bananowy
Wygląd
bananowy (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) dotyczący bananów (drzew i owoców)
- (1.2) przyrządzony z bananów, z dodatkiem bananów
- (1.3) mający kolor banana: żółty o odcieniu zielonkawym[1][2][3], jasnożółty[4]
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik bananowy bananowa bananowe bananowi bananowe dopełniacz bananowego bananowej bananowego bananowych celownik bananowemu bananowej bananowemu bananowym biernik bananowego bananowy bananową bananowe bananowych bananowe narzędnik bananowym bananową bananowym bananowymi miejscownik bananowym bananowej bananowym bananowych wołacz bananowy bananowa bananowe bananowi bananowe
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) las bananowy • drzewo bananowe • bananowy liść • zapach bananowy
- (1.2) koktajl / sok / mus / przecier / dżem / jogurt / likier bananowy • deser bananowy • galaretka bananowa • lody bananowe • kaszka bananowa
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) żółty
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. bananówa ż, banan m, bananowiec m, bananownia ż, bananówka ż, bananowate nmos
- związki frazeologiczne:
- bananowa młodzież • republika bananowa • spódnica bananowa
- uwagi:
- (1.3) zobacz też: Indeks:Polski - Kolory
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) бананавы; (1.2) бананавы
- bułgarski: (1.1) бананов
- czeski: (1.1) banánový; (1.2) banánový
- esperanto: (1.1) banana
- litewski: (1.1) bananų
- rosyjski: (1.1) банановый; (1.2) банановый
- słowacki: (1.1) banánový; (1.2) banánový
- ukraiński: (1.1) банановий
- źródła:
- ↑ Hasło „bananowy” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „bananowy” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „bananowy” w: Słownik języka polskiego, red. Mieczysław Szymczak, t. I, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1992, ISBN 83-01-10902-5, s. 120.
- ↑ Hasło „bananowy” w: Słownik języka polskiego, red. Witold Doroszewski, t. I, Państwowe Wydawnictwo Wiedza Powszechna, Warszawa 1958–1969, s. 330.