Bałtyk

Bałtyk (język polski)

Bałtyk (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈbawtɨk], AS: [bau̯tyk] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) geogr. Morze Bałtyckie

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Bałtyk	Bałtyki
dopełniacz	Bałtyku	Bałtyków
celownik	Bałtykowi	Bałtykom
biernik	Bałtyk	Bałtyki
narzędnik	Bałtykiem	Bałtykami
miejscownik	Bałtyku	Bałtykach
wołacz	Bałtyku	Bałtyki

przykłady:

(1.1) Na Bałtyku od kilku dni panuje sztorm.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) Morze Bałtyckie

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) morze

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bałtyckość ż, Bałt mos, Bałtyjka ż, Bałtyka ż, Bałtyjsk m, Bałtów m, Bałta ż, bałtystyka ż, bałtystka ż, bałtysta mos

przym. bałtycki, nadbałtycki, bałtyjski, bałtowski, bałcki

przysł. bałtycko

tem. słow. bałto-

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. Balticus

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: Morze Bałtyckie

• angielski: (1.1) Baltic
• arabski: (1.1) بلطيق
• baskijski: (1.1) Baltikoa
• białoruski: (1.1) Балтыка ż
• hiszpański: (1.1) Báltico m
• interlingua: (1.1) Baltico
• kaszubski: (1.1) Bôłt m, Bôłtëk m
• łaciński: (1.1) Balticus m
• niemiecki: (1.1) Ostsee ż
• nowogrecki: (1.1) Βαλτική ż
• słowacki: (1.1) Baltik m
• szwedzki: (1.1) Östersjön w
• włoski: (1.1) Baltico m

źródła: