trunek

trunek (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈtrũnɛk], AS: [trũnek], zjawiska fonetyczne: nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) książk. napój alkoholowy

(1.2) daw. jakikolwiek napój

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	trunek	trunki
dopełniacz	trunku	trunków
celownik	trunkowi	trunkom
biernik	trunek	trunki
narzędnik	trunkiem	trunkami
miejscownik	trunku	trunkach
wołacz	trunku	trunki

przykłady:

(1.1) Wino to szlachetny trunek, znany już w starożytności.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) alkohol, drink, napitek

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. trunkowy m, trunkowa ż

przym. trunkowy

związki frazeologiczne:

na frasunek dobry trunek

etymologia:

niem. Trunk (napój), zob. Trunksucht (pijaństwo)

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) liquor, intoxicant
• arabski: (1.1) خمر ż (ḫamr)
• białoruski: (1.1) трунак m, напітак m
• bułgarski: (1.1) ичкия ż
• czeski: (1.1) alkoholický nápoj m, truňk m
• esperanto: (1.1) alkoholaĵo
• francuski: (1.1) boisson ż
• hiszpański: (1.1) bebida alcohólica ż
• japoński: (1.1) 酒さけ (さけ, sake)
• jidysz: (1.1) משקה ż (maszke)
• łaciński: (1.1) tēmētum n
• niemiecki: (1.1) Suff m
• rosyjski: (1.1) (алкогольный) напиток m
• włoski: (1.1) bevanda alcolica ż

źródła: