antyteza

antyteza (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) twierdzenie sprzeczne do innego sądu; coś przeciwnego

(1.2) filoz. wg Kanta jeden z dwóch sprzecznych, równorzędnych sądów odnoszących się do tego samego metafizycznego zagadnienia

(1.3) filoz. wg Hegla drugie stadium dialektycznego rozwoju rzeczywistości przez triady

(1.4) liter. środek stylistyczny polegający na zestawieniu obok siebie w utworze dwóch przeciwstawnych znaczeniowo wyrażeń w jedną całość treściową, celem wywołania silniejszej ekspresji

odmiana:

(1.1-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	antyteza	antytezy
dopełniacz	antytezy	antytez
celownik	antytezie	antytezom
biernik	antytezę	antytezy
narzędnik	antytezą	antytezami
miejscownik	antytezie	antytezach
wołacz	antytezo	antytezy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) kontrast, przeciwieństwo

antonimy:

(1.1) teza

(1.2) teza

(1.3) teza, synteza

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. antytetyczny

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. antithesis < gr. ἀντίθεσις

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) antithesis
• bułgarski: (1.1) антитеза ż; (1.2) антитеза ż; (1.3) антитеза ż; (1.4) антитеза ż
• chorwacki: (1.1) antiteza ż
• łaciński: (1.4) contrapositum n
• słoweński: (1.1) antiteza ż
• ukraiński: (1.1) антитеза ż
• węgierski: (1.2) antitézis; (1.4) antitézis

źródła: