Wybory prezydenckie w Kolumbii w 2010 roku
Wybory prezydenckie w Kolumbii w 2010 roku odbyły się w dwóch turach głosowania i wyłoniły następcę na stanowisku prezydenta po urzędującym Álvaro Uribe. Pierwsza tura wyborów odbyła się 30 maja 2010. Wygraną odniósł w niej Juan Manuel Santos (46,7% głosów), który 20 czerwca 2010 zmierzył się w drugiej turze z Antanasem Mockusem (21,5% głosów). Odniósł w niej wyraźne zwycięstwo, uzyskując 69% głosów.
Organizacja wyborów i kandydaci
[edytuj | edytuj kod]Prezydent Kolumbii wybierany jest na 4-letnią kadencję w głosowaniu powszechnym. Zgodnie z prawem, głowa państwa może pełnić mandat przez co najwyżej dwie następujące po sobie kadencje. W związku z tym prezydent Álvaro Uribe, rządzący krajem od 2002, nie mógł ubiegać się o kolejną reelekcję w wyborach w 2010. Decyzję tę w lutym 2010 wydał ostatecznie Sąd Konstytucyjny, który odrzucił propozycję parlamentu w zakresie organizacji referendum w sprawie dopuszczenia do pełnienia urzędu przez prezydenta trzy kadencje z rzędu. Inicjatywę w tej sprawie zgłosili parlamentarzyści z partii prezydenckiej. Sąd orzekł, że referendum takie stanowiłoby "znaczne naruszenie zasad demokratycznych"[1].
Zaraz po ogłoszeniu wyroku sądu z 26 lutego 2010, Juan Manuel Santos, były minister obrony w rządzie Uribe, zapowiedział zamiar startu w wyborach z ramienia prezydenckiej Partii U. Jego głównym rywalem początkowo wydawał się być Sergio Fajardo, były burmistrz Medellín, który zadeklarował start jako kandydat niezależny[1].
14 marca 2010 w Kolumbii odbyły się wybory parlamentarne, w których zwycięstwo odniosła rządząca Partia U. Tego samego dnia odbyły się prawybory w Partii Zielonych i Kolumbijskiej Partii Konserwatywnej. Zwycięzcą w tej pierwszej został były burmistrz Bogoty, Antanas Mockus, natomiast kandydatem konserwatystów została wybrana nieznaczną różnicą głosów Noemí Sanín. Start Sanín oznaczał wystawienie własnych kandydatów przez każdą z trzech głównych partii wchodzących w skład rządzącej centroprawicowej koalicji (Partia U, Kolumbijska Partia Konserwatywna, Radykalna Zmiana). Radykalna Zmiana swoim kandydatem mianowała już wcześniej Germána Vargasa Llerasa[2][3].
Kandydatami opozycji, obok Mockusa, byli Gustavo Petro z lewicowego Alternatywnego Bieguna Demokratycznego oraz Rafael Pardo z centrolewicowej Kolumbijskiej Partii Liberalnej[3]. 5 kwietnia 2010 Sergio Fajardo został kandydatem na urząd wiceprezydenta u boku Antanasa Mockusa[2]. Ogółem w wyborach wzięło udział 9 kandydatów:
-
Juan Manuel Santos -
Antanas Mockus -
Germán Vargas Lleras -
Gustavo Petro -
Noemí Sanín -
Róbinson Devia -
Jairo Calderón -
Jaime Araújo
Kampania wyborcza
[edytuj | edytuj kod].png)
Tuż przed pierwszą turą wyborów faworytami do zwycięstwa pozostawali Juan Manuel Santos oraz Anatanas Mockus. Sondaże wskazywały na podobne poparcie dla nich, zarówno w I jak i w II turze głosowania. Santos w czasie kampanii wyborczej deklarował zamiar kontynuowania polityki prezydenta Uribe. W zakresie polityki bezpieczeństwa deklarował zwalczane handlu narkotykami oraz dalszą walkę z FARC. Mockus zapowiadał zmianę stylu uprawiana polityki. Koncentrował się na sprawach edukacji, swoją kampanię prowadził aktywnie w przestrzeni wirtualnej, wykorzystując do tego celu portale społecznościowe. Jego symbolem był słonecznik i kolor zielony. Cieszył się poparciem wśród ludzi młodych i elektoratu miejskiego, podczas gdy Santosa popierała większość mieszkańców prowincji. Przeciwnicy zarzucali Mockusowi brak doświadczenia i nieprzygotowanie do prowadzenia zdecydowanej polityki wobec organizacji paramilitarnych i przestępczych[3][4][5].
Wyniki wyborów
[edytuj | edytuj kod]Zdecydowane zwycięstwo w I turze wyborów odniósł Juan Manuel Santos, zdobywając 46,7% głosów. Antanas Mockus z Partii Zielonych zajął drugie miejsce z wynikiem 21,5% głosów poparcia. Wysoka wygrana Santosa była o tyle zaskakująca, że stała w sprzeczności z wcześniejszymi sondażami przedwyborczymi. Niemniej jednak znaczna przewaga nad rywalem postawiła go w roli faworyta przed II turą głosowania, zaplanowaną na 20 czerwca 2010[6]. Santos po ogłoszeniu wyników powiedział, że jest nimi podekscytowany, lecz przyjmuje je z pokorą. Stwierdził, że jego wygrana jest również wygraną Kolumbii i demokracji. Wybory według słów ministra spraw wewnętrznych były najspokojniejszymi w ciągu 40 lat. W dniu głosowania służby bezpieczeństwa znalazły i unieszkodliwiły 7 ładunków wybuchowych oraz doszło do 4 ataków zbrojnych, w których zginął co najmniej jeden żołnierz[7].
- Wyniki I tury głosowania:
| Kandydat - Partia polityczna | Liczba głosów | % | |
|---|---|---|---|
| Juan Manuel Santos - Społeczna Partia Jedności Narodowej | 6 802 043 | 46,68% | |
| Antanas Mockus - Partia Zielonych | 3 134 222 | 21,51% | |
| Germán Vargas Lleras- Radykalna Zmiana | 1 473 627 | 10,11% | |
| Gustavo Petro - Alternatywny Biegun Demokratyczny | 1 331 267 | 9,14% | |
| Noemí Sanín - Kolumbijska Partia Konserwatywna | 893 819 | 6,13% | |
| Rafael Pardo - Kolumbijska Partia Liberalna | 638 302 | 4,38% | |
| Róbinson Devia - Movimiento la Voz de la Consciencia | 31 338 | 0,22% | |
| Jairo Calderón - Movimiento Apertura Liberal | 29 151 | 0,20% | |
| Jaime Araújo - Alianza Social Afrocolombiano | 14 847 | 0,10% | |
| Głosy nieważne | 432 404 | ||
| Razem (frekwencja 49,24%) | 14 781 020 | 100% | |
| Źródło:[8][9] | |||
20 czerwca 2010 w II turze głosowania zdecydowane zwycięstwo odniósł Juan Manuel Santos, uzyskawszy nieco ponad 69% głosów poparcia. Antanas Mockus zdobył ponad 27,5% głosów[10]. W dniu głosowania bezpieczeństwa w kraju strzegło ok. 350 tys. funkcjonariuszy policji i żołnierzy. Obowiązywała prohibicja oraz zamknięte zostały granice zewnętrzne i porty morskie[11]. W ciągu całego dnia zginęło co najmniej 10 żołnierzy; 7 z nich w wyniku wybuchu min podłożonych przez ELN oraz 3 w czasie walk z FARC. Po ogłoszeniu wygranej, Santos w swoim przemówieniu zobowiązał się do podejmowania wysiłków na rzecz zapewnienia bezpieczeństwa w każdej części kraju. Stwierdził, że czas FARC dobiegł końca i wezwał organizację do uwolnienia wszystkich przetrzymywanych zakładników. Podkreślił zasługi prezydenta Uribe, oznajmiając, że jest to także jego triumf. Zapowiedział skupienie się na tworzeniu miejsc pracy, walki z ubóstwem i zapewnieniu możliwości rozwoju dla wszystkich Kolumbijczyków. Mockus uznał swoją porażkę i pogratulował zwycięstwa rywalowi[12].
- Wyniki II tury głosowania:
| Kandydat - Partia polityczna | Liczba głosów | % | |
|---|---|---|---|
| Juan Manuel Santos - Społeczna Partia Jedności Narodowej | 9 004 221 | 69,05% | |
| Antanas Mockus - Partia Zielonych | 3 588 819 | 27,52% | |
| Głosy nieważne | 744 618 | ||
| Razem (frekwencja 44,48%) | 13 337 658 | 100% | |
| Źródło:[13] | |||
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Colombian judges deny Alvaro Uribe third term poll. BBC News, 27 lutego 2010. [dostęp 2010-06-15]. (ang.).
- ↑ a b Santos and Mockus headed for run-off. Angus Reid Global Monitor. [dostęp 2010-06-15]. (ang.).
- ↑ a b c Colombian elections: Candidate profiles. BBC News, 15 maja 2010. [dostęp 2010-06-15]. (ang.).
- ↑ Alvaro Uribe casts long shadow over Colombia election. BBC News, 26 maja 2010. [dostęp 2010-06-15]. (ang.).
- ↑ Uribe ally and ex-mayor vye in Colombia vote. Reuters, 30 maja 2010. [dostęp 2010-06-15]. (ang.).
- ↑ Colombia's Santos favoured for runoff. Reuters, 31 maja 2010. [dostęp 2010-06-15]. (ang.).
- ↑ Colombians vote for 'safe pair of hands' as president. BBC News, 31 maja 2010. [dostęp 2010-06-15]. (ang.).
- ↑ Eleccion Presidente y Vicepresidente 2010. Registraduría Nacional del Estado Civil. [dostęp 2010-06-21]. (hiszp.).
- ↑ Resolucion No. 1190 DE 2.010. Registraduría Nacional del Estado Civil, 9 czerwca 2010. [dostęp 2010-06-15]. (hiszp.).
- ↑ Colombia's Santos sweeps to presidential win. Reuters, 20 czerwca 2010. [dostęp 2010-06-21]. (ang.).
- ↑ Santos seeks Colombia election run-off victory. BBC News, 20 czerwca 2010. [dostęp 2010-06-21]. (ang.).
- ↑ Government candidate Santos wins Colombia election. BBC News, 21 czerwca 2010. [dostęp 2010-06-21]. (ang.).
- ↑ Segunda Vuelta Presidencial 2010. Registraduría Nacional del Estado Civil. [dostęp 2010-06-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-04)]. (hiszp.).