Stanisław Grochowiak

Stanisław Grochowiak

Stanisław Grochowiak (1934–1976) – polski poeta, prozaik, publicysta i dramaturg.

Cytaty z utworów

• Bo życie
  
  Znaczy:
  
  Kupować mięso Ćwiartować mięso
  Zabijać mięso Uwielbiać mięso
  Zapładniać mięso Przeklinać mięso
  Nauczać mięso i grzebać mięso
  I robić z mięsa I myśleć z mięsem
  I w imię mięsa Na przekór mięsu
  Dla jutra mięsa Dla zguby mięsa
  Szczególnie szczególnie w obronie mięsa
  A ono się pali!
  • Źródło: wiersz Płonąca żyrafa

• Bóg błogosławi małomównym
  Ale święci są tylko cisi
  Zbawieni – co nie poruszają wargami.

• Bunt nie przemija, bunt się ustatecznia
  • Źródło: Do S...

• Co ze mnie zostanie Nie martwi mnie to wcale.

• I drżymy. Dygot –
  Wiatru łopot,
  Łoskot kanonad,
  Chlupot łopat –
  Wszystko w czeluściach tej ogromnej trąby,
  Którą rozdyma krzyczący listopad.
  • Opis: przykład onomatopei.
  • Źródło: Listopad
  • Zobacz też: listopad

• Jest wiatr, co nozdrza mężczyzny rozchyla;
  Jest taki wiatr.
  Jest mróz, co szczęki mężczyzny zmarmurza;
  Jest taki mróz.
  • Źródło: Upojenie

• Powołał go Pan
  Na słup.
  Na słupie miał dom
  I grób.
  A ludzie chłopaka na szafot przywiedli,
  Unieśli mu głowę w muskularnej pętli.
  Powołał go pan na stryk.
  (...)
  A ludzie dziewczynę wśród przekleństw gwałcili
  I włosy jej ścięli, i ręce spalili.
  Powołał ją Pan
  Na gnój.
  (...)
  A ludzie mych wierszy słuchając powstają
  I wilki wychodzą żerującą zgrają...
  Powołał mnie Pan
  Na bunt.
  • Opis: świadome zastosowanie kakofonii w celach artystycznych ze zmianą rytmu w szóstym z przytoczonych wersów.
  • Źródło: Święty Szymon Słupnik

• Prosperuje w swojej skorupie jak mózg w puszce czaszki
  Patrzę w przerażeniu na rozum z wolna się gramolący
  Zatrzymał się Dokąd tak gnasz niepohamowanie.
  • Źródło: wiersz Żółw

• Szukam cię w nocy ciemnej,
  W taki mrok,
  W taki chłód
  • Źródło: Tęsknię za tobą jesiennie...

O Stanisławie Grochowiaku

• Grochowiak – narąbał całych ćwierci baroku, połci dekadencji, kawałów ekspresjonizmu, doprawił je Norwidem, Libertem, Gałczyńskim, Bóg wie czym jeszcze, wszystko to wrzucił do kotła, zagotował, odcedził i ciepłe jeszcze sprasował w gęste, treściwe wiersze.
  • Autor: Jan Błoński, cyt. za: culture.pl