i Wieczyszczanka, tak i Ostoja pozostawała drużyną niezarejestrowaną w Związku Piłki Nożnej. Funkcjonowanie klubu zakończył wybuch II wojny światowej[2][3].
W czasach okupacji niemieckiej zakazane było pod groźbą surowych represji organizowanie spotkań piłkarskich[4]. Z uwagi na fakt, że rakowickie łąki znajdowały się na uboczu Krakowa rozgrywano tam potajemnie liczne zawody piłkarskie, a lokalna społeczność, z inicjatywy Edwarda Ignaszewskiego, w tak trudnych dla siebie czasach postanowiła zawiązać klub sportowy[5].
Zarówno w latach 50., jak i w pierwszej połowie lat 60. zespół nieustanne balansował pomiędzy rozgrywkami klasy B oraz klasy A na szczeblu okręgowym. Pewną odmianę przyniósł rok 1966, kiedy to w wyniku reorganizacji rozgrywek utworzona została III Liga ogólnopolska z podziałem na regiony. W wyniku tych organizacyjnych roszad Wieczysta została włączona w skład Ligi Okręgowej. Występy na tak wysokim szczeblu nie trwały jednak długo. W 1968 r. drużyna spada do klasy A, a rok później zalicza spadek o kolejną klasę niżej. Kolejne lata ubiegłego stulecia przynoszą sportową stabilizację w postaci regularnych występów na poziomie wyższym okręgowym[2].
Początek nowego stulecia to dla klubu występy na szczeblu wojewódzkim na czwartym poziomie rozgrywkowym. Przygoda z IV ligą nie trwała jednak długo ponieważ już w 2003 roku drużyna zajmując ostatnie miejsce została relegowana do ligi okręgowej. Przez ponad dekadę sytuacja ta utrzymywała się, a Wieczysta regularnie zajmowała pozycje w środkowej części tabeli. W sezonie 2014/2015 KS Wieczysta zajęła przedostatnie miejsce w lidze okręgowej spadając tym samym do A klasy. Pobyt na tak niskim szczeblu nie trwał jednak długo. Już w drugim sezonie udało się wywalczyć awans do klasy okręgowej[6]. Głośno o Wieczystej zrobiło się w czerwcu 2020 roku, kiedy spory kapitał w klub zdecydował się zainwestować biznesmen Wojciech Kwiecień[7].
Osiągnięcia
[edytuj | edytuj kod]- Najwyższy poziom ligowy – IV liga[6]
- Okręgowy Puchar Polski (Kraków)
– zwycięzca (2020, 2021) [6] – finalista (1952, 2017)[6]
- Wojewódzki Puchar Polski (Małopolska)
–Zwycięstwo (2021) [6]
Kadra zespołu
[edytuj | edytuj kod]Stan na 19 maja 2021
Nr | Poz. | Piłkarz |
---|---|---|
2 | OB | Patryk Kołodziej |
4 | OB | Seweryn Michalski |
5 | PO | Hubert Urbański |
6 | PO | Patryk Zieliński |
7 | PO | Sławomir Peszko |
8 | PO | Jakub Bąk |
9 | NA | Hubert Pachowicz |
10 | PO | Mateusz Gamrot |
11 | NA | Eden Hazard |
12 | OB | Grzegorz Kwiecień |
13 | OB | Damian Korczyk |
14 | NA | Paweł Słonina |
15 | NA | Wiktor Piejak |
16 | PO | Dariusz Gawęcki |
18 | PO | Mateusz Krasuski |
20 | OB | Adrian Jurkowski |
21 | PO | Łukasz Burliga |
Nr | Poz. | Piłkarz |
---|---|---|
22 | BR | Damian Drzewiecki |
23 | OB | Damian Guzik |
24 | OB | Dawid Jampich |
25 | OB | Krzysztof Kalemba |
26 | OB | Adrian Frańczak |
27 | PO | Piotr Madejski |
28 | PO | Radosław Majewski |
32 | NA | Krzysztof Szewczyk |
37 | BR | Michał Miśkiewicz |
50 | PO | Damian Sosnowski |
52 | PO | Daniel Suchan |
62 | PO | Kamil Banachowicz |
67 | OB | Marcin Makuch |
77 | PO | Emmanuel Kumah |
90 | PO | Łukasz Pietras |
98 | OB | Patryk Kura |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Eden Hazard. realmadrid.com. [dostęp 2019-07-24]. (hiszp.).
- ↑ a b c Ignaszewski Edward, Nocek Edward; „Historia Międzyzakładowego Klubu Sportowego „Wieczysta” Kraków (lata 1936–1992)”, Kraków, 1992.
- ↑ a b Redakcja, Rakowice, Ugorek, Wieczysta cz. II [online], dziennikpolski24.pl, 10 lutego 2008 [dostęp 2020-07-15] (pol.).
- ↑ Honor, ojczyzna i okupacyjny futbol [online], rfbl.pl, 4 listopada 2016 [dostęp 2020-07-15] (pol.).
- ↑ Historia klubu – Wieczysta Kraków [online], wieczystakrakow.futbolowo.pl [dostęp 2020-07-15] .
- ↑ a b c d e Wieczysta Kraków [online], 90minut.pl [dostęp 2020-07-15] .
- ↑ Wyborcza.pl [online], wyborcza.pl [dostęp 2020-11-03] .
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Wieczysta Kraków na 90minut.pl
- Klub Przyjaciół Wieczystej Kraków na twitter.com
- Wieczysta Krakow, [w:] baza Transfermarkt (drużyny-składy) [dostęp 2021-04-20] .
Kategoria:Wieczysta Kraków Kategoria:Kluby piłkarskie w Krakowie Kategoria:Kluby piłkarskie założone w 1942
Kariera klubowa
[edytuj | edytuj kod]Początek kariery
[edytuj | edytuj kod]Karierę piłkarską rozpoczął w Royal Stade Brainois, w latach 2003–2005 występował w Tubize. W 2005 roku został zawodnikiem Lille OSC. 24 listopada 2007 zadebiutował w jego barwach w Ligue 1 (Liga francuska) w przegranym 0:2 meczu z AS Nancy, w którym w drugiej połowie zmienił Nicolasa Fauverguea[1]. W sezonie 2008/2009 wywalczył miejsce w podstawowym składzie francuskiego klubu, strzelił również swojego pierwszego gola w ekstraklasie – 20 września 2008 zdobył bramkę w spotkaniu z AJ Auxerre (3:2)[2]. Ponadto został uznany za najlepszego młodego gracza Ligue 1[3].
Pierwszy skład Lille i pierwsze sukcesy
[edytuj | edytuj kod]W sezonie 2009/2010 Hazard zadebiutował w Lidze Europy, strzelił również w tych rozgrywkach dwa gole, m.in. jednego w spotkaniu 1/8 finału z Liverpoolem, zapewniając swojemu zespołowi zwycięstwo 1:0[4]. W Ligue 1 wystąpił w 37 spotkaniach i ponownie został uznany za najlepszego młodego gracza. Ponadto trafił do „jedenastki sezonu” francuskiej ekstraklasy. W kolejnych rozgrywkach (2010/2011), w których zdobył siedem bramek (m.in. w meczu z Nancy (1:0)[5] i spotkaniu z Valenciennes FC w 92. minucie (2:1)[6]) wraz z Lille został mistrzem Francji. Wywalczył również puchar kraju – w finałowym pojedynku z Paris Saint-Germain wystąpił w podstawowym składzie[7]. Po raz drugi znalazł się w „jedenastce sezonu”, został również wybrany najlepszym graczem Ligue 1[8]. W lipcu 2011 roku zagrał w meczu o Superpuchar Francji z Olympique Marsylia, w którym strzelił gola, lecz Lille przegrało 4:5[9].
W sezonie 2011/2012 Hazard rozegrał w Ligue 1 38 meczów i strzelił 20 goli (m.in. trzy w spotkaniu z Nancy, zapewniając swojemu zespołowi zwycięstwo 4:1[10]). Ponownie został wybrany najlepszym graczem francuskiej ekstraklasy i po raz trzeci trafił do „najlepszej jedenastki rozgrywek”[11]. Zadebiutował również w Lidze Mistrzów – 14 września 2011 wystąpił w spotkaniu z CSKA Moskwa[12]. W 2011 otrzymał także nagrodę Bravo Award[13].
Chelsea
[edytuj | edytuj kod]Sezon 2012/13
[edytuj | edytuj kod]4 czerwca 2012 roku Hazard podpisał kontrakt z Chelsea[14]. Pierwszy mecz w nowych barwach rozegrał 12 sierpnia w przegranym 2:3 meczu o Tarczę Wspólnoty przeciwko Manchesterowi City. W Premier League zadebiutował 19 sierpnia w meczu przeciwko Wigan Athletic, w którym zaliczył asystę oraz wywalczył wykorzystany przez Franka Lamparda rzut karny. Swojego pierwszego gola zdobył sześć dni później przeciwko Newcastle United z rzutu karnego. W fazie grupowej Ligi Mistrzów Belg zagrał we wszystkich meczach. Chelsea zakończyła rozgrywki grupowe na trzecim miejscu i nie wyszła z grupy, przechodząc do Ligi Europy.
23 stycznia 2013 roku Hazard po starciu z chłopcem od podawania piłek otrzymał pierwszą w swojej karierze czerwoną kartkę[15]. W rozegranym 11 maja meczu Premier League przeciwko Aston Villi asystował przy obu golach Franka Lamparda, który tym samym został rekordzistą pod względem liczby goli strzelonych dla Chelsea[16].
W swoim pierwszym sezonie na Stamford Bridge zdobył 13 bramek i 19 asyst w 62 rozegranych spotkaniach oraz wygrał Ligę Europy – w finałowym meczu przeciwko Benfice nie zagrał z powodu kontuzji. Został również wybrany do najlepszej jedenastki sezonu Premier League[17].
Sezon 2013/14
[edytuj | edytuj kod]Hazard wystąpił w meczu o Superpuchar Europy UEFA 2013 przeciwko Bayernowi Monachium, w którym strzelił bramkę na 2:1, jednak Chelsea przegrała ten mecz w rzutach karnych.
4 grudnia w meczu przeciwko Sunderlandowi Hazard dwukrotnie wpisał się na listę strzelców, pomagając drużynie w zwycięstwie 4:3. 8 lutego 2014 roku w meczu przeciwko Newcastle zanotował pierwszego dla Chelsea hat-tricka[18].
Na koniec sezonu Hazard został wybrany Młodym Piłkarzem Roku według PFA oraz najlepszym zawodnikiem sezonu w Chelsea, a także drugi raz z rzędu znalazł się w najlepszej jedenastce sezonu[17].
Sezon 2014/15
[edytuj | edytuj kod]Przed sezonem Hazard zmienił numer na koszulce z 17 na 10. Pierwszego gola w sezonie strzelił przeciwko Leicester City.
12 lutego przedłużył kontrakt z klubem do 2020 roku[19].
1 marca wywalczył z klubem Puchar Ligi Angielskiej – w meczu finałowym grał przez całe 90 minut.
26 kwietnia Belg został wybrany przez PFA najlepszym piłkarzem roku w Anglii. Tydzień później w wygranym 1:0 meczu z Crystal Palace Hazard zdobył jedynego gola meczu, dobijając niewykorzystany wcześniej przez siebie rzut karny. Zwycięstwo to zapewniło Chelsea tytuł mistrza Anglii[17]. Sezon zakończył z 19 golami w 54 meczach we wszystkich rozgrywkach, w tym 14 w 38 spotkaniach ligowych. Indywidualnie Hazard oprócz nagrody piłkarza roku w Anglii otrzymał nagrody najlepszego zawodnika sezonu w Chelsea.
Sezon 2015/16
[edytuj | edytuj kod]Przez cały sezon 2015/16 Hazard nie mógł znaleźć optymalnej formy. Swojego pierwszego gola w sezonie zawodnik zdobył dopiero 31 stycznia 2016 roku z rzutu karnego przeciwko MK Dons w meczu Pucharu Anglii – wcześniej nie wpisał się na listę strzelców przez 2358 minut meczowych[20]. Pierwsze dwie bramki w Premier League Belg zdobył w kwietniu przeciwko Bournemouth.
2 maja w meczu przeciwko Tottenhamowi jego gol zdobyty w 83 minucie meczu zapewnił Chelsea remis 2:2. Ten wynik sprawił, że Leicester City zostało mistrzem Anglii.
Sezon 2016/17
[edytuj | edytuj kod]W pierwszym meczu nowego sezonu przeciwko West Hamowi Hazard wykorzystał rzut karny, przyczyniając się do zwycięstwa Chelsea 2:1[21].
Od 1 października do 31 grudnia 2016 roku Chelsea zanotowała 13 zwycięstw z rzędu w lidze – w meczach tych Hazard zdobył siedem bramek, a w październiku zdobył nagrodę Premier League Player of the Month. 4 lutego 2017 roku w meczu przeciwko Arsenalowi zdobył bramkę po indywidualnej akcji, pomagając swojej drużynie w zwycięstwie 3:1. Gol ten został wybrany bramką miesiąca w lidze.
Na koniec sezonu Hazard został po raz drugi mistrzem Anglii. Pomógł też Chelsea dojść do finału Pucharu Anglii, który Chelsea przegrała 1:2 z Arsenalem[17]. W lidze strzelił 16 bramek i zanotował pięć asyst. Hazard został po raz czwarty wybrany do najlepszej jedenastki sezonu Premier League i po raz trzeci został piłkarzem sezonu Chelsea[17].
Sezon 2017/18
[edytuj | edytuj kod]Hazard pierwszą część sezonu stracił z powodu kontuzji. Pierwszego gola w lidze zdobył 28 października przeciwko Bournemouth. W wygranym 4:0 meczu przeciwko Brighton & Hove Albion strzelił swojego setnego ligowego gola w profesjonalnej karierze[22].
19 maja wygrał z Chelsea Puchar Anglii – w wygranym 1:0 finale przeciwko Manchesterowi United zdobył z rzutu karnego jedynego gola tego meczu[17].
Dzięki udanym dla Belgii mistrzostwom świata Hazard znalazł się w wybranej przez FIFPro najlepszej jedenastce sezonu na świecie, wraz z kolegą klubowym N’Golo Kanté[23].
Sezon 2018/19
[edytuj | edytuj kod]Pierwszego gola w sezonie 2018/19 Hazard strzelił przeciwko Newcastle. We wrześniu Hazard zdobył 5 goli w czterech meczach (w tym hat-tricka w meczu przeciwko Cardiff City), dzięki czemu został wybrany piłkarzem miesiąca Premier League[24]. 26 grudnia przeciwko Watfordowi zdobył dwa gole – pierwszy z nich był jego setnym trafieniem dla Chelsea[25].
Na koniec 2018 roku Hazard został wybrany Sportowcem Roku w Belgii[26]. W kwietniu 2019 roku jego gol przeciwko West Hamowi po indywidualnej akcji został wybrany najładniejszym golem miesiąca w lidze[27].
29 maja Hazard po raz drugi w barwach Chelsea świętował zwycięstwo w Lidze Europy. W wygranym 4:1 finale przeciwko Arsenalowi strzelił dwa gole i zaliczył asystę przy trafieniu Pedro, dzięki czemu został wybrany zawodnikiem meczu[28]. W całym sezonie Hazard zdobył 21 goli, z czego w Premier League zaliczył 16 trafień. Oprócz tego, 15 ligowych asyst pozwoliło Belgowi na zdobycie nagrody Playmaker Award dla najlepszego asystenta ligi[29]. Na koniec sezonu po raz czwarty został wybrany najlepszym zawodnikiem sezonu w Chelsea[17].
Łącznie przez siedem lat gry w Chelsea Hazard wystąpił w 352 meczach, w których strzelił 110 bramek i zanotował 92 asysty[30]. W momencie odejścia z Chelsea był dziewiątym najlepszym strzelcem drużyny ze Stamford Bridge[31].
Real Madryt
[edytuj | edytuj kod]7 czerwca 2019 roku oficjalnie został ogłoszony transfer Hazarda do Realu Madryt[31]. 20 lipca 2021 roku rozwiązał kontrakt z Realem Madryt i związał się 5-letnim kontraktem z polskim klubem Wieczysta Kraków
Kariera reprezentacyjna
[edytuj | edytuj kod]W barwach narodowych po raz pierwszy wystąpił 29 marca 2006 w meczu reprezentacji do lat 15 z Luksemburgiem, w którym strzelił gola, przyczyniając się do zwycięstwa 2:0[32]. W 2007 wraz z kadrą do lat 17 uczestniczył w mistrzostwach Europy – Belgowie wywalczyli w nich brązowe medale, a Hazard zdobył bramkę z rzutu karnego w grupowym spotkaniu z Holandią (2:2)[33]. Ponadto zdobył gola w serii rzutów karnych przegranego pojedynku półfinałowego z Hiszpanią[34].
Również w 2007 Hazard brał udział w mistrzostwach świata do lat 17 – w turnieju, który odbył się w Korei Południowej, rozegrał trzy mecze, zaś Belgowie nie wywalczyli awansu do fazy pucharowej[35]. W latach 2007–2009 regularnie występował w reprezentacji U-19 – m.in. 10 października 2008 strzelił dla niej dwa gole w zremisowanym 2:2 spotkaniu z Chorwacją[36]. 19 listopada 2008 zadebiutował w kadrze seniorskiej w pojedynku z Luksemburgiem, w którym wszedł na boisko w drugiej połowie[37].
W 2009 rozegrał pięć meczów w kwalifikacjach do mistrzostw świata w RPA[35]. 7 października 2011 w spotkaniu eliminacji do mistrzostw Europy w Polsce i na Ukrainie z Kazachstanem strzelił swojego pierwszego gola w reprezentacji, przyczyniając się do zwycięstwa 4:1[38]. 25 maja 2012 w towarzyskim pojedynku z Czarnogórą (2:2) strzałem z rzutu karnego zdobył swoją drugą bramkę[39].
W 2018 został powołany do reprezentacji Belgii na Mistrzostwa Świata w Rosji, na których jego drużyna zajęła trzecie miejsce[40]. Sam Hazard na turnieju strzelił trzy bramki (dwie w meczu grupowym z Tunezją i jedną w meczu o 3. miejsce przeciwko Anglii) i zaliczył dwie asysty. Został też nagrodzony Srebrną Piłką jako drugi najlepszy piłkarz turnieju, za Luką Modriciem.
Statystyki kariery
[edytuj | edytuj kod]Aktualne na 14 czerwca 2020.
Zespół | Sezon | Liga | Puchar[a] | Puchar Ligi[b] | Europa[c] | Pozostałe[d] | Łącznie | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Występy | Gole | Występy | Gole | Występy | Gole | Występy | Gole | Występy | Gole | Występy | Gole | ||
Lille OSC | 2007/08 | 4 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | — | — | 4 | 0 | ||
2008/09 | 30 | 4 | 4 | 2 | 1 | 0 | — | — | 35 | 6 | |||
2009/10 | 37 | 5 | 1 | 0 | 2 | 1 | 12 | 4 | — | 52 | 10 | ||
2010/11 | 38 | 7 | 5 | 3 | 2 | 2 | 9 | 0 | — | 54 | 12 | ||
2011/12 | 38 | 20 | 3 | 1 | 1 | 0 | 6 | 0 | 1 | 1 | 49 | 22 | |
Łącznie | 147 | 36 | 13 | 6 | 6 | 3 | 27 | 4 | 1 | 1 | 194 | 50 | |
Chelsea | 2012/13 | 34 | 9 | 6 | 1 | 5 | 2 | 13 | 1 | 4 | 0 | 62 | 13 |
2013/14 | 35 | 14 | 3 | 0 | 1 | 0 | 9 | 2 | 1 | 1 | 49 | 17 | |
2014/15 | 38 | 14 | 1 | 0 | 6 | 2 | 7 | 3 | — | 52 | 19 | ||
2015/16 | 31 | 4 | 2 | 2 | 1 | 0 | 8 | 0 | 1 | 0 | 43 | 6 | |
2016/17 | 36 | 16 | 4 | 1 | 3 | 0 | — | — | 43 | 17 | |||
2017/18 | 34 | 12 | 5 | 1 | 4 | 1 | 8 | 3 | 0 | 0 | 51 | 17 | |
2018/19 | 37 | 16 | 2 | 0 | 5 | 3 | 8 | 2 | 0 | 0 | 52 | 21 | |
Łącznie | 245 | 85 | 23 | 5 | 25 | 8 | 53 | 11 | 6 | 1 | 352 | 110 | |
Real Madryt | 2019/20 | 16 | 1 | 0 | 0 | — | 6 | 0 | 0 | 0 | 22 | 1 | |
Łącznie w karierze | 408 | 122 | 36 | 11 | 31 | 11 | 85 | 15 | 7 | 2 | 568 | 161 |
Sukcesy
[edytuj | edytuj kod]Lille OSC
[edytuj | edytuj kod]- Mistrzostwo Francji: 2010/11
- Puchar Francji: 2010/11
Chelsea
[edytuj | edytuj kod]- Mistrzostwo Anglii: 2014/15, 2016/17
- Puchar Anglii: 2017/18
- Puchar Ligi Angielskiej: 2014/15
- Liga Europy UEFA: 2012/13, 2018/19
- Finał Pucharu Anglii: 2016/17
- Finał Pucharu Ligi Angielskiej: 2018/19
- Finał Klubowych mistrzostw świata: 2012
Real Madryt
[edytuj | edytuj kod]Reprezentacyjne
[edytuj | edytuj kod]- 3. miejsce na Mistrzostwach świata: 2018
Indywidualne
[edytuj | edytuj kod]- Wicekról strzelców Ligue 1: 2011/2012 (20 goli)
- Gracz roku Ligue 1: 2010/2011, 2011/2012
- Młody gracz roku Ligue 1: 2008/2009, 2009/2010
- Młody gracz roku Barclays Premier League: 2013/2014
- Jedenastka roku Ligue 1: 2009/2010, 2010/2011, 2011/2012
- Bravo Award: 2011
- Jedenastka roku Premier League: 2012/2013. 2013/2014, 2014/2015, 2016/2017
- Gracz roku Chelsea FC: 2013/2014, 2014/2015, 2016/2017, 2018/2019
- Gracz roku Premier League: 2014/2015
- Premier League Player of the Month: październik 2016, wrzesień 2018
- FIFA World XI: 2018
- Premier League Goal of the Month: luty 2017, kwiecień 2019
- Srebrna Piłka Mistrzostw Świata: 2018
- Sportowiec Roku w Belgii: 2018
- Premier League Playmaker of the Season: 2018/2019
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]26 kwietnia 2012 poślubił Natachę Van Honacker[41].
Pochodzi z piłkarskiej rodziny – ojciec Thierry grał w drugiej lidze belgiskiej, zaś matka Carine występowała w najwyższej klasie rozgrywkowej kobiet. Po zakończeniu karier zostali nauczycielami wychowania fizycznego.
Jest najstarszym spośród czwórki rodzeństwa; jego bracia, Thorgan, Kylian i Ethan również są piłkarzami.
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Występy w Pucharze Francji i Pucharze Anglii
- ↑ Występy w Pucharze Ligi Francuskiej i Pucharze Ligi Angielskiej
- ↑ Uwzględniono: Liga Mistrzów UEFA – 49 (8), Liga Europy UEFA – 31 (5), Kwalifikacje do Ligi Europy UEFA – 5 (2).
- ↑ Uwzględniono: Superpuchar Francji – 1 (1), Tarcza Wspólnoty – 2 (0), Superpuchar Europy UEFA – 2 (1), Klubowe mistrzostwa świata – 2 (0).
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ AS Nancy Lorraine 2-0 LOSC Lille Métropole. lfp.fr. [dostęp 2012-05-28]. (fr.).
- ↑ LOSC Lille Métropole 3-2 AJ Auxerre. lfp.fr. [dostęp 2012-05-28]. (fr.).
- ↑ Hazard named Young Player of Year. ligue1.com. [dostęp 2012-05-28]. (ang.).
- ↑ Lille 1 - 0 Liverpool. news.bbc.co.uk. [dostęp m 2012-05-28]. (ang.).
- ↑ AS Nancy Lorraine 0-1 LOSC Lille Métropole. lfp.fr. [dostęp 2012-05-28]. (ang.).
- ↑ LOSC Lille Métropole 2-1 Valenciennes FC. lfp.fr. [dostęp 2012-05-28]. (ang.).
- ↑ Paris Saint-Germain 0-1 LOSC Lille Métropole. fff.fr. [dostęp 2012-05-28]. (fr.).
- ↑ UNFP : Trophées UNFP du football Un petit coin de paradis.... unfp.org. [dostęp 2012-05-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-18)]. (fr.).
- ↑ LOSC Lille 4-5 Olympique de Marseille. lfp.fr. [dostęp 2012-06-04]. (fr.).
- ↑ LOSC Lille Métropole 4-1 AS Nancy Lorraine. lfp.fr. [dostęp 2012-05-28]. (fr.).
- ↑ UNFP : Trophées UNFP du football Le palmarès complet.... unfp.org. [dostęp 2012-05-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-03)]. (fr.).
- ↑ Doumbia at the double as CSKA deny Lille. uefa.com. [dostęp 2012-05-28]. (ang.).
- ↑ The "Bravo" Award. rsssf.com. [dostęp 2012-05-28]. (ang.).
- ↑ Eden Hazard: Chelsea complete transfer of Lille midfielder [online], 4 czerwca 2012 [dostęp 2019-06-07] (ang.).
- ↑ Dominic Fifield at Liberty Stadium , Swansea ballboy incident leads to red card for Eden Hazard, „The Guardian”, 23 stycznia 2013, ISSN 0261-3077 [dostęp 2019-06-07] (ang.).
- ↑ Frank Lampard sets Chelsea scoring record to keep Aston Villa in murk. [dostęp 2013-05-11]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g Eden Hazard's Career at Chelsea. [dostęp 2019-06-07]. (ang.).
- ↑ Chelsea 3-0 Newcastle United [online], 8 lutego 2014 [dostęp 2019-06-07] (ang.).
- ↑ Eden Hazard Signs New 5-and-a-Half-Year Chelsea Deal [online], 90min.com, 12 lutego 2015 [dostęp 2019-06-08] (ang.).
- ↑ Dominic Fifield at Stadium MK , Oscar scores hat-trick in Chelsea rout of sorry MK Dons, „The Guardian”, 31 stycznia 2016, ISSN 0261-3077 [dostęp 2019-06-07] (ang.).
- ↑ Chelsea vs. West Ham United - Football Match Report - August 15, 2016 - ESPN [online], ESPN.com [dostęp 2019-06-07] (ang.).
- ↑ Adrian Kajumba , Key talking points from Chelsea's win at Brighton [online], mirror, 20 stycznia 2018 [dostęp 2019-06-07] .
- ↑ FIFPro World XI Named at Prestigious FIFA Best Awards Ceremony in London [online], 90min.com, 24 września 2018 [dostęp 2019-06-08] (ang.).
- ↑ Hazard named September 2018 EA SPORTS Player of the Month [online], www.premierleague.com [dostęp 2019-06-07] (ang.).
- ↑ Hazard scores 100th goal for Chelsea. goal.com. [dostęp 2019-06-08]. (ang.).
- ↑ Flanders News , Eden Hazard is Sportsman and Nina Derwael Sportswoman of the year. [online], vrtnws.be, 23 grudnia 2018 [dostęp 2019-06-08] (ang.).
- ↑ Hazard wins April 2019 Carling Goal of the Month award [online], www.premierleague.com [dostęp 2019-06-08] (ang.).
- ↑ Chelsea beat Arsenal 4-1 to win Europa League final [online], 29 maja 2019 [dostęp 2019-06-07] (ang.).
- ↑ Hazard wins 2018/19 Premier League Playmaker of the Season Award [online], www.premierleague.com [dostęp 2019-06-08] (ang.).
- ↑ Wirtualna Polska Media , Oficjalnie: Eden Hazard piłkarzem Realu Madryt! - WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl, 7 czerwca 2019 [dostęp 2019-06-07] (pol.).
- ↑ a b Eden Hazard transfer deal agreed. [dostęp 2019-06-08]. (ang.).
- ↑ Luxemburg 0 - 2 België. static.belgianfootball.be. [dostęp 2012-05-28]. (niderl.).
- ↑ European U-17 Championship 2007. rsssf.com. [dostęp 2012-05-28]. (ang.).
- ↑ Home heartache as Spain prevail. uefa.com. [dostęp 2012-05-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-09)]. (ang.).
- ↑ a b Eden HAZARD. fifa.com. [dostęp 2012-05-28]. (ang.).
- ↑ Kroatië 2 - 2 België. static.belgianfootball.be. [dostęp 2012-05-28]. (niderl.).
- ↑ Luxemburg 1 - 1 België. static.belgianfootball.be. [dostęp 2012-05-28]. (niderl.).
- ↑ België 4 - 1 Kazachstan. static.belgianfootball.be. [dostęp 2012--5-28]. (niderl.).
- ↑ België-Montenegro: 2-2. belgianfootball.be. [dostęp 2012-05-28]. (niderl.).
- ↑ Wirtualna Polska Media , Mundial 2018. Belgia trzecią drużyną świata! Sukces szyty na miarę - WP SportoweFakty, „sportowefakty.wp.pl”, 14 lipca 2018 [dostęp 2018-07-14] (pol.).
- ↑ Eden Hazard is in het grootste geheim getrouwd. sporza.be, 2012-06-15. [dostęp 2016-11-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-04)]. (niderl.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Eden Hazard w bazie BelgianFootball.be (niderl.)
- Eden Hazard w bazie LFP.fr (fr.)
- Eden Hazard w bazie Thetopforward.com (ang.)
- Eden Hazard, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2020-11-20] .
- Minty27/brudnopis w bazie National Football Teams (ang.)
- Minty27/brudnopis w bazie Soccerbase (ang.)
Kategoria:Reprezentanci Belgii w piłce nożnej Kategoria:Piłkarze AFC Tubize Kategoria:Piłkarze Lille OSC Kategoria:Piłkarze Chelsea F.C. Kategoria:Piłkarze Realu Madryt Kategoria:Piłkarze ze 100 i więcej występami w reprezentacji Kategoria:Uczestnicy Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej 2014 Kategoria:Uczestnicy Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej 2018 Kategoria:Uczestnicy Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej 2016 Kategoria:Uczestnicy Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej 2020 Kategoria:Ludzie urodzeni w La Louvière Kategoria:Urodzeni w 1991