faint

faint (język angielski)

wymowa:

IPA: /feɪ̯nt/, SAMPA: /feInt/

wymowa amerykańska

homofon: feint

znaczenia:

czasownik nieprzechodni

(1.1) zemdleć

przymiotnik

(2.1) nikły, słaby

rzeczownik

(3.1) omdlenie

odmiana:

(1.1) faint, fainted, fainted, faints, fainting

przykłady:

(1.1) She fainted when she heard the bad news. → Zemdlała, usłyszawszy złe wieści.

(2.1) She heard a faint cry. → Usłyszała słaby krzyk.

(3.1) Suddenly he slumped on the ground in a faint. → Nagle osunął się w omdleniu na ziemię.

(3.1) His on-stage faint surprised everyone. → Jego sceniczne omdlenie zadziwiło wszystkich.

składnia:

kolokacje:

faint-hearted • fainthearted

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przysł. faintly

rzecz. faintness, fainting

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: