gwizdek
Wygląd
gwizdek (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) nieposiadający części ruchomych przyrząd wytwarzający dźwięki pod wpływem wdmuchiwanego powietrza; zob. też gwizdek w Wikipedii
- (1.2) dźwięk wydawany przez gwizdek (1.1)
- (1.3) ozdobna imitacja gwizdka (1.1) na sznurze mundurowym
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik gwizdek gwizdki dopełniacz gwizdka gwizdków celownik gwizdkowi gwizdkom biernik gwizdek gwizdki narzędnik gwizdkiem gwizdkami miejscownik gwizdku gwizdkach wołacz gwizdku gwizdki
- przykłady:
- (1.1) Kupiłem dziecku gwizdek i teraz mam kłopot.
- (1.2) Każdy mecz piłkarski zaczyna się od gwizdka sędziego.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) gwizdek policyjny / sędziowski
- (1.2) gwizdek sędziego • gwizdek ostrzegawczy
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. gwizd m, gwizdanie n, gwizdnięcie n, wygwizdów m
- czas. gwizdać ndk., gwizdnąć dk., wygwizdać dk., wygwizdywać ndk.
- przym. gwizdkowy
- związki frazeologiczne:
- na pół gwizdka • do ostatniego gwizdka • cała para w gwizdek
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) whistle
- baskijski: (1.1) txilibitu
- białoruski: (1.1) свісток m; (1.2) свісток m, свіст m
- chorwacki: (1.1) zviždaljka ż
- fiński: (1.1) pilli
- francuski: (1.1) sifflet m
- hiszpański: (1.1) silbato m, pito m; (1.2) silbido m, pitido m
- kazachski: (1.1) ысқырық
- litewski: (1.1) švilpukas m
- niderlandzki: (1.1) fluit ż, fluitje n
- nowogrecki: (1.1) σφυρίχτρα ż; (1.2) σφύριγμα n
- portugalski: (1.1) apito m
- rosyjski: (1.1) свисток m
- serbski: (1.1) звиждаљка ż
- szwedzki: (1.1) visselpipa w
- ukraiński: (1.1) свисток m
- źródła:
- ↑ Anna Kostecka-Sadowa, Wybrane tendencje słowotwórcze w polszczyźnie południowokresowej na przykładzie Mościsk i okolic (uwagi o zjawiskach słowotwórczych w języku Polaków południowokresowych), „Socjolingwistyka” XXVII, 2013, s. 156.
- ↑ Antoni Danysz, Odrębności słownikarskie kulturalnego języka polskiego w Wielkopolsce w stosunku do kulturalnego języka w Galicyi, „Język Polski” nr 8–10, s. 253.