pseudonauka

pseudonauka (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌpsɛwdɔ̃naˈ^wuka], AS: [pseu̯dõna^u̯uka], zjawiska fonetyczne: nazal.• u → ł • epenteza ł • akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zbiór twierdzeń nieakceptowanych powszechnie przez środowisko naukowe, które aspirują do miana nauki; zob. też pseudonauka w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pseudonauka	pseudonauki
dopełniacz	pseudonauki	pseudonauk
celownik	pseudonauce	pseudonaukom
biernik	pseudonaukę	pseudonauki
narzędnik	pseudonauką	pseudonaukami
miejscownik	pseudonauce	pseudonaukach
wołacz	pseudonauko	pseudonauki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) paranauka

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) alchemia, astrologia, frenologia, kreacjonizm, łysenkizm, marryzm, numerologia, radiestezja, ufologia

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pseudonaukowość ż

przym. pseudonaukowy

przysł. pseudonaukowo

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. pseudo- + nauka

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) pseudoscience
• arabski: (1.1) علوم زائفة
• białoruski: (1.1) псеўданавука ż, ілжэнавука ż, лжэнавука ż
• bośniacki: (1.1) pseudonauka ż
• bułgarski: (1.1) псевдонаука ż, лъженаука ż
• czeski: (1.1) pseudověda
• francuski: (1.1) pseudo-science
• hiszpański: (1.1) pseudociencia
• japoński: (1.1) 疑似ぎじ科学かがく(ぎじかがく)
• kataloński: (1.1) pseudociència
• rosyjski: (1.1) лженаука ż
• serbski: (1.1) псеудонаука ż
• turecki: (1.1) sözdebilim
• węgierski: (1.1) pszeudotudománynak
• włoski: (1.1) pseudoscienza

źródła: