Wiskozymetr Ostwalda
Lepkościomierz Ostwalda, wiskozymetr Ostwalda – rodzaj lepkościomierza kapilarnego, w którym podstawą pomiaru lepkości kinematycznej jest prędkość przepływu cieczy przez kalibrowaną kapilarę w ściśle określonych warunkach pomiarowych (przepływ laminarny i stacjonarny, zob. też prawo Hagena-Poiseuille’a). Pomiaru dokonuje się przez napełnienie cieczą (np. badanym olejem) szerszej części U-rurki do dolnej części rozszerzenia, zassaniu cieczy do lewej części i zmierzeniu czasu przemieszczanie się menisku między kreskami kapilary. W czasie pomiaru U-rurka usytuowana jest pionowo. Wartość lepkości kinematycznej otrzymuje się mnożąc czas przepływu t przez stałą kapilary K.
Na podobnej zasadzie działają lepkościomierze Ubbelohdego i Pinkiewicza.
Nazwa wiskozymetru pochodzi od nazwiska niemieckiego profesora Wilhelma Ostwalda (laureata Nagrody Nobla w dziedzinie chemii w roku 1909).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Tribologia. Tarcie, zużywanie i smarowanie. Warszawa: 1993.
- Stanisław Bursa: Chemia fizyczna wyd. 2 poprawione. Warszawa: PWN, 1979, s. 303–304. ISBN 83-01-00152-6. (pol.).
- Wyznaczanie współczynnika lepkości > Wyznaczanie kinematycznego współczynnika przy użyciu wiskozymetru Ostwalda. [w:] Materiały dydaktyczne AM Gdynia [on-line]. vega.am.gdynia.pl. [dostęp 2014-06-19].
- Ćwiczenie 1. Pomiary lepkości cieczy. [w:] Materiały nieorganiczne i kompozytowe w biotechnologii [on-line]. pldocs.org, 2013-08-01. [dostęp 2014-06-20]. (pol.).