birbante

birbante (język włoski)

wymowa:

IPA: /birˈbante/

podział przy przenoszeniu wyrazu: bir•ban•te

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) łajdak, łotr

(1.2) żart. psotnik, urwis

rzeczownik, rodzaj żeński

(2.1) łajdaczka, łotrzyca

(2.2) żart. psotnica

odmiana:

(1.1-2) lp birbante; lm birbanti

(2.1-2) lp birbante; lm birbanti

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) birba, birbo, birbone, briccone, canaglia, farabutto, filibustiere, furfante, gaglioffo, imbroglione, lestofante, malandrino, manigoldo, mariolo, mascalzone, ribaldo

(1.2) birba, birbo, birbone, birichino, discolo, mariolo, monello

antonimy:

(1.1) galantuomo

(1.2) angelo, santo

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. birba ż, birbo m, birba ż, birbone m, birbona ż, birberia ż, birbonata ż, birboneria ż, birbonaggine ż, birbanteria ż, birbantaggine ż

czas. birboneggiare, birbanteggiare

przym. birbo, birbone, birbesco, birbonesco, birbantesco

przysł. birbescamente, birbonescamente, birbantescamente

związki frazeologiczne:

etymologia:

wł. birba

uwagi:

źródła: