minister
minister (język polski)
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
rzeczownik, rodzaj żeński
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik minister ministrowie dopełniacz ministra ministrów celownik ministrowi ministrom biernik ministra ministrów narzędnik ministrem ministrami miejscownik ministrze ministrach wołacz ministrze ministrowie - (2.1) nieodm.,
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik minister minister dopełniacz minister minister celownik minister minister biernik minister minister narzędnik minister minister miejscownik minister minister wołacz minister minister
- przykłady:
- (1.1) Premier i ministrowie pozowali razem do zdjęcia.
- (1.1) Ministrem finansów został były dyrektor tego banku.
- (2.1) Minister edukacji odwiedziła wczoraj szkoły podstawowe w Małopolsce.
- składnia:
- (1.1) minister + D.
- kolokacje:
- (1.1) minister zdrowia / finansów / rolnictwa • Rada Ministrów • minister bez teki • godność / urząd / stanowisko ministra • zostać / być mianowanym ministrem
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ministerstwo n, ministrowa ż, ministrówna ż, ministrant m, ministrantka ż, ministrantura ż, ministrowanie n
- czas. ministrować
- przym. ministerialny, ministrancki, ministerski
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) minister
- arabski: (1.1) وزير
- baskijski: (1.1) ministro
- bułgarski: (1.1) министър
- chorwacki: (1.1) ministar m
- dolnołużycki: (1.1) ministaŕ m
- duński: (1.1) minister w
- esperanto: (1.1) ministro
- fiński: (1.1) ministeri
- francuski: (1.1) ministre m
- górnołużycki: (1.1) minister m
- hiszpański: (1.1) ministro m
- islandzki: (1.1) ráðherra m
- japoński: (1.1)
大臣 (daijin) - niemiecki: (1.1) Minister m
- nowogrecki: (1.1) υπουργός m
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)(1.1)
- rosyjski: (1.1) министр m
- rumuński: (1.1) ministru m
- slovio: (1.1) minister (министер)
- szwedzki: (1.1) minister w
- włoski: (1.1) ministro m
- źródła:
minister (język angielski)
- wymowa:
- IPA: /ˈmɪnɨstɚ/ lub IPA: /ˈmɪnɪstə/
- wymowa amerykańska
- wymowa brytyjska
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) polit. minister
- (1.2) w dyplomacji: poseł nadzwyczajny, minister pełnomocny
- (1.3) rel. minister (duchowny protestancki, zwłaszcza kalwiński)
- (1.4) ktoś służący innym ludziom
czasownik
- (2.1) służyć
- przykłady:
- (1.1)
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ministry
- przym. ministerial
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
minister (język górnołużycki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) minister
- przykłady:
- (1.1)
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ministerstwo
- przym. ministerski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
minister (język łaciński)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- odmiana:
- (1.1-4) minist|er, ~ri (deklinacja II)
- przykłady:
- (1.1)
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
minister (slovio)
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- министер
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) minister
- przykłady:
- (1.1)
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
minister (język szwedzki)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- odmiana:
- (1.1) en minister, ministern, ministrar, ministrarna
- przykłady:
- (1.1)
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) budgetminister • premiärminister • statsminister • utrikesminister
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: