bileter

bileter (język polski)

wymowa:

IPA: [bʲiˈlɛtɛr], AS: [bʹileter], zjawiska fonetyczne: zmięk.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pracownik teatru, kina itp. kontrolujący bilety przy wejściu

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	bileter	bileterzy
dopełniacz	biletera	bileterów
celownik	bileterowi	bileterom
biernik	biletera	bileterów
narzędnik	bileterem	bileterami
miejscownik	bileterze	bileterach
wołacz	bileterze	bileterzy

przykłady:

(1.1) Bileter nie chciał nas wpuścić, bo okazało się, że zapomnieliśmy biletów.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bilet m, bilecik m

forma żeńska bileterka ż

przym. biletowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Zawody

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) attendant
• białoruski: (1.1) білецёр m
• interlingua: (1.1) billetero
• rosyjski: (1.1) билетёр m
• słowacki: (1.1) biletár m
• słoweński: (1.1) biljeter m
• ukraiński: (1.1) білетер m
• węgierski: (1.1) jegyszedő
• włoski: (1.1) bigliettaio m

źródła: