(Translated by https://www.hiragana.jp/)
kucanie – Wikisłownik, wolny słownik wielojęzyczny Przejdź do zawartości

kucanie

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Wersja z dnia 21:29, 9 sty 2010 autorstwa Olafbot (dyskusja | edycje) (dodana wymowa: IPA: [kuˈʦ̑ãɲɛ], AS: [kuc'''ã'''ńe], opis: ZM|NAZAL|NIA)

kucanie (język polski)

wymowa:
IPA: [kuˈʦ̑ãɲɛ], AS: [kucãńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od → kucać
odmiana:
lp kucani|e, ~a, ~u, ~e, ~em, ~u, ~e; blm
przykłady:
(1.1)
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
wyrazy pokrewne:
czas. kucać ndk., kucnąć dk.; rzecz. kucnięcie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=kucanie&oldid=1198569”